Maske | boy×boy

{32}

Geçiş bölümü ama o tatlı yorumlarınız olursa diğer bölüme daha hızlı geçebilirizGSGSHRHHSHD

Azıcık başladım da

Doğan

"Merhaba?"

Sesim yankı yapınca gece olduğundan tırsıp sendeledim. Kimse yoktu ki. Gitsem iyi olurdu. Ben ne zaman hayallerimi gerçekleştirmiştim zaten? Kocaman bir zavallıdan başka bir şey değildim.

İç çekip yürümeye başladım. Koskoca İstanbul da beni alacaktı sahnesine ya.

"Birini mi arıyorsunuz?"

Işık hızında arkamı döndüm. "Ben seçmelere gelmiştim de."

Karanlıktaki silüet bana yürüdü ve sokak lambası yüzüne vurunca kızıl bir çocuk olduğunu fark ettim.

Saçlarına bakmaktan dediklerine bir an odaklanamadım.

Kızıldı ve çok hoş görünüyordu.

"Seçmeler dündü."

Sikeyim seni Mert. Başka zaman araba vursan olmazdı zaten.

Mert yok Doğan. Mert'i düşünmek yok. 1.90 cm boyunu, biçimli çenesini düşünmek yok. Özellikle masmavi gözlerini.

Seni öpüşünü.

"Of ben şansımı sikeyim ama!"

Çocuk bana baktığında kendimi yere attım. "Bir insan aşkta ve işte nasıl başarısız olur? Ne büyük acılar!"

Kendimi numaradan ağlatmaya başladım. Gözlerimden akan yaşları silmeyip burnumu çektim.

Gözlerini kısıp sırıttı. "Aslında boş yer olabilir. Güzel ağlıyorsun."

Yüzümü silip "Yemedin mi?"dedim şokla.

Mert nasıl öptü seni...

Başka bir şeye odaklan!

Elini uzatıp kalkmama yardım etti. "Ne gösteriler gördüm, alışığım."

"O zaman ben Doğan,"deyip gülümsedim.

Gülümsedi o da. "Memnun oldum, Teoman." Başıyla yolu işaret etti. "Şu an geç oldu, telefonda yer var mı diye bakarım."

"Ama konservatur okuma-"

"Ya benim de yok, boşver. Onu ben halledeceğim,"dedi rahatça. "Sabaha buradasın kabul et."

Kaşımı kaldırdım. "Nasıl yani?"

"Yarın gel, görürsün." Telefonunu arka cebinden çıkardı. "Numaramı vereyim. Aradığımda gel."

Biraz manyak mıydı bana mı öyle geliyordu?

Manyaklara her zaman güvendiğimden numarasını aldım.

"Ee? Evin nerede?"diye sordu.

"Cehennem kadar uzakta,"diye sızlandım.