ESİR

30.BÖLÜM

İyi okumalar...

"Azra ben çok sıkıldım."

Nefesle doldurduğum yanaklarımda ki havayı bıraktım.

"Götünde kurt mu var kızım, otur oturduğun yerde."

Ters ters yüzüne bakmak istesem de sıkıldığım ve onu da sıkıntıma ortak etmek istediğim için şirince yüzüne bakmaya başladım.

"Bu bakışlar Ateş'e söker, bana sökmez kızım."

Ofladım. 

"Azra cidden sıkıldım, hadi bir şeyler yapalım."

Dudağının kenarına bıraktığı kalemi dişlerinin arasına aldı ve dikkatle yüzüme baktı.

"Senin aklında bir şeyler var."

Gülümsedim. Nasıl da iyi tanıyordu beni.

"Dün Meran annenin tanıştırdığı kadınlardan birine denk geldim, ben tanımadım ama o beni tanıdı. Neyse işte bugün küçük çocuklara yardım için bir defile düzenleyeceklermiş."

Sözümü tamamladı.

"Ve sen de bunu düşünürüz diyip kendi kendine kabul ettin."

Hevesle başımı salladım. Göz devirdi.

"Kızım peki ya Ateş?"

Omuz silktim.

"Her yapacağım şeyi ona mı söyleyeceğim ben, hem o da söylemiyor."

Haklıydım. Içimden bir his yine de haber vermemi söylediğinde en azından bahane olarak telefonumu elime aldım, arayacağım sırada Azra'nın dikkatli bakışlarının altında arama kısmında üst kısımlarda olan isminin üstüne bastım.

'Zorba' aranıyor...

Cevapsız kaldığımda kaşlarımı çatarak dudaklarımın arasından küçük bir nefes çektim, parmaklarım ikinci bir hamle yaparak kısa bir mesaja karar kıldı. Sonunda ona haber vermek için aramıştım ama o cevap vermemişti, yine haklıydım:)

Ben-

Azra ile birlikte bir yardım kuruluşuna gideceğiz. Hadi bb.

"Hadi bb mı?"

Azra kafasını mesajdan kaldırıp hunharca ağız dolusu kahkahasını bıraktığında birkaç meraklı bakışın üstümüze dönmesiyle Azra'yı uyarı mahiyetinde çimcikledim. Acıttığım yeri ovalarken kısık bakışlarının altından bana bakıyordu.

"Bu işin sonunda yine kabak başımıza patlayacak diye düşünüyorum."

O da haklıydı. Haklı olmayı bırakmalıydık.

"Arkadan çıkalım da korumalar görmesin."

Azra göz devirerek beni onaylamakla yetindi, içimde garip bir macera merakı vardı. Ateş'i sinirlendirmek istiyordum bir yandan, bir yandan da alıştığım kaçamakları yapmak istiyordum. Ateş'in kızıp bağırması onun lehine olacaktı nihayetinde, benden vazgeçecek gibi durmuyordu.

Vazgeçmesini istiyordum. 

Sağ salim, kimsenin gözüne çarpmadan arka turnikeden çıkıp gittiğimiz de ardıma onlarca defa bakmıştım. Azra o anlarda ise laf atmaktan başka bir şey yapmamıştı, ailemizden kaçıyorduk biz ve şimdi ne fark ederdi ki, diye soruyordu?

Kocamın mafya oluşundan bihaber olan canım arkadaşım.

Bir taksi bulduğumuzda gelişi güzel olmasına karşın yine de temkini elden bırakmamış etrafımı iyice kontrol etmiştim. Azra bu pinti hallerime yine konuşmak yerine homurdanmakla yetinmişti. Taksi durduğunda önünde durduğumuz oldukça büyük ve şık olan mekan tam da defile için tasarlanan mekan görünümünü taşıyordu. Taksiden ücreti ödeyip çıktığımız da karşımıza geleceğimizi haber verdiğim için bizi bekleyen bir adam ve kadınla karşılaşmıştık. Özellikle arka kapıdan girmiştik içeriye, önde ki gazetecilere yakalanmak baya kötü olurdu.