BÖLÜM 49: Çarpık Meridyen

1.5K 172 224
                                    

Herkes için sıradan bir gün olabilirdi ancak şüphesiz o gün Chen için mükkemmel geçmişti. Yemek, kıyafet, gelecek için kullanımını hazırladığı yüzlerce ekim hapı ve daha saymaya üşeneceği birçok şeye sahip olmuştu. Ayırca bu yabancı yerde, bir arkadaş bile edinmişti.

"Sahi, o kızın adı neydi?"

Kaplıcada sıcak suyun keyfini çıkarırken aklına o garip kız geldi. Bir yandan da Raymond'ı düşündü. "O piç hâla bana cevap vermedi. Elime geçerse hesabını sorarım."

Kaplıcadaki VIP odadan ayrılmadan önce, yeni bir takım kıyafeti çıkararak üzerine giydi. Odadaki aynalardan birinde kendini izlerken kıyafete övgüler yağdırmayı ihmal etmiyordu.

"Yeşil renk de bana bir ayrı yakışıyormuş. Karanlık temalı kıyafetlerimin sayısını da azaltmam gerekicek."

Giydiği yeşil ve siyah karışımı kıyafetle beraber mekândan ayrılırken, önünde bir çocuk belirdi. İkisi de göz göze geldiği an birbirlerinin amacını anladı.

"Chen Skyfall, yanlış mıyım?"

Öğretmen Zhu'nun gönderdiği kişiye olumlu bir şekilde kafasını sallayan Chen, fazla kelime etmeden onu takip etmeye başladı. Gittikleri yer yanardağın, yüksek rakımlarında bulunan bir konaktı. Ama o konağın avlusunda, Chen'in tanıdığı iki kişi karşı karşıya oturuyordu.

"Kıdemli Zhu, gerçekten zihinsel gücümle hayvanları manipüle edebilir miyim?"

Raymond, yerde meditatif pozisyonda otururken karşısındaki kadının öğretilerini ciddiyetle takip ediyordu. Kadının avuçlarındaki hareketsiz kelebekten, odağını saatlerdir çekmemişti. "Kardeş Zhu!! Öğrencimle daha ne kadar uğraşacaksın?"

Az sonra köşkün içerisinden orta yaşlı bir adam çıkmış ve sahte bir öfkeyle öğretmen Zhu'ya seslenmişti. Öğretmen Zhu ise gülerek ayağa kalktı.

"Kaç saattir geldim ama bir meditasyonunu bile benim için bozmayı göze alamadın. Şimdi de beni azarlıyor musun?!"

Aynı sahte ifadeyle konuşarak, adama yürümüş ve abartılı bir kucaklama vermişti. Raymond'ın ustası ise bu 'samimi' kucaklaşmayı daha fazla sürdürmek istemeyerek kendini kadının kollarından kurtardı. "Raymond, çırak kardeşinle beraber bu akşam bizimle yemeğe katılın. Öğretmen Zhu ve öğrencisini iyi ağırlayalım değil mi?"

Raymond, heyecanlı bir şekilde ayağa kalkarak ustasının önünde eğildi ve avluyu terk etti. Bu sabah, avluda eğitim alırken içeriye yabancı bir kadının girdiğini gördü. Ardından, ona kim olduğunu sorunca ustasının arkadaşı olduğunu öğrendi. Ustası o sırada önemli bir meditasyonun ortasında olduğu için kadınla biraz sohbet etmişti ancak kısa süre sonra kadından bir çok önemli bilgi öğrenerek ona hayran olmaya başladı.

Saatlerce sıkılmadan ona işaretçiler veren bu kadın, kalbinde oldukça yüksek bir konuma taşındı. Ancak öğretmen Zhu'nun sabahtan beridir öğrettiği şeylerin, kafasından uydurduğu saçma hikayeler olduğunu bilmiyordu....

Bu ibadet duygusu hâla içerisinde varlığını sürdürürken, bir an önce Zhwei'yi bulup akşam yemeğinde ona ve 'Che' isimli öğrencisine katılmak istiyordu. Bu iyi ustanın öğrencisini de bir o kadar merak ediyordu. Zhwei'nin, kendisinin ve bir başka öğrencinin paylaştığı konuta geldiğinde yüksek sesle bağırmaya başladı. "Kardeş Zhwei!! Evde misin?"

"Ne bağırıp duruyorsun?!"

Her zamankinden daha agresif bir ses içeriden yükseldi. Zhwei'nin kötü ruh halinde olduğunu gören Raymond, daha yavaş bir tonda konuşmaya başladı. Konuştukça, Zhwei'nin aklındaki sis perdesi aralanıyordu. Raymond ise Zhwei'nin sakinleşen ve derin düşüncelere dalmış bakışını görünce şaşırdı.

MhitraHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin