Naruciak? [w trakcie poprawy]

58

- niespodzianka!!

Wszyscy krzyknęli radośnie a ja zaśmiałam się cicho.

- dziękuję

Powiedziałam powstrzymując łzy. Każdy po kolei zaczął do mnie podchodzić dając mi torebkę. Pierwszą osobą która do mnie podeszła była Gina.

- baw się dobrze zdziro i wyrwij tam kogoś bo niedługo zacznę wierzyć że zostałaś wieczną dziewicą

Przytuliłam dziewczynę i obydwie zaczęłyśmy moczyć sobie bluzki łzami.

- weź mi tam znajdź jakąś dobrą dupę dobra?

Wiktoria uśmiechnęła się do mnie i zamknęła mnie w szczelnym uścisku.

- nie zapomnij o mnie co?

- nie zapomnę

Powiedziałam przytulając się do Harrego.

- i nie szalej tam za bardzo bo tym razem już nie będziesz miała jak u mnie nocować

Zaśmiałam się słysząc słowa loczka.

- obiecuję że postaram się być grzeczna

Lokers uśmiechnął się do mnie i jeszcze raz mocno przytulił.

- weź chociaż raz załóż coś co ci tam spakowałem i koniecznie wyślij mi zdjęcie

Oliwier pocałował mnie w czoło i przyciągnął do siebie zgniatając mi wszystkie wnętrzności.

- jak mnie będziesz dłużej tak gniótł to jedyne co będę mogła na sobie mieć to gips

Mruknęłam na co chłopak się zaśmiał.

- ale ja kurwa będę za tobą tęsknił

Powiedział odsuwając się ode mnie.

- nie zabij się tam i wróć za rok cała i zdrowa bo nie wytrzymam sam z tym pedałem

Karol uśmiechnął się do mnie smutno.

- ej słyszałem to!

Oliś krzyknął na całe mieszkanie oburzony przez co zaśmiałam się pod nosem.

- będę na siebie uważać przecież wiesz

- i nie ubieraj tych ubrań które ci spakował

Szepnął tak żebym tylko ja to usłyszała a ja kiwnęłam głową z lekkim uśmiechem na ustach. Po chwili staliśmy już przytuleni do siebie i mówiliśmy sobie jak bardzo będziemy tęsknić.

- to teraz chyba moja kolej

Przede mną stanął Adam drapiąc się po karku. On zamiast torebki wręczył mi kopertę którą włożyłam do jednej z torebek.

- przeczytaj jak będziesz już w samolocie albo w NY

Przytaknęłam uśmiechając się lekko do niego.

- będę tęskniła

Powiedziałam płacząc a Adam przyciągnął mnie do siebie mocno przytulając. Wtuliłam głowę w jego klatkę piersiową. Nie wiem ile tak staliśmy ale wiem że z nim przytulałam się najdłużej.

- a ja będę na ciebie czekał

Powiedział kiedy się od siebie oderwaliśmy. Słysząc jego słowa zrobiło mi się cieplej na sercu a na mojej twarzy sam pojawił się uśmiech.

- co to są za rzeczy?

Zapytałam wszystkich wskazując torebki stojące obok stołu.

- to są takie małe rzeczy które mają ci o nas przypominać przez ten rok