THIS IS US

SIX

BASTE

"Oh? T-tsong? Bakit ka nandito? A-akala ko ba may vlog ka?" Nagkunwari pang nagulat ito nung makita ako. Psh. Tiningnan ko lang ito ng masama bago nagsalita.

"Cut the crap Amber. You planned this aren't you?" Tanong ko dito. Umiwas naman ito ng tingin.

"W-what?! No. Of course not. Alam mo naman sigurong lalabas kami diba? S-so dito namin naisipan. Malay ko bang dito ka rin pupunta" paliwanag nito. Pero Hindi ako naniniwala. Impossibleng nagkataon lang to.

"Tss" yun lang saka tinalikuran ko na siya.

"San ka pupunta?" Tanong nito saka humarang sa unahan ko.

"Uuwi" sagot ko saka naglakad na ulit sa tabing dagat.

"Kung makakauwi ka! Wala ng papuntang bangka dito. Pero kung gusto mo talagang umuwi pwede mong languyin" natatawang sigaw nito. Nagsalubong ang kilay ko at asar na tiningnan ito.

"What?! D*mn it! Ano bang mahirap intindihin sa ayokong icelebrate yang lintik na birthday na yan at gusto Kong mapag isa!" Sigaw ko na rin. Yes I'm mad.

"Because I want you to be happy! I want you to forget everything!"

"How can you be so sure that after this, I'll f*cking forget everything, if deep inside I'm still f*cking suffering for this f*cking pain!" Sagot ko at di ko na napigilan ang mga luha ko.

"Sobrang tagal na nun, Baste!"

"Pero bakit ang sakit sakit parin? Bakit takot na takot parin ako? Amber, lagi ko naman sinusubukang maging masaya eh pero sana kahit na yung araw lang na yun ibigay niyo saakin"

"Limang taon na kitang hinayaan, and sorry, but this time I'm not gonna let you, this is your room key" yun lang at iniwan na ako nito. Mas bumuhos pa lalo ang mga luha ko.

_____________________________________________

"No! Wag! Please wag!"

"Hey, hey, wake up! Wake up!" naramdaman ko na may tumatapik sa mukha ko kaya agad akong napamulat. Agad akong niyakap ni Amber. Habol ang hininga at hilam ako sa luha. My past is hunting me.

"Shhh. I'm here. I'm here." Sabi pa ni Amber habang hinihimas ang likod ko. Patuloy lang akong umiyak.

"What happen? May narinig kaming sumigaw" sabi ni Ria. Hindi ko sila tiningnan at patuloy lang na umiyak. Ilang sandali ding naging tahimik ang kwarto.

"Hey, are you okay?" Tanong ni Juris. Concern is visible in her face. Bibihira lang yan magpakita ng nararamdaman pero ngayon, napangiti ako saka tumango. Tiningnan ko silang lahat. Saka napailing.

"Now tell me Amber, na hindi niyo talaga ito pinagplanuhan" nasabi ko. Natahimik nalang silang lahat. Isa isa ko silang tiningnan at lahat sila nakayuko.

"May drinks ba?" Tanong ko na nakapagpaangat ng mukha nila. Sabay sabay naman silang tumango. Halata sa mukha nila ang pagkagulat. "Wala naman na akong magagawa, nandito na ako at di niyo naman ako papayagang makaalis. So, sige na. Isa lang ang hihingin ko. Let's just treat this as a vacation o bonding lang nating magbabarkada. Hindi dahil sa birthday ko" seryosong sabi ko. Nakita ko ang pagsilay ng mga ngiti sa mga labi nila saka tumango.

"Yes! So c'mon! Let's eat para masimulan na ang party!" Sigaw ni Rick. Kaya lumabas naman na kami ng kwarto. I'm lucky to have them.

Pagdating sa labas ay may nakalatag na mga pagkain sa mesa ng isang cottage. Nakalagay ang mga ito sa dahon ng saging. Iba't ibang klase ng pagkain. Ang sasarap tignan.

"Ah. Guys, I invited my friend. Is it okay if she will join us?" Sabi ni Ejay na mukhang nahihiya pa.

"Sino na naman yan Ejay? Bagong prospect mo?" Tanong ni Juris.