ESİR

31.BÖLÜM

İyi okumalar...

Acı bütün bedenimi esir alırken gözlerimi açmak zorunda kaldım. Kollarımı acının en çok olduğu yere dolarken yatakta iki büklüm oldum. Tahminlerim doğru çıkmıştı o kızarmalar falan hepsi bundandı. Regl olmuştum ve ben regl olduğumda gerçekten ölüyormuş gibi oluyordum. Karnımın ağrısı şiddetlenirken dudaklarımdan bir inilti kaçtı. Ateş çoktan gitmişti bu beni mutlu edecekken üzülmeme neden olmuştu. Hep hastalıktan bunlar, ilgiye sevgiye açtım. En olmayacak kişiden bile bunu istiyorsam bence ben ölmeliyim. Yerimden zorlukla kalkıp banyoya girdim. İşimi hallettikten sonra tekrar yatağa girdim. Kapı çalındığın da zar zor cevap verebilmiştim.

Kapı açıldığı zaman ardında görülen Aslıya baktım. Yüzü yüzümü inceledikten sonra endişeye bürünmüştü.

"Arya hanım iyi misiniz, neyiniz var böyle? Yüzünüz kıpkırmızı olmuş."

Evet şuan bir yanım açık kalsa üşüyorum ama bir yandan da ateş basmıştı.

"İyiyim. Merak etme."

Sesimin tonundan nefret ettim bir an, iyiymiş ölüyordum ne kadar iyi olabilirdim ki!

"Ben Ateş beye haber veriyorum."

İtiraz etmek için açılan ağzımı görmeden çıkan Aslıya kızsam da içimde bir rahatlama olmuştu. Hastaydım ve yanımda onu istiyordum. Biliyorum hiç normal değil ama inanın ki hastayım bunlar hep hormonlardan.

"Al abla."

Aslının elinde ki telefona baktıktan sonra elime aldım. Yutkunduğum da bir elim hala karnıma sarılıydı. Telefondan keskin sesi kulaklarımı doldurdu.

"Neyin var?"

"Ağrım var."

Boğazımı temizledikten sonra konuşabilmiştim. Umarım daha da konuşturmazdı.

"Başın mı ağrıyor?"

"Hayır, ben- şey regl oldum."

Sustuğumda karşımdaki de sustu. Düzenli nefes alışverişini dinlerken karnımın ağrısına kendimi salmamak için zorluyorum.

"Ne zaman geleceksin?"

Sorduğum soruya kendim şaşırmıştım. Kendimi tokatlamak istiyordum. Ne diyeceğini beklerken dikkat kesilmiştim.

"Ne zaman gelmemi istersin?"

Başımı yorgana gömmek istiyorum.

"Şey yani ben öylesine şey et-"

"Tamam geliyorum. Karım beni istiyorsa hemen gelirim."

Yüzümün hastalıktan dolayı kızardığını kanıtlamak isterdim. Rahat bir nefes verdiğim de kendime de şaşırdım. Ateşi bu kadar yanımda istiyor olmam yalnız olduğum içindi. Yutkundum, ağrımı yeniden hatırlayarak telefonu kapattığımda Aslı ateşime bakmak için avucunu alnıma yaslamıştı.

"Ateşiniz yok ama soğuk soğuk terliyorsunuz."

Hep böyle olurdu.

"Aslı bana anneni çağırır mısın?"

Bunu söylediğim an da kapıda beliren kadınla göz göze geldim. Endişeli gözüküyordu.

"Arya hanım kızım iyi misin?"

"Çok sancım var. Babamın evinde dadım bana bir bitki çayı yapardı, uyumamı sağlıyordu. Rica etsem arayabilir misiniz?"

"Tabii kızım."

Telefonumun şifresini çözerek Sema teyzenin numarasının üstüne bastım, Sultan hanım avuçlarımdan telefonu aldığında gerisin geri yerime uzandım. Oda da yalnız kaldığım an dişlerimi birbirine bastırarak sancıların acısını inleyerek belli ettim. Hızla cenin pozisyonuna girerek kollarımı sıkıca karnıma doladım, kapı çaldığında bir şey söylemedim ama kapı ardına kadar açıldı. Aslı'nın Sultan hanımla beraber getirdiği kupayı bana doğru verdiklerinde titreyen vücuduma inat doğrulmaya çalıştım.