House of Cards ❧ V

50.Bölüm

(Taehyung)

Ji A'yı alelacele getirdiğimiz hastanede bir süre kalmasını uygun gören doktor; fazlasıyla uykusuz ve düzensiz beslenme yüzünden vücudunun bitkin düştüğünü söylemişti. Buna ek olarak stresten uzak durması gerektiği konusu canımı sıkmıştı.

Öğrendiği onca şeyin üzerine bir de benim ondan ayrılıyor olmam belki doğru değildi fakat her şey yolundaymış gibi davranmak da bana göre değildi. 

Elimi saçlarımın arasına daldırıp geriye doğru atarken bıkkın nefesim havaya karıştı. Elimde bir buket çiçekle ne halt yapmaya çalıştığım hakkında en ufak bir fikrim yoktu. 

Nasıl olduğunu, durumunun nasıl gittiğini zaten Amir So'dan öğreniyordum. Her şey bu kadar karmaşıkken bir araya gelmemiz iyi mi kötü mü olur bilemiyordum. Yine de yanında olmak istiyordum. Sevgilisi olmasam da, ona karşı hissettiklerim bunu ona borçlu olduğumu söylüyordu.

202 numaralı hastane odasının önünde durup geriye doğru baktım. Mantığım geri dönmem gerektiğini söylese de onu dinlemeyip kapıyı tıklattıktan sonra içeri girdim fakat içeride yatanın başka birisi olduğunu görünce kısa süreli bir duraksama yaşadım.

''Buyrun, kime bakmıştınız?''

Hastanın refakatçisi olduğunu anladığım orta yaşlardaki bir kadının sorusu karşısında toparlanıp tereddütle cevap verdim.

''Arkadaşım bu odada kalıyordu.''

''Bu sabah ayrılan genç kızdan bahsediyorsunuz sanırım.''

Ji A iki gündür bu odada kalıyordu ve belli ki bu sabah taburcu edilmişti. Onu ziyaret edebilmek için geç kalmıştım.

''Evet, teşekkür ederim'' diyerek kapıyı usulca kapattığımda az önce geçtiğim dar koridordan geriye doğru döndüm. 

Onu hastaneye getirmemin ardından gözlerini açmasıyla birlikte yanından ayrılmış ve iki gün boyunca uğramamıştım. Fazla düşüncesiz davrandığımın farkına varmış olsam da bir yandan da bunun doğru olduğunu düşünüyordum

Evet, geçirdiği zor günler yüzünden Ji A'nın yanında olmak istiyordum fakat biten bir ilişkinin ardından ikimizin de bir süre yalnız kalması gerektiğine de inanıyordum. En azından onu gördüğüm zaman kalbime söz geçiremeyeceğimi düşündüğümden buna en çok da ben ihtiyaç duyuyordum.

Hızlı adımlarla kendimi hastanenin çıkışına attığımda derin bir nefes aldım. 

Günlerdir sadece işimle meşgul oluyor, sürekli dosyalarla ilgileniyordum. Bir nevi kendimi dinlemek zor geldiğinden içimdeki sesi bastıracak bir şeylere gereksinim duyuyordum.

Yeniden merkeze geçmeyi düşündüğüm sırada telefonuma gelen bildirimle birlikte duraksadım. Elim pantolonumun cebinden çıkardığım telefonuma gitti ve babamdan gelen mesajı açtım.

''Bir saate kadar evde ol, birlikte yemek yiyeceğiz.''

.......

Eve girer girmez karşılaştığım manzara yüzünden duraksadım. Babam, annem, Amir So ve Bayan So, Yoongi, Choon Hee ve en önemlisi Ji A buradaydı. Babamın birlikte yemekten kastının bu olduğunu düşünmediğimden gafil avlanmıştım ve Ji A bana uzun bir süre baktıktan sonra bakışlarını yere indirip sus pus olduğundan kendimi biraz daha kötü hissediyordum.

''Geç hadi, oğlum!''

Annem gülümseyerek beni içeri aldığında tereddütlü adımlarımı içeri yönlendirdim ve herkesi toplu bir şekilde selamladıktan sonra babamın yanındaki boşluğa oturmak için bir iki adım attım fakat ''Taehyung da geldiğine göre masaya geçelim isterseniz'' diyen annem yüzünden rota değiştirmek durumunda kaldım.