3.BÖLÜM

154K 5.2K 5.1K
                                    

İyi okumalar...

Şaşkındım. Gözlerinin odağı olan Deniz'i bırakıp benim gözlerime baktığında bir adım geriye gittim. Neler olduğuna dair hiçbir fikrim yoktu, zifiri irisleri keskindi. Yutkunarak bir kez daha elinde tuttuğu silahıyla yüzleştim.

"Arya, buraya gel."

Azra kolumdan çekerek beni yanına çektiğinde zifiri irislerin varlığını bir kez daha tüm bedenimde hissettim.

"Sen kimsin, beni nereden tanıyorsun?"

Sert bir nefes alıp korkutucu bakışlarını üstümde tutmaya devam etti. Azra kolumu daha sıkı tutmuş bu korkunç manzara karşısında kalakalmıştı. Diğer herkes gibi.

"Azra ile dışarı çıkın, hemen!"

Azra'yı da tanıyordu. Bakışlarım silahın doğrultulduğu Deniz'e kaydı. Beni zorla öpeceğini gördüğü için mi böyle sinirlenmişti? Silahını çıkartacak kadar?

"Nedenmiş?"

Zifiri irisleri an be an karardı.

"Gözlerinin önünde onu öldürmemi mi istiyorsun?"

Hızla başımı iki yana doğru salladım, gözlerim dolmuştu.

"Lütfen onu öldürme."

Deniz'i pek sevmesem de birinin ölümüne hazır değildim, benim yüzümden ölecek olmasına hiç hazır değilim.

"Dışarı çıkın!"

Azra kolumdan tutup çekiştirmeye başladığında ellerim titriyordu. Onunla birlikte kalabalıktan geçmeye çalıştığımız da herkesin geriye çekildiğini, yol verdiğini gördüm. Tamamen dışarıya çıktığımız zamam ardımızda patlayan silah sesiyle çığlık attım, içeriye gitmek için hareketlensem de Azra izin vermemişti.

"Arya dur ne olur, ya sana da bir şey yaparsa?"

Gözlerimden yaşlar dökülmeye başladığında Azra'nın kolları arasına girmiştim.

"Öldürmüş müdür?"

Bir şey söylemedi ama o da korkudan titriyordu. Bağırdı.

"Arabamızı getirin hemen!"

Beklediğimiz araba yerine başka lüks siyah bir araba önümüzde durmuştu, ağlamamak için uğraşıyordum. Tam arkamda hissettiğim gölgeyle nefesim kesildi, onlarca insanın dışarıya akın ettiği o kapıdan çıkan kişinin varlığını fark etmiştim. Azra'nın bileğini tutup hızla yürümeye başladım.

"Taksiyle gidelim."

Azra bu yaptığıma anlam verememiş olsa da adımlarıma ayak uydurdu. İki adım atamadan kolumda hissettiğim el ile anında buz kesildim, elinin soğukluğu tenime işliyordu. Nefesim daha çok hızlandığında Azra neden durduğumuzu anlamaya çalışıyordu. Bakışları arkamda ki bedene gittiğinde göz bebekleri gözle görülür bir biçimde büyüdü.

"Binin şu arabaya."

Emrini tam dibimde söylemişti ama Azra da duymuştu. Elinden kurtulmak için kolumu çekiştirdiğimde parmak uçları tenimde daha çok sıkılaştı.

ESİRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin