ESİR

52.BÖLÜM

İyi okumalar 💔

"Güzelim!?"

Ağlayarak boynuna atladım. Hıçkıra hıçkıra ağlarken sakinleşmem için saçlarımı okşuyordu fakat bu kendimi serbest bırakmamı sağladığı için daha çok ağlamaya başlamıştım.

"Tamam güzelim sakinleş, bak burdayım."

Üç silah sesi, tam üç silah sesi donmama neden oldu. Karşılaştığım gözler gülüyordu, boynunun bir kısmı kanla kaplıydı ama hala gülüyordu. Hem de sarıldığım kişinin yere çökmesini sağlamıştı. Onun da diz üstüne çöktüğünü gördüm. Onu tutmaya çalışırken ağzımdan bir çığlık kaçtı.

"ATEŞŞ!"

Deli gibi titrerken dizlerimin üzerine başını koydum ve bana bakan gözlerine bakmaya çalıştım. Elini kaldırıp yanağıma koydu.

"Ağlama Arya'm, ağlama. Sizi bırakmayacağım."

Sesi git gide düştüğünde kapanan gözlerini gördüğüm de bir çığlık daha attım.

"Ateş kendine gel! Ateş ne olur!"

Ateşi sarstığımda bile hiçbir tepki vermedi. Bize doğru koşanları gördüğüm zaman Cengize bağırdım.

"Bir şey yapın! Cengiz bir şeyler yap!"

Yazan'dan

Zaman durmuştu, Arya deli gibi ağlıyor onlara donmuş bir şekilde bakan Cengize sesleniyordu. Cengiz gibi donmayan Savaş onların bütün serzenişlerine rağmen gelmişti ve şimdi aklı başında tek kişi olduğu için telefonunu çıkarmış ambulansı aramıştı. Cengiz kendine gelmiş kardeşinin yanına diz çökmüştü. Yerde uzanan kan gölü Ateşe aitti ve biraz daha dururlarsa kan kaybından ölmesi muhtemeldi.

Depoya girdikleri anda Ateşin karşısına Sancak çıkmıştı ve Ateş hiç uğraşmadan iki kez sıkmıştı. Biri boğazına birini de sağ omzuna saplamıştı. Fakat Ateş bunu Sancakın ölmemesi için yapmıştı. Çünkü onu öldürmekten beter hale getirme planları vardı. Deponun ortasında beyaz fazla büyük olmayan bir kutu vardı ve bir kısmı içeriden gözüküyordu. Ateş kutu gibi odayı görünce onun orada olduğunu anlamış Sancaka bir kez bile bakmadan oraya yönelmişti.

Aryayı gördüğü zaman zaman onun için durmuştu işte. Bir daha Aryayı yanından ayırmamak için düşünürken planları yolunda gitmemiş Sancak onu sırtından üç kez vurmuştu.

°

Ceylan evden nasıl çıktığını anlayamamış arabaya binmişti. Cengizin onu aramış olmasından çok duyduğu şeyler onu bu hale getirmişti. Bir zamanlar abisiyle aynı tuttuğu kişinin vurulmuş olmasını öğrenmişti. Aynı zamanda da oraya vardığı zaman uzun zamandır ulaşmaya çalıştığı abisini görecekti. Ablası öldüğünde bütün suçu Ateşe atmıştı ve ondan nefret etmişti.

Onlara neden sürekli yardım ettiğini bilmiyordu ama Ateş onu ilk Arya için çağırdığın da Aryanın hali onu çok korkutmuştu, her şeyi beklerdi ama Ateşin bir kadına şiddet uyguladığını sanmış ve bunun için o an kendi hayatı pahasına Aryayı kurtarmak istemişti. Ateşin davranışları ona karşı hep ılımlı olmuştu. Çünkü Ateş Ceylanın ablasına ne kadar düşkün olduğunu biliyordu.

Ateş ve Aryanın evlendiği ilk gün...

"Onun da sonu ablam gibi olacak değil mi? Onu da öldüreceksin!"

Ateş Ceylanı çağırdığı için şimdiden büyük bir pişmanlık duymuştu. Onu çağırmasının nedeni ise başka birine güvenmiyor oluşuydu. Ceylana da pek güvendiği söylenemezdi ama Ceylanın Aryayı gördükten sonra tepkisinin değişeceğini biliyordu. Öyle de olmuştu Ceylan ablasını Arya da görmüştü. Başka bir nedeni de Ateşten korkuyor olmasıydı, ablasıyla aynı kaderi paylaşacağını sanıyordu.