Skinny (Percy Jackson Fanfiction)

Bölüm 30 Aile bağlarım sorgulanıyor

2.Sezon Finali. (Bundan sonra 2 sezon daha var, 15 bölüm olmak üzere.)

İyi okumalar.

----

XXX

Aile bağlarım sorgulanıyor

  Sabah kalktığımda iyi miydim? Hayır. İşin aslına bakarsanız bir adım atmaya halim yoktu. Ama ağzıma bol miktarda ambrosia ve nektarı tıkıp gözlerimi açtım. 

  Sophie sabah yatağıma güzel bir kahvaltı getirdi. Bir süre yanımda oturdu fakat daha sonra kalkıp gitti. Bana belli etmemeye çalışıyordu fakat tatsızlığı apaçık ortadaydı. Bu da Sophie'ye izin vermemem gerektiğini bir kez daha hatırlatıyordu.

  Ne yediğimi anlamıyordum bile. Yemeden duramam dediğim çikolatanın tadı bile saman gibiydi (Tabi ki saman yemedim!). Yemeğimi bitirdiğimde tepsiyi komidinimin üstüne koydum. Bir yerlere tutunarak ayağa kalktım. Ağır adımlarla cama gittim. Perdeyi aralayıp dışarı baktım. Üç tane çocuk ışıklı bir topla oynuyordu. İçlerinden biri beni gördü. Eliyle olduğum yeri gösterdi. Arkadaşları da bana baktı fakat iki saniye geçmeden koşarak oradan kaçtılar.

  Benden korkuyorlardı. 

  İçime bir ağırlık oturdu. Ağır adımlarla yatağıma geri döndüm. Belimde keskin bir acı hissettim. Tek umduğum, onca şeyden sonra bir de belimi kırıyıp yürümememdi. 

  O sırada Sophie ve arkasından Amy içeri girdi. İki kızıl saç bana gülümserken ''Günaydın.'' dedi. 

''Günaydın.'' diye karşılık verdim zoraki bir gülümsemeyle. Tabi ki onlara bundan bahsetmeyecektim. Sophie'ye göre bu benim Leydi olmamam için başka bir sebep olurdu. Gülümsedim. Hayatımdan çok ama çok mutluymuş gibi davrandım.

''Seni de süsleyip hazırlamamız gerek.'' dedi Amy.

''Neden?'' dedim sıkıntıyla. 

''Çünkü seni asıl Leydi olarak görüyorlar,'' dedi Amy.''Eğer sen oraya çıkmazsan bunu bir hakaret olarak algılarlar ve ayaklanırlar. En azından burada altmış-yetmiş kişi vardır. O kadar kişinin aynı anda seni öldürmeye çalışmasını istemeyiz.''

''Gerçeği Miley formunda olsaydı pek de sorun olmazdı.'' dedi Sophie. 

''Zannetmiyorum,'' dedi Amy gayet ciddi bir ifadeyle.''Myleen'in tek başına o kadar güce sahip olması...''

''Ama yaptı. Leydi'yi öldürürken-''

''Neden Hades melezleri için kin ve öfke tehlikelidir diyorlar, biliyor musun?'' diye sordu Amy. Hayır anlamında başımı salladım.

''Çünkü kin ve öfke onları ele geçirir. Ruhları hariç bütün her şeyleri saf enerjiye dönüşür. Sen bir melez ile tanrının çocuğu olduğundan durum bayağı bir fena olabiliyor.''

''Şimdi niye ağrımayan tek bir yerimin bile olmadığını daha iyi anlayabiliyorum.'' dedim sıkkınlıkla. Amy hafifçe gülümsedi.

''Nasıl gözükeceğin çok önemli mi?'' diye sordu Amy. Başımı hayır anlamında salladım.

''Gözlerini kapat.'' 

Gözlerimi kapattım. Tekrar açtığımda çok farklıydım. Uzun, simsiyah parlak bir elbiseydi. Leydi Grentsank'ınkinin tıpatıp aynısıydı diyebilirdim. Saçım da topluydu. Aradaki tek fark bu sefer yüzüme makyaj yapılmış olmasıydı. 

''O kıyafetle aynı olmak zorundaydı. O yüzden sormuştum.'' dedi Amy ters bakışlarım üzerine. Cevap vermedim. 

''Bu şekilde ne kadar yürüyebileceğimi bilmiyorum.'' dedim bunalmış bir halde.