{96}

1.7K 172 293
                                    

Simste bunları yapacağım ama hilesiz oynuyorum hayat zor😭

Doğan

Ölüm sessizliği derler ya... İşte şu an bunu yaşadım, herkes konuşacak gibi durdu ama kimse bir dakika boyunca sesini çıkaramadı.

"Los Angeles mı?"dedi Mert yavaşça.

"Evet, bu ekiple oraya gidiyorum. Doğan da kabul etti ama..." Ebrar hoca içinden kendi kendine cevap vermiş gibi sustu.

Gözlerimi kapatıp tekrar açtım. "Mert-"

"Gidiyor muydun?"dedi donuk bir sesle.

Birden ayağa kalktı, ben de ayağa kalkıp elinden tuttum. "Önce beni sakince dinle, lütfen."

Alayla başını sallayıp güldü. "Böyle mi intikam alıyorsun Doğan? Oldukça iyiymiş! Evlenme teklifi ettikten sonra siktirip gitmek mi? Asla aklıma gelmezdi. Veya dur! Düğünde mi söylemeyi planlamıştın?"

"Aşkım sinirlendiğini biliyorum ama düşündüğün gibi bir durum yok ortada."

"Nasıl bir durum var anasını satayım?"diye bağırdı. "Siktirip gidiyormuşsun işte!"

"Mert-"

Mert sertçe elini elimden çekti ve yürümeye başladı.

"Biz kedileri getiririz!"diye seslendi Uğur arkamdan.

Sokağı dönen Mert'in koluna asıldım. Ona yetişeyim derken ölmüştüm. "Mert dur lütfen, yalvarırım bak."

"Benimle nasıl böyle oynarsın aklım almıyor!"

"Oynamadım ben bak-"

"Bu kadar kolay mıydı? Teoman'ın ağzına mı bakmak istiyorsun yine?"

"Evlenmek istemesem sana teklif etmem bile!"diye çığlık attım sokak ortasında. Beni dinlemediği için delirmeye başlamıştım.

Kahkaha attı.
"Ettikten sonra yaşandıysa geri çekecek halin yok, sen de korkup saklarsın böyle işte! Sen korkağın tekisin Doğan!"

"Mert-"

"Başkasından duymam ne kadar acı vericiydi farkında mısın? Değilsin! Senin önceliğin bu değil! Yalanlar söyleyerek-"

İki elimle yakasını tutup yüzüne baktım.
"Dinle beni artık!"

Bileklerimi tutup beni ittirince ben de onu sinirle ittirdim.

Sendelerken sinirden gülmeye başladı tekrar.

Ben de sinirden ağlamaya başlamıştım.
"Gitmeyeceğim! Dinlesen anlardın!"

"Bu eski bir olaydı, alkolik olduğum zamanlarda yaşandı. O kadar sarhoştum ki anlık bir hevesle kabul ettim. Sonra düşündüm ve belki Mert de benimle gelir dedim. Gelmezse de onunla burada kalırım. Başka bir yerde çalışırım, diye düşündüm. Hiçbir şey senden önemli değil. Sana asla yalan söylemedim. Bunu nasıl düşünebilirsin? Sen benim her şeyimsin, insan her şeyini bırakıp gidemez ki!"

Cümlelerim biter bitmez hıçkırıklara boğuldum.

Sinirlerim o kadar alt üst olmuştu ki, düğün işleri gerginliği, oyunum, bu olay...

"Benim için bu hayatta en sevdiğin şeyden vazgeçemezsin!"

Başımı hızlı hızlı iki yana salladım.
"Benim bu hayatta en sevdiğim şey sensin."

"Buna izin veremem Doğan ama oraya da gelemem."

"Mert zaten yurt dışı araya girince ayrıldık, lütfen bir daha bunu yapma,"dedim hıçkırarak.

Maske | boy×boyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin