(Ji A)
Üzerinde tweety figürleri bulunan geceliğimi üzerime geçirip bir süre olduğum yerde öylece dikilmeye devam ettim. Zihnimin karmaşıklığı yüzünden düşünme yetimi kaybetmiş gibiydim. Kafamın içinde sanki binlerce kişi konuşuyor ve ben tepkisiz bir şekilde duruyordum.
Se Mi'yi, Taehyung'un evinin önünde gördüğümde de herhangi bir tepki verememiştim.
Choon Hee'nin attığı mesaj, Taehyung'un evindeki misafirin Se Mi olması aklımda bambaşka çağrışımlar uyandırıyordu.
Bir yanım Se Mi'nin o özel misafir olduğunu söylüyordu. Taehyung bana "arkadaş" olalım dedikten sonra birlikte olmamızla ilgili tek bir kelime etmemişti. Onu öptüğümde bile duruma tepkisiz kalmıştı. Se Mi ile aralarında bir şeyler olması imkansız değildi ve böyle bir durumda Taehyung'u suçlamam da mümkün değildi. Sonuçta yeniden birlikte olabileceğimize dair bana umut vermemişti.
Bir yanım ise Taehyung'un da beni sevdiğini ve o kadınla arasında hiçbir şey olmadığını söylüyordu. Bunu hiçbir somut gerçekle kanıtlayamasam da yalnızca bu ihtimale tutunuyordum.
O kadının Taehyung'un evine başka bir sebeple gittiğine inanmak istiyordum.
O an belki de Taehyung'un kapısına dayanmalıydım. Bu ne kadar doğru olurdu bilmiyorum fakat neler olup bittiğini öğrenmek için mükemmel bir girişim olabilirdi fakat yapamamıştım.
Korkmuştum sanırım.
Taehyung'u vereceği cevaptan korkmuştum.
Derin bir iç geçirip odamın balkonuna doğru ilerledim. Hafif esen rüzgar anında tenime çarparken gözlerimi bir süreliğine yumdum.
Her düştüğümde beni kaldıran, yaralarımı sarılıp öperek geçirmeye çalışan, gülüşü ile içimi ısıtan varlığı kaybettiğim günden bu yana mutlu olamıyordum.
Ona bu denli özlem duymamın sebebinin kendi hatalarım olduğunu biliyordum ve Taehyung'un cevabı ne olursa olsun bu kez yalnızca kendisinden duymak istiyordum.
Belki bana Se Mi ile aralarında bir şeyler olduğunu söyleyecekti ve sızlayan kalbim bu kez parçalara ayrılacaktı ama o hatayı bir kez daha yapmayacaktım.
Zaten başkasıyla birlikte olacaksa da bunu kendisinden duymayı tercih ederdim. Aksi halde ondan nasıl vazgeçebilirdim ki? Gerçi başka biriyle olsa bile vazgeçebilir miydim?
"Ji A, balkonun ışığını açık görünce geldim. Bir sorun mu var?"
Bayan So tereddüt ederek balkon kapısının eşiğinde durmaya devam ederken başımı olumsuzca iki yana salladım.
"Sadece hava almak istedim."
"Sana eşlik etmemi ister misin?" diye beklenti içinde sorarken onu kıramadım ve başımı aşağı yukarı sallayarak onu onayladığımı belli ettim.
Bayan So yavaşça yanımdaki boşluğa geçip bakışlarını yüzümde gezdirmeye başladı ben ise öylece karşıya bakıyordum.
"Canını sıkan bir şey var senin. Anneler hisseder."
Kurduğu cümle ile birlikte usulca ona doğru döndüm. Bakışlarında yine o beklentiyi görüyordum. Belki ona sarılmamı belki de içimi dökmemi bekliyordu ve ben ikisinden birini yapmak yerine farklı bir öneri sundum.
"Bu gece yanımda uyusanız olur mu?"
Bayan So'nun dudaklarında küçük bir tebessüm oluştu ve benim gibi başını olumlu bir şekilde salladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
House of Cards ❧ V
Fanfiction'Bir kez randevuya çıktıktan sonra peşimi bırakacak mısın?'' Taehyung başını olumsuzca salladı. ''Hayır, sonra birden fazla kez randevuya çıkacağız!'' Her güzel şeyin bir sonu olduğu bilincinde olduğumdan aklıma gelen bir diğer soruyu yönlendirdi...
