Maske | boy×boy

{110}

Portakalla kapışıyo sjdkdlglflg

Doğan

"Anahtarı al,"dedi Mert birden. "Arazla ayrılalı ne kadar geçti?"

Seni çok seviyorum.

Çok çok.

"Bu-Bunlar intihar-"

"Doğan, bana bak,"dedi Mert beni omuzlarımdan sertçe tutup. "Ne kadar süre geçti?"

"Bi-Bir saat."

"Tamam, gidiyoruz."

Mert beni arabaya bindirdi.

"Öyle değil mi? İntihar mektupları hepsi!"dedim ağlamaya başlayıp.

"Ağlama ve beni dinle,"dedi yola çıkınca. "Birden ölemez, bunu yapacağı an bile oturup bir anlığına düşünecek. Bir saatte ölemez, tamam mı?"

Elimle alnımı ovuşturup ağlamaya devam ettim. Araz'ı kaybetme fikri beni öldürüyordu, bunu düşünmesi bile beni öldürüyordu aslında.

Mert değişik bir yoldan daha kısa sürede bizi Araz'ın evine getirdi.

Araz'ı defalarca aramama rağmen telefonu kapalıydı.

"Mert..."dedim bayılacak gibi hissederken.

O sırada birisi apartmanın kapısını açınca üst kata fırladık. Mert ona gösterdiğim paspasın altındaki anahtarı alıp içeri girdi.

"Araz?"diye hıçkırdım. "Araz, neredesin?"

"Sakin ol,"dedi Mert odasının kapısını açıp.

Yerde gördüğüm ilaçlarla çığlık attım. Diğer üç kutu ise bomboştu.

"Ar-Araz?"

Araz yüzü yatakta yan bir şekilde yatıyordu.

"Araz!"

"Alo? Etiler'e ambulans..."

Mert telefonda konuşurken başımı dönüyordu, dünya dönüyordu.

Telefonu kapatır kapatmaz Araz'a eğildi. "Araz?"

"Me-Mert... Öl-Ölmüş mü? Ne yapacağız? Mert-"

Mert birden Araz'ı sarstı.
"Araz, kalk."

Ve ben bayılmak üzereyken Araz gözlerini araladı. "Mert?"

Mert onun tuttuğu bileğini bıraktı, sanırım nabzına bakmıştı. "Duyuyor musun beni?"diye sordu.

Araz yaşıyordu.

Yüzünü ekşitti.
"Midem..."

Mert onun yüzüne bakarken bakışları bir an buğulandı.
"Ambulansı aradım, mideni yıkayacaklar tamam mı? İyi olacaksın."

"Midem çok kötü, dayanamıyorum,"dedi Araz hıçkırıp.

"Bana bak, iyisin."

Ona gözyaşlarıyla sımsıkı tutundu.
"Yardım et, nolur. Korkuyorum."

"Araz,"dedim titrek bir sesle.

"Edeceğim,"dedi Mert uzattığım kolonyayı ona sürerken.

Ambulans sesiyle birlikte Mert onu ambulansa bindirdi.

Ben de biraz şoktan çıkınca herkese durumu mesaj attım.

Bir saat geçmeden hepimiz hastanede toplandık.

"Geri zekalı,"dedi Tuncay hastanede volta atarken. "Geri zekalı da değil, gram aklı yok şunun."

Ceren üçüncü su şişesini bitirdi. "Yemin ederim, küt bayıldım. Bayılmamak için su içiyorum, iyi geliyor."