Mhitra

BÖLÜM 1: MUTLAK GÜÇ

Bu bölümü kapağı tasarlayan IbrahimHalilKaya3 ' e ithaf ediyorum :)

♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤

"Mmm...oldukça cezbedici bir son"

"Daha doğrusu yeni bir başlangıç demeliyim"

Bembeyaz rengin hakim olduğu, sonu görülmeyen bir alanda havada süzülen oldukça şık ve bir o kadar rahat görünen bir koltuk vardı. Koltuğun rengi ortama ayak uydurmuş bir cinsteydi.

Alandaki beyaz rengin birebir tonuna sahip olan ve az da olsa kamufle olmuş bu beyaz koltuğun üzerinde, bağdaş kurmuş vaziyette birisi oturuyordu. Hafif kambura , kahverengiyle siyah renk arasında gezinen tuhaf bir saç rengine sahip olan bu kişi, ihtişamlı koltuğun üzerinde oturarak çok büyük bir tezata neden oluyordu.

Gözünün önündeki holograma bakarken başını sağa ve sola kırıyordu. Bunu istemsizce yaptığı belliydi. Havada süzülen yeşil ekranda bir dizi olay örgüsü gerçekleşiyor bu kişide bunları izliyordu.

Uzun zamandır bu yeşil ekrana kilitlenmiş ve ölümlülerin izlediği televizyon dizileri misali, kafasını kaldırmamış başka bir şeye odaklanmamıştı.

Ekrandaki görüntü durunca derin bir nefes alarak rahat koltuğunda geriye yaslandı.

"Açıkcası olaylar çok boktan bir şekilde sonlandı"

Burnundan çektiği nefesi ciğerlerinde gezdirdikten sonra ağzından yavaşça saldı.

"Annabel, Luis , Ari"

"Ve Jago...."

"Bakalım olaylar daha ne kadar karışacak"

"Şimdilik A-1 evrenindeki zamanı donduruyorum"

Kelimeler ağzından çıkar çıkmaz yeşil ekran hafif bir parıltı yaydı ve üzerinde zamanın durdurulduğu tarih belirdi. Sanki bir bilgisayar oyununu durdurmuş gibi koca evrenin akışını bir kaç sözcükle durdurmuştu.

İşte bu !! mutlak güce sahip olanın kudretiydi.

Geniş koltuğun pofuduk bir yastığına kafasını koydu ve işaret parmağıyla bir el hareketi çaktı.

Havada duran yeşil ekran , sanki komut almışcasına katlanarak yusyuvarlak bir yapıya büründü ve havada süzülerek koltukta uzanan kişinin avucuna kondu.

"Hmpff...siktimin salakları !! "

"Üç tane aptal enerji kırıntısını yarattığım başı boş bir evrene gönderdim ve olanlara bak"

Kendi kendine konuşurken sesini yükseltmiş, öfkelendiğini belli etmişti. Sonsuz boşlukta sesi yankılanmış ve ebediyete doğru süratle yol almıştı.

Genel olarak fiziksel özellikleri. Yetişkinliğe adım atmak üzere olan , ergen bir insan çocuğu gibiydi. O kadar sıradan ve sadeydiki böyle tuhaf bir ortamda bulunması bile oldukça komik görünüyordu.

Avucudaki yeşil topla uzun bir süre oynadıktan sonra sıkılmış ve yeşil topu uzaklara fırlatmıştı.

Çok sıradan bir top fırlatma işlemi , her türlü canlı cansız varlığı ürkütebilecek cinstendi. Koca bir evreni , demin hiçbir şey olmamış gibi fırlatmıştı.

"Lanet olsun...çok sıkıldım.."

Kısa bir süre sonra , açık kahve tonlarındaki gözünde heyecanlı bir şimşek çakmıştı.