ESİR

4.BÖLÜM

İyi okumalar...

Kalbim ve beynim sessizliğe gömüldü. Babamın yüzüne öylece baktım, beynim durmuş ve ben ne dediğini inatla anlamak istemiyordum.

"Ne?"

Elleriyle yüzünü kapattı.

"Kabul etmek zorunda değilsin kızım, onunla evlenmene gerek yok. Bu tuzağa düşmek benim hatamdı, hatamın sonucunu sen öde-"

Yerimden kalktım. Babam sustu, arkamı dönerek yürümeye başladığımda vücumda ki sakinlik beni korkutuyordu, olmaması gerektiği kadar sakindim. Her an kriz geçirmem ve neler olduğunu çözmeye çalışmam lazımdı ama ben hiç olmayacak kadar sakindim. Babam arkamda seslenmişti, durmadım. Odama girdiğimde kapıyı kilitleyip yatağıma doğru yürüdüm, pikeyle tüm bedenimi gizleyerek yatağıma uzandım. Ağlamak istiyordum ama ondan öncesinde o adamın sözleri ve bakışları hatrıma düştü.

Ailemi tuzağa mı düşürmüştü?

Babam akıllı bir iş adamıydı. Bir iş yapacaksa en ince ayrıntısına kadar irdelerdi ama bu sefer öyle olmamıştı. O adam bir şeyler çevirmiş ve beni istemişti? İyi de beni niye istiyordu? Cenin pozisyonuna girdim, tüm bedenim şiddetle titriyordu. Tırnaklarımı koluma geçirerek hıncımı kendimden çıkardım, evlenmek mi? Hem de o adamla? Bu imkansızdı.

"Arya lütfen aç şu kapıyı?"

Babamın ve amcamın seslerini duyduğum da kalbim küt küt atıyordu. Ayaklandım ve kapıya vardım, gözlerimden yaşlar sicim gibi dökülüyordu ve ben ne zaman ağladığımı bile anlamamıştım.

"Azra'yı istiyorum."

Sesim bir fısıltıdan farksızdı. Telefonumu nereye koyduğumu bilmediğimden onu arayamamıştım ama kapının önünde ki sesler duraksamıştı. Beni duymadıklarını düşünerek yeniden seslendim.

"Azra'yı istiyorum."

"Hemen çağırıyoruz."

Kapının arkasına çökerek dizlerimi kendime çektim. Gözyaşlarım hala akıyordu ama normalde olmayacak kadar sessizdim. Bir hafta önce hayatıma aniden dalan o adamın elinde yalnızca benim değil ailemin de hayatı vardı. Hıçkırdım ve o an arkamda ki kapı çalındı.

"Canımın içi, ben geldim."

Ayaklanıp yüzümü sildim. Kapıyı açtığımda Azra nefes nefese yüzüme bakıyordu, korkmuştu. Ağlayarak boynuna sarıldığımda derin bir nefes alarak bana sıkıca sarılmıştı.

"Ne yani onunla evlenecek misin?"

Başımı dizlerine koyarak sonunda durmuş gözyaşlarımın ardından yüzümün gerilmesi beni rahatsız ediyordu.

"Bilmiyorum Azra, babama tuzak kurmuş."

"Oruspu çocuğu!"

Küfür ettiği için başımı kaldırıp yüzüne baktım, o adam bunu hak ediyordu ama ben küfürden hiç hazetmezdim.

"Bir şeyler yapmamız lazım."

Dikkatle yüzüme baktı.

"Ne gibi şeyler?"