House of Cards ❧ V

67.Bölüm

(Ji A)

Telefonuma art arda gelen mesajlar yüzünden gözlerimi zorlukla açtım ve üzerimdeki pikeyi kaldırıp elimi yatakta gezdirmeye başladım.

Sesin yatağın içinde bir yerlerden geldiğinden emindim ama tam olarak telefonumun nerede olduğunu kestiremiyordum.

Dün gece Taehyung'un attığı ''iyi geceler içeriği taşıyan öpücük emojisi ile süslemiş'' mesaj yüzünden ekrana karşı sırıtarak uyumuştum. 

Yataktan kalkıp telefonu görmemin mümkün olacağını ve bu şekilde aramak zorunda kalmayacağımı biliyordum fakat üşengeç yanım kalkmama izin vermiyordu.

Aldığım yeni mesajla birlikte algılarım çalışmaya başladı ve sağa doğru dönerek hedefime ulaştım.

Ekranda gördüğüm ''Şımarık, egoist,pis yakışıklı!'' kişisi ile bilikte suratımda yine o aptal sırıtış oluştu ve anında mesajları okumaya koyuldum.

Kimden: Şımarık,egoist,pis yakışıklı!

''Ji A, balkonun kapısını aç!''

''Hadi ama, uyuyor musun hala?''

''Sevgilini içeri almayacak mısın?''

''Az sonra kapıyı kıracağım ama!''

Teker teker okuduğum mesajların ardından kısa süreli bir şok geçirsem de tüm üşengeçliğim bir anda son buldu ve yataktan neredeyse fırladım.

Balkon kapısı derken, odamın balkonundan mı bahsediyordu?

Üzerimdeki geceliğin eteğini düzelttim ve aynı şekilde saçlarımı da...

Dün gece saçımdan çıkardığım onca tel toka ile birlikte saçma sapan şekil alan saçlarım yüzünden duş almıştım fakat bu sefer de saçlarımı kurutmadan uyuyakalmıştım. Tuhaf bir görünüme sahip miyim diye balkon kapısını açmadan önce aceleyle dönüp karşımdaki aynadan kendime baktım. 

''Oh kabarmamış!''

Kendi kendimi rahatlattıktan sonra balkon kapısını usulca açtım ve gerçekten balkonda bekleyen Taehyung ile karşılaştım.

''Ne yapıyorsun burada?'' diyerek şaşkınlıkla sorduğumda bana doğru birkaç adım attı ve başını hafif yana eğdi.

''Sevgilim ve onun ailesi ile kahvaltı yapmaya geldim.''

Kaşlarım havalanırken ''kapıdan gelmen gerektiğinin farkındasındır umarım'' diyerek güldüm.

''Kapıdan da geleceğim. Onun sırası var.''

Taehyung gerçekten bazen bilmece gibiydi. Ne demek istediğini açıkça söylemek yerine düşündürme yolunu seçiyordu ve bu durum bazen anlamsızca ona bakmamı sağlıyordu. Bu durum ben boş boş bakarken Taehyung'un gülmesi ile birlikte son buluyor ve beni aydınlatmaya çalışıyordu.

İşte şu an tam olarak böyle bir durumun içindeydik.

''Demek istediğim kapıdan geldiğim taktirde sevgilimden günaydın öpücüğü almama imkan yok.'' Hızlanacak kalp atışlarımı umursamadan aramızdaki o iki adımlık mesafeyi kapatıp ellerini belime sardı. ''Günaydın öpücüğümü aldıktan sonra normal koşullar altında zilinizi çalacağım.'' 

Madem bir öpücük için odamın balkonuna falan tırmanmıştı o halde bir müddet yanımda kalmasında bir sakınca yoktu.

Taehyung'un bakışları benden gelecek öpücük için dudaklarıma odaklanmışken beni saran kollarına rağmen ondan bir adım uzaklaştım. Belimdeki kollarını çözüp merakla bana bakıyorken elinden tuttum ve hala gözlerinin içine bakıyorken onu odama doğru çekiştirdim.