PINUNASAN ni Sophia ang mga luhang naglandas sa pisngi habang nakahiga sa kama niya. Gabi-gabi na lang ay umiiyak siya at nakakapagod na. Maya-maya ay narinig niya ang pagbukas ng pinto ng kuwarto, nakatalikod siya doon at hindi niya na lang pinansin. Ayaw niyang makita na naman ni Erika ang pag-iyak niya.
“May pagkain na sa kusina, Erika,” pinilit niyang patatagin ang tono ng boses. “Kumain ka na, masama kasi ang pakiramdam ko ngayon,” pagdadahilan niya.
Ipinikit niya ang mga mata at hindi na naman narinig ang pagsagot nito. Ilang sandali lang ay naramdaman niyang may tumabi sa kanya. Nagulat pa siya sa pagpulupot ng isang braso sa baywang niya. Napamulat siya ng mga mata. Kilala niya ito.
She knew his scent. She knew him; she could feel him even if he didn’t speak. Muli na namang nag-unahan sa pag-alpas ang mga luha niya. “Vincent…” bulong niya sa pangalan nito.
Isinubsob nito ang mukha sa buhok niya at naramdaman niya ang pag-iyak nito. “Just for a while, Sophia,” he whispered. Oh, how she missed his voice. “Just let me hug you for a while, please,” pagmamakaawa nito sa tinig na puno ng sakit at paghihirap.
Lumakas na ang naging pag-iyak niya, hindi niya kayang marinig ang paghihirap at sakit na pinagdadaanan nito dahil sa kanya. Aktong iikot siya paharap dito nang pigilan siya nito.
“Huwag,” wika nito. “Please, huwag kang humarap sa akin. Because if you look at me now, I won’t be able to let you go.”
Umiling siya habang patuloy pa rin sa pagluha. Animo’y sasabog na ang puso niya sa tindi ng sakit na nararamdaman.
“Pangako,” pagpapatuloy nito. “Pangako pagkatapos nito, hindi na kita guguluhin pa. Kakalimutan na kita, magpapakasal na ako sa babaeng ipinipilit sa akin ni Mama. Pangako iyan, Sophia.”
Tumigil sa pagtibok ang puso niya sa sinabi nito. Hindi. Hindi puwede. Sapilitan siyang umikot paharap dito at nakita ang mukha nitong matagal niya ng inasam na muling masilayan. Nakapikit ito, iniiwasang makita ang mukha niya.
Hinaplos niya ang mukha nito. “Open your eyes, Vince. Please,” pagmamakaawa niya.
Ilang sandali itong nag-alinlangan pero dahan-dahan din itong nagmulat. She could now see his honey brown eyes, full of painful tears because of her.
“B-Bakit ka nagpunta dito, Vince? Bakit nagpunta ka pa dito?” puno ng sakit na tanong niya. Sinaktan niya na ito pero bakit naririto pa rin ito?
Tinitigan siya nito na para bang isa siyang napaka-halagang bagay sa buong mundo. “Because I want to see you,” muli na namang naglandas ang mga luha sa mukha nito.
Marahan siyang umiling. “Bakit pa? Sinaktan na kita ng sobra-sobra, pinahirapan kahit wala ka naman talagang kasalanan,” yumuko siya, hindi niya magawang salubungin ang mga mata nito. “I’m so sorry, Vince. Patawarin mo ako. Hindi ko sinasadya, hi-hindi ko alam. Ang tanga-tanga ko dahil pinaghigantihan kita at sinaktan samantalang wala ka namang kasalanan.”
Itinaas nito ang mukha niya. Hindi ito nagsalita at pinakatitigan lamang siya.
“Bakit hindi mo sinabi sa akin?” pagpapatuloy niya. “Bakit hindi mo ipinagtanggol ang sarili mo? Dapat nagalit ka rin sa akin, Vince.”
“Hindi ko sinabi sa’yo dahil alam kong hindi ka rin naman maniniwala,” sagot nito. “Galit na galit ka, Sophia. At nagulat din ako sa kaalamang wala na si Jessie. Kung nabantayan ko lang sana siya noon ng ayos, hindi sana siya nagawan ng kalokohan ng lalaking iyon na ikinu-kuwento niya sa akin. I’m sorry, Sophia.”
Marahas siyang napailing. “Hindi. Wala kang kasalanan dito, Vince. Ako ang kapatid niya, ako dapat ang nagbabantay sa kanya pero mas pinili niya pang lumapit sa’yo dahil nagkulang ako. Naging makasarili ako, wala na akong ibang inisip kundi ang sarili ko. Dapat magalit ka sa akin, Vince. Dapat sumpain mo na ako. You should hate me for ruining your life.”
“I hate it, Sophia,” he said. “I hate the way I could never hate you. Na kahit anong ginawa mo ay hindi ko pa rin magawang magalit sa’yo.”
Tinitigan niya ito, hindi makapaniwala sa lahat ng sinabi nito.
“You’re the only one who broke my heart,” dugtong pa nito. “Ikaw ang dahilan kung bakit nasira ang buhay ko at lahat ng pinaghirapan ko. Ikaw ang dahilan kung bakit patuloy akong nasasaktan at umiiyak, pero kahit ganoon, mahal na mahal pa rin kita at hindi ko alam kung bakit.”
Isinubsob niya ang mukha sa dibdib nito at doon humagulhol ng pag-iyak. Her heart was aching so much, hurting and breaking. Bakit niya ba ito sinaktan, pinaghigantihan at pinahirapan? Ang lalaking ito na mahal na mahal niya kahit noon pa, binulag lang siya ng paghihiganti niya. She was such a big fool!
Naramdaman niya ang pagyakap nito sa kanya ng mahigpit. “Please say you’ll come back to me, Sophia,” wika nito sa nagma-makaawang tinig. “Just don’t lie to me again. Don’t leave me again, even if you can’t say those words.”
Mabilis siyang nag-angat ng tingin dito at umiling. “No, Vince. I love you. Mahal na mahal kita,” buong pusong pag-amin niya ng tunay na nararamdaman. “Patawarin mo ako kung hindi ko kaagad nakita iyon noon. Masyado akong binulag ng galit ko noon, ng kalungkutan. I’m so sorry,” niyakap niya ito ng mahigpit at umiyak ng umiyak sa leeg nito.
Bahagya siya nitong inilayo, may mga ngiti na sa mga labi nito. Parang napawi na rin ang lahat ng sakit na nasa mga mata nito at napalitan ng hindi maitatangging kasiyahan. “Hindi mo alam kung gaano mo ako pinasaya, Sophia. There are millions of women in this world and I still want only you. I love you so much, sweetheart. Please, don’t ever leave me again.”
Sunod-sunod ang naging pagtango niya. Ipinapangako niyang babawi siya sa lahat ng pagkukulang niya dito. Ipapakita niya kung gaano niya ito kamahal. Inilapit niya ang mukha dito at hinalikan ito sa mga labi. Ilang beses niya na bang hiniling na muling mahagkan ito?
Ilang sandali lang ay tinutugon na nito ang mga halik niya. His kisses were filled with love, longing and passion. And she did the same. Bahagya itong lumayo sa kanya. Their lips an inch apart and they breathed each other’s breath.
“I still remember the feeling when I first kissed you, sweetheart,” he whispered. “Ganoong-ganoon din ang nararamdaman ko ngayon.”
Nginitian niya ito ng buong pagmamahal. “I love you, Vince,” bulong niya.
Kumislap ang mga mata nito at muling sinakop ng mga labi nito ang sa kanya. She raised her hand and threaded her fingers into his thick hair, pulling him closer and deepening the kiss they were sharing. Napaungol ito sa ginawa niya. He gently nibbled her lower lip and she moaned in his mouth. Lalo niya pang isiniksik ang sarili sa katawan nito at naramdaman ang pagbundol ng matigas na bagay sa parteng tiyan niya.
They continued on kissing until she felt his weight pinning her down on the bed. He was heavy but she didn’t mind. Muli itong lumayo at pinakatitigan siya. Then his hands slowly undressed her. Hindi na siya tumutol hanggang sa matanggal nitong lahat ang suot niya.
Bahagya pa itong lumayo para pakatitigan siya ng buong paghanga. “So beautiful,” he breathed, his honey brown eyes turned into darker brown with desire.
Muli itong bumaba sa kanya para halikan siya ng buong pagmamahal. His lips went down to her neck and alternately kissed and licked the hollow part of her collarbone. She sighed at the feel of heat conquering her whole being. His hot mouth went down and pressed against her breasts, gently sucking ang nibbling the crowns on it. It took him a long time worshipping that part of her, halos maubusan na siya ng hininga ng mga oras na iyon.
“V-Vince…” she moaned, her hands on his hair. Every kiss, every bite, every lick and every nibble sent waves of intense pleasure right down on her femininity. She could now feel the wetness of that part of her, it was beyond unbelievable.
Then he went back to her lips and kissed her deep. She kissed him back, her own tongue playing with his in an erotic way. He broke away from her mouth once more to pull his shirt over his head. Tinulungan niya ito sa ginagawa. Isinunod nito ang suot na pantalon.
She looked down, her eyes widened at the sight of him. He was so beautiful and so huge. May gumapang na takot sa buong pagkatao niya pero bigla rin iyong nawala nang muli itong bumaba sa kanya at buong init na hinalikan siya.
Iniyakap niya ang mga kamay sa katawan nito. His chest pinning on her bare breast and she could feel his heartbeat – so strong just like hers.
“I want you so much, Sophia,” he groaned, his breathing slow and rough. “I love you, sweetheart.”
“I love you too, Vince,” she whispered back. She slightly parted her legs, giving him enough space to probe his throbbing maleness inside her. “Please…” she begged wantonly.
He groaned aloud and took his first thrust. He pulled back and thrust harder, making her scream in pain. Natigilan ito at gilalas na napatingin sa kanya.
Mariin niyang kinagat ang pang-ibabang labi at tinitigan ito. “Ssshhh…” inunahan niya na ito sa pagsasalita. Pinilit niyang ngumiti kahit sobrang sakit pa rin ang nararamdaman niya. “Ayos lang ako,” dugtong niya sa mahinang tinig.
Napaungol ito at muling hinalikan ang mga labi niya. Ginantihan niya ang halik nito. Ilang sandali lang ay naramdaman niya na ang muling paggalaw nito sa ibabaw niya. He gently thrust inside her, groaning.
Hindi niya na inalintana ang sakit na nararamdaman dahil napuno ng kasiyahan ang puso niya sa nakikitang emosyon sa mukha nito. She closed her eyes as she felt pleasure taking over the pain in his every thrust.
Umungol siya ng malakas at ikinawit ang mga braso sa leeg nito. They were already sweating buckets as she unconsciously moved with him, taking him deeper inside her. Nawala na ang lahat ng sakit na nararamdaman niya.
“Look at me, sweetheart,” narinig niyang utos nito.
Binuksan niya ang mga mata at sinalubong ang tingin nito. She could see herself in his eyes, at alam niyang sarili rin nito ang nakikita sa mga mata niya. She tightened her arms on his neck as his moves had gone faster. “Vincent…” she whispered, her mind swirling round and round.
She bit her lower lip hard and felt herself letting go. She moaned riotously and saw fireworks around her as she reached her crest, draining her energy. She watched as he kept on thrusting and then he shouted her name along with that last thrust. She moaned at the feel of his hot seed filling her. It was utterly amazing. So wonderful.
Bumagsak ito sa ibabaw niya, habol pa rin nila ang paghinga. Niyakap niya ito ng mahigpit at tuluyan na silang nakatulog.
BINABASA MO ANG
[Completed] The Breakers Corazon Sociedad Batch 1 Book 8: Vincent Fabella
Roman d'amourSophia needed to enter Vincent Fabella's life, a heartless bastard na may malaking pagkaka-utang sa kanya. Wala na siyang ibang pagpipilian kundi ang itaya ang sarili niya para lamang makalapit dito. Hindi siya titigil hangga't hindi nahuhulog ang l...