Maske | boy×boy

{80}

Bence okuyun;

Herkes Mertle Doğan çok kavga ediyor demiş ama Doğan şu an alkol ve homofobik sorunlarıyla boğuşuyor, Mert'i sevmediği yok yani. Sadece aşk her şeyi bir anda iyileştiremiyor. Alkoliklik de hafife alınacak bir şey değil, ben de alkol kullanıyorum evet ama sorunlarımı puf diye geçirecek mantığıyla hareket etmiyorum Doğan gibi. Farkı iyi görmeniz için yazıyorum.

Bu kitap Doğan toparlanmaya çalışacak ve tiyatro hayatı olacak demiştim zaten o yüzden empati kurarak okuyun olur mu ):

Mert ise artık iyi, kendisinden nefret ettiği halde Doğan onu seviyordu biliyorsunuz ve kendisinden nefret eden birisini sevmek çok zor. Gerçekten çok zor. Basit bir aşk isteyen varsa ağlayıp durmasın hikayede, profilimden çıkabilir kimseye silah dayamıyorumshahff Sorunlarımızı aşk puf diye geçirmez şu mantığı da bırakıp okuduğunuzda hikayeyi gerçekten anlamaktan öteye geçeceğinizi biliyorum ve böyle okurlar var, görüyorum ve onları seviyorum💛

Mert

Her zaman ve her zaman tilki gibi uyumuşumdur. Tık sesi mi çıktı, Mert uyanır.

Buna rağmen bazı günler Doğan kendisini tutamaz, illa bana dokunur. Bunu da ya düşünceli olduğu zaman ya da ben hasta olduğum zaman yapar.

Şu an olduğu gibi. Saçlarımı okşarken üzerime eğildiğini bilmem için gözlerimi açmama gerek yok.

Alnımdaki eli sıcacık.

Gözlerimi açmadan mırıldandım.
"Doğan..."

Elini çekti.
"Özür dilerim, uyandırdım mı?"

Bal rengine dönmüş gözlerine baktım.
"Ne düşünüyorsun?"

"Hiç,"dedi kaçınarak. "Seni izlemek istemiştim."

"Karakoldaki piçleri mi?"

Beni düşünüyordu. Hala kavgamızı düşünüyordu.

"Çok sık kavga ediyoruz,"dedi düşünceyle.

Sessiz kaldım.

"Neden?"derken üzgün görünüyordu.

"Nedenini söyleyeyim mi gerçekten Doğan?"

Başını salladı.

"Çünkü çok zıtlaşıyorsun benimle. Haksız olduğunda da inatla üste çıkmaya çalışıyorsun ve sen kırılıp ağlayınca sana kıyamayıp özür diliyorum yavrum ağlayarak avlıyorsun beni."

Sonlara doğru güldüğümde onun gülmediğini gördüm.

"Bilmiyordum,"dedi kısık sesle.

"Saçımla oynasana yine."

"Doğan, bak. Bir kere söylüyorum. Zor bir dönemdesin, hırçın olma sebebin de bu. Bunları atlatacağız, tamam mı?"

"Özür dilerim,"dedi beni takmadan. Ben ne diyordum o ne diyordu amına koyayım? Bu kadar takılsam ayrılırdım zaten, tamam ayrılamazdım ama üstüne gideceğim bir durum görmüyordum. Sonuçta kolay bir şey yaşamamıştı, o beni bu kadar alttan almışken ben de bazı sözcükleri duymazdan gelebilirdim.