ESİR

56.BÖLÜM

Hayatınızı kendiniz çizin...

İyi okumalar Ateşcancağızlarım...

Gözlerimi aniden açıp etrafıma baktım. Ağzım sulanmış gözlerim açılmıştı, galiba aşerdim...

(Bu klişeyi koymasaydım olmazdı jmnrmsgjgktejnhp)

Yatakta Ateşin yüzüme verdiği nefesleriyle gözlerim ona döndü. Ressamın elinden çıkmış gibi olan yüz hatları izle beni diye bağırsa da midem ve bebeğim onları geri tepiyordu. Canım bir şeyler çekiyordu ve ben Ateş daha iki saat önce eve geldiği için onu uyandırma diyen tarafıma uymak zorunda kalıyordum. Hafif şişmiş karnımda elimin üstünde her zaman ki gibi Ateşin de eli vardı.

Bunları takamayacak kadar çok canım çekiyordu. Ateşin kollarının arasından çıktım ve yatağın başlığına yaslandım. Ateş eksikliğimi hissetmiş gibi duraksamıştı ama yastığı alıp uykusuna devam etmişti. O kadar muhteşemdi ki uyurken onu izlemek için uyanmamı sağlayacak kadardı. Dilim damağıma yapışmış dudaklarımı dişliyordum. Telefona gözüm takılınca bir süre düşündüm. Daha sonra uzanarak şifonyerin üzerinde ki telefonu parmaklarımın arasına aldım. Son aramalarda ki numarasını bulup tuşladım.

Saatin üç buçuk olması beni zerre ilgilendirmedi.

Telefon çaldı, çaldı ve tam kapanacağını düşündüğüm anda açıldı. Uykulu ve endişeli bir şekilde konuştu.

"Alo yenge? Ne oldu, önemli bir şey yok değil mi?"

Üst üste soru soran Dumanın susmasını bekledim. Durduğunu anladığım da sesim gayet sessiz ve sıkıntı içerisindeydi.

"Evet önemli bir şey var! Duman ben galiba aşeriyorum."

Bir süre Dumandan ses gelmedi.

"Yenge sen iyi misin ya? Gecenin bu saatinde aşerdin ve bunu yanında ki kocana söylemek yerine beni mi aradın?"

Bakışlarım uyuyan Ateşe döndü. Parmaklarımı yüzüne koyduğumu hatırlamaya çalıştım.

"Ama o daha yeni geldi ve çok yorgun. Ona kıyamam ki Duman.."

Telefonda başka sesler gelince Azranın da uyandığını anlamıştım.

"Alo kuzu, ne oldu?"

Azranın sesini duyunca gözlerim dolmuştu.

"Ben aşeriyorum.."

Azranın sevinçli sesi duyuldu. Uykusundan hemen sıyrılmış gibiydi. Gerçi konu ben ve yiğeni olunca normaldi.

"Yaa ama ben sizi yerim! Beş aylık olduğu için geç oldu biraz ama yine de oldu."

"Sevgilim abim uyuduğu için ona getirmemizi istiyor."

Dumanın uyudu uyuyacak sesini duyunca kıkırdadım. Elimin altında ki sakallarını okşadığım Ateş biraz kıpırdayınca susmuştum. Gözlerim ondayken kulaklarım ikisindeydi.

"Tamam gideriz işte, kuzu canın ne çekiyor?"

Dilimi dudağımda gezdirdim. Gözlerimin önünde uçuyorlardı. Yutkundum.

"Lahmacun ve dürüm, ayrıca biber turşusu. Konuşturmayın beni, yoksa hemen dibimde ki Ateşin kolunu falan yiyeceğim."

Ağzım sulanmıştı yine. Azra ve Dumandan kıkırtılar gelince kaşlarımı çattım.

"Ne gülüyorsunuz be! Şurada canım ilk defa bir şeyler çekiyor, benim bile değil bebeğimin! Bebeğim doğunca size göstermeyeceğim!"

Sinirle konuştuğum zaman kulağımın dibinde ki telefon bir anda çekildi. İrkilerek yan tarafıma döndüğümde Ateşin çatılan kaşlarını gördüm, al işte uyandırdım.