NEE PEŞ PEŞEE Mİ?!?!?!
He bir de Jolly Bursa'nın FSM caddesinde hoş bir mekan bunlar Bursa'ya geldi tekrar👌🏻
Tuncay, Jolly Joker'in çıkışından itibaren beni arabaya kadar yürüttü. Tiyatroda yeni bir yer bulmanın ardından beni alıp Bursa'ya uçurmasını beklemiyordum. Tamam, o zaten gelmeyi planlamıştı ama beni götürmek zorunda değildi.
Cerenler falan da ailelerine uğramaya gelmişti. Aslında beraber gelecektik ama Tuncayla ben FSM caddesinde takılmaya karar verdik.
Annem de gündeydi zaten.
Alp ise beni üç bin kere aramıştı ve telefonumu kapatmıştım. Beni kırdığının farkında mıydı ki?
Serin hava onu düşündükçe başımı ağrıtıyordu. Ağırlığımı Tuncay'a verdim ve uzaktan arabasını seçmeye çalıştım. Gözlerimi kapatıp birkaç saniye içinde tekrar açtım.
Kolundan kurtulup ön koltuğa geçtim, sürücü koltuğuna yerleşip otoparktan çıkana kadar konuşmadık.
Ana caddeye çıktığında "Kahve ister misin?"dedi. "Çok içtin."
"Olur."
Başımı cama yaslayıp sırıttım. Görmesin diye kapüşonumu başıma kadar çektim. Dudaklarımı ısırıp yola odaklanmaya çalıştım.
"Şurada bayi..."
Kahkaha atmaya başladım.
"Lan sikik...Korktum."
Gülmeye devam ettim. Mert gelmişti be. Bursa'da olacaktı. Uzun süre dönmezdi belki. Ben de dönmezdim, okulum da yoktu zaten. Beni orada tutan bir şey yoktu.
Ama burada...
Burada çok fena tutan bir şey vardı.
"Mert döndü,"dedim gülmeye devam ederek.
"Doğan ben sana ne desem tersini yapmaktan hiç mi bıkmıyorsun? Mert seni sevmiyor amına koyayım."
Yandan gülümsedim. "Sevecek."
Tuncay evine gelince kenara çekti. "Şuradan sana sigara da alıyorum, kendi kendine ne yaptığını bir tartış."
Ardından arabadan inip evin dibindeki tekel bayiye gitti.
Bacaklarımı yukarı uzatıp başımı koltuğa yasladım. Bulutlarda gibi hissediyordum, yıllar sonra kalbimin attığını bu kadar net hissetmiştim.
Onun kalbime böyle dokunmasını seviyordum.
Kendime ne kadar itiraf edemesem de ona bir şey olması beni mahvederdi, ölürdüm.
Herkesin en çok uyardığı şey, beklenen şey gelmişti. İradesizlikti belki ama ben konu Mertse sadece onu görürdüm. Kendimi görmez, duymaz, hissetmezdim.
İnsanlar değişmezdi.
Ben de buna dahildim. Ben Doğansam Cole ile onu ayırırdım.
O yüzden Tuncay yokken telefonumu çıkarıp hızla Mert'e mesaj çektim. Düşünmek istemiyordum artık.
Doğan: Mert müsaitsen yazar mısın?
Mert yazıyor...
Mert: Özledin mi ;)
Doğan yazıyor...
Mert: Evdeyim endişelenme
Doğan: Bir şans daha ver bana
Doğan: Tekrar deneyelim
Doğan: Sana iyi geleceğim canını ne acıtıyorsa geçireceğim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Maske | boy×boy
Short Story"Deli sevgilini başından sav. Unutma ama sen hala bir korkaksın, ben ise burada daha rahatım ve homoseksüelim diye bağırıyorum." BxB (Önce Kamyon'u okumanızı öneririm.)
