Skinny (Percy Jackson Fanfiction)

Bölüm 12 Dünya Canavar Akınları Günü'ne katılıyoruz.

Yorum istiyorum. Ya cidden, hakkınızda birkaç şey merak ediyorum, yani burada Skinny bekleyen kimler var? Ona göre yeni bölümler paylaşacağım. 

İyi okumalar. Multimedia'ya da Sophie var.

 

---

Percy ve Afrodit ışık misali ortalıktan kaybolduktan sonra evde bir sessizlik hakim oldu. Annabeth Percy'nin odasına gidip lazım olabilecek şeyleri alırken-Percy'nin yeşil bir tişörtünü almıştı- Sally de eşi Paul eve gelmeden önce gözyaşlarını silip ağlamamış süsü vermeye çalıştı. Paul'ün de boş yere üzülmesini istemediğini söyledi. Annabeth'in böyle bir eğilimi olmadı. O elindeki peçetesiyle gözlerini silmekle meşguldü.

Sally'nin evinden ayrıldığımızda yeni bir taksi, otobüs ya da minibüs bulmamıza gerek yoktu. Çünkü Sally'nin evi-Manhattan haritası yok bende, yanlışsa bilmiyorum-oraya çok yakındı. On dakikalık bir yürüyüş ile rahatlıkla gidilebiyordu yani.

Bakın, Olimpos'un girişi beklediğiniz gibi muhteşem bir yer değil. Daha doğrusu, bildiğimiz Empire States binasıydı.

Annabeth ve ben içeri girdikten sonra Annabeth görevliyle bir pazarlığa girişti. Tam olarak ne konuştuklarını anlamamıştım çünkü o sırada aslı 'Hayal Fotoğraf' olan yazıyı 'Hıyar Fotokopi' olarak okumakl meşguldüm. Annabeth işini bitirip döndüğünde ise aslında Olimpos'a gidemeyeceğimiz ortaya çıkmıştı.

"Olimpos kapalı." dedi Annabeth sıkıntıyla.

Olimpos kapalı mı demişti?

"Ne-ne bir dakika? Olimpos kapalı da ne demek oluyor?" diye sordum.

"Yani Olimpos'a giremeyeceğiz anlamına geliyor." dedi Annabeth."Poseidon ile irtibata geçebilseydik bu işi halledebilirdik!"

"Madem geçemiyoruz şimdi ne yapacağız?" diye sordum. Annabeth eliyle şakaklarını ovaladı.

"Hermes'in mini ofislerinden birini bulup Poseidon'a bir paket yollayabiliriz. Ya da bir İris mesajı, ya da... Olimpos kapalıyken hiçbiri işe yaramaz ki!"

"Tamam sakin ol." diye sakinleştirmeye çalıştım onu."Olimpos'a gidemiyorsak biz de Manhattan'in diğer kesimlerine gidebiliriz. Hem belki oralarda bir şeyler buluruz, ne dersin?" 

"Bir dakika..." dedi Annabeth hızla görevlinin yanına dönerken. Görevliye birkaç altın vererek-ne alaka anlamadım- eline kağıt kalem alıp bir şeyler yazdı. Ardından koşarak yanıma geldi.

"Eski bir tılsım dükkanını bulmamız gerekiyor. Buraya çok da uzak değilmiş. Oradan birilerine haber verebiliriz." 

"Tamam, hadi hemen gidelim." 

"Önce bir canavar öldürmemiz gerekiyor desem, inanır mısın?"

İnanmam demem bir işe yaramazdı.

Tam karşımızda dev bir kadın yılan, sivri kuyruğunu sallaya sallaya yürüyen canavar etrafı koklayıp duraksadı, sonraysa dümdüz karşısına devam ederek gözden kayboldu.

"Bu neydi peki?" diye sordum. ,

"Bak, başkaları da geliyor." dedi Annabeth.

"Bu kadar çok canavar normal mi?"

"Ah tanrılarım nasıl unuturum!" dedi Annabeth endişeyle."Bugün Dünya Canavar Akınları Günü!"

"Ne-ney?" diye sordum telaşla.

"Kısaca DCAK. Bugün canavarlar dışarıda özgürce dolaşır, bu beş yılda bir gerçekleşir ve binlerce canavar bir radar gibi Olimpos'a çekilir. Tanrılar onu öldürüp güç kazanırlar"