Maske | boy×boy

{FİNAL PART1}

Multi 🥵

Doğan

Oyunun sonunda yüzümüzdeki her bir renk maskeyi havaya attık, böylece maskeler gökkuşağı oluşturabilecekti.

Tabii ben Mert'e attım. Direkt kucağına düşmüştü, evet Teo'yu oraya oturtup prova yapmıştım.

Mert maskeyi eline alıp gülümserken yanındaki Ceren, elini kalbine koydu. Onun gülümsemesi beni savunmasız kılıyordu, tüm kişiliğimi, en zayıf yanlarıyla anında çarşaf gibi serebiliyordum. Onun yanında tamamen bendim, kimseyle olmadığım kadar.

Maskeye ihtiyacım yoktu.

Eğilip seyirciyi selamladıktan sonra kulise döndük. Gözümdeki kalem battığı için direkt çıkarmaya yöneldim.

Teo bira kapıp geldi.
"Oğlum harikaydık ya."

Oğuz sırıttı.
"Doğan da çaktırmadan Mert'e attı maskeyi."

Gülümseyip makyaj çıkarıcıyı döktüğüm peçeteyle gözümü oymaya devam ettim.

"Ben çıkarayım gel,"dedi İrem yeşil rujuna bakarken. "Ben neden yeşil oldum ki? Bülent Ersoy benden güzel rujla, hem o sürmeli!"

Teo kolunu onun beline sardı. "Bir de bayıl kızım ya."

"Şu tipimi gördün mü sen?"

"Evet, aşırı komik,"dedi kahkaha atıp.

Sırıttım.
"Öpüşsenize nasıl olur?"

"Evet, hadi,"dedi Teo heyecanla. İrem kızarıp geriye çekildi.

"Ben tuvalete gideyim, tuvaleti kullanmam lazım su fazlam...var."

Birden kaçtı.

"Ay ne oldu? Dur. Siz sevişmiyorsunuz da bence."

Teo "Şşt,"dedi. Alçak sesle devam etti. "Sevişmiyoruz. İrem biraz utanıyor."

Sigaramı yakıp "Ne kadar utanıyor?"diye sordum.

"Baya..."

"Ay konuşurken dikkat ederim o zaman."

İrem geri döndüğünde kulise Mert de gelmişti. Kollarını arkamdan dolarken başımı ona doğru atıp gülümsedim.

"Dayanamadım,"dedi aynadan gözlerime bakıp.

"Makyajı çıkarayım ama aşkım..."

Çenesini omzuma yaslayıp "Böyle kalsana,"dedi.

"Fazlalığı sileyim, batıyor."

Omzumu öptü. "Tamam."

Sandalyeye oturduktan sonra makyaj malzemelerini meraklı çocuklar gibi karıştırdı. Pudrayı gözüne sokarak açınca birden toz kalktı. "Hay ebesini..."

İrem de rujunu çıkaramayıp sinir krizi geçirdi. "Yardım edin, nolur."

"Gel öpeyim,"dedi Teo.