Skinny (Percy Jackson Fanfiction)

Bölüm 33 Karşı taraf atağa geçiyor

XXXIII

Karşı Taraf Atağa Geçiyor.

''Ne?''

Yo, şaka yapıyor olmalıydı. Daha geleli bir gün bile olmamışken beni paketliyor muydu? İyi de beni çağıran oydu?

''Bak,'' dedi, sesinde hafif bir gerginlik vardı.''Buralar şu sıralar pek tekin değil. Tartarus meseleleri, diğer meseleler felan.''

''Gaia mı?''

Hades hafifçe öksürdü.''Kısmen. Şu anda bir de seni düşünemem. Burası bir çocuk için fazla tehlikeli.''

''On yedi yaşındayım, baba.''

''Ama hala çocuk gibi davranıyorsun.'' dedi Hades.

''Beni başından atıyorsun.''

Hades biraz düşündü.''Evet, olabilir. Ama önemli olan şu: Seni sapasağlam Melez Kampı'na göndermemiz gerek. Alecto birazcık yorgun gözüküyordu. Bu yüzden bir hafta daha burada kalman gerekecek. Sonra Alecto seni en güvenli* şekilde Melez Kampı'na götürecektir. Şimdi eve dön.'' 

''Nasıl döneceğim?'' diye sordum.

''Geldiğin şekilde.'' Ardından yürüyerek uzaklaştı.

''Hey!'' diye bağırdım arkasından. Başını çevirip bana baktı.''Charon benim gidiş-dönüş paramı ödemeni söyledi. Bir de ona az para veriyorsun sanırım. Çok söylenip duruyor.''

Elime bir kese fırlattı.''İçinde on drahmi var. Eminim bu onu mutlu eder.''

''Dur! Asphodel'deki ruhlar, benim etrafıma toplandı.''

''Orada yaşayan tek şey sendin. Normal değil mi?''

Ve gitti. Ben de mayın tarlasında koşmaya başladım. Birkaç ruh bana doğru hamle yaptı ama onlara fırsat vermeden yanlarından geçip gittim. Ama işe bakın, ruhlar beni takip ediyor gibiydi.

''Geri çekilin!'' diye bağırdım kenara geldiğimde. Ama durmuyorlardı. Niye durmuyorlardı ki?

Ayaklarım yerin sonuna geldiğinde arkama bakma hatasına düştüm. Boşluk veya karanlık değildi. Ateştendi. Kıvılcımlar. Işık. Sıcaklık. Kötü bir his. Boğazının kuruması.

''Hey, sakin ol.(Liam Hermsworth'un filmde Jennifer'a Easy demesi gibi. İhihi :D)'' dedi Charon'un sesi.''Geri çekilin sizi ahmaklar!''

Hayaletler onu dinleyip adeta geri bastılar. Ben de nefes nefese kıyıdan uzaklaştım. Charon katık kaşlarla bana bakıyordu.''O para kesesi benim için mi?''

Gözlerimi devirdim ve keseyi ona fırlattım.''Al şunu! Yeter ki beni Hades'in evine geri götür. Bir daha buralara gelmeyeceğime dair sana taminat verebilirim.''

Adam sırıttı.''Yoo, yoo, gelmelisin bence. Hayalet taşımaktan daha eğlenceli bir kere. Onlar salaklık yapmayı da bilmiyor.''

''Kes sesini!'' 

''Pekala, pekala,'' dedi bir yandan da gülerken.''Hades seni seviyor olmalı. On drahmi ha. Vay be.''

Sonraki birkaç dakika hiç konuşmadık. Ben saraya geldiğimde Persephone ve Demeter derin bir konuşmaya dalmıştı. Beni fark etmediler bile. Ben de ağır adımlarla merdivenleri çıkıp kendimi odama kapattım. 

Sonraki bir hafta da ondan pek farksız geçmedi. 

Saraydan hiç dışarı çıkmadım. Yemek yedim, odamdaki defterlere saçmasapan şeyler çizip saçmasapan şeyler yazdım, evin içini turladım, Persephone ile birlikte bahçeden meyve topladık, felan filan. Son gün geldiğinde Asphodel'e gitmeyi bile düşünmüştüm. O kadardı yani.