[Completed] The Breakers Corazon Sociedad Batch 1 Book 8: Vincent Fabella

Chapter 18.3

DAHAN-DAHANG iminulat ni Sophia ang mga mata at nag-inat sa ibabaw ng kama. She was still slightly hurt but she didn’t care. She loved every part of what she and Vincent did last night. Napatingin siya sa tabi at napansin na wala na ito doon pero naroroon pa rin ang damit nito sa ibabaw ng kama.
Umupo siya at inabot ang damit na iyon. Iyon na ang isinuot niya dahil gusto niyang mapalibutan ng mabangong amoy nito. Tumayo siya at lumakad palabas ng kuwarto. Agad na sumalubong sa kanya ang mabangong amoy ng bacon at itlog na niluluto. Tumungo siya sa kusina at nakita itong nakatayo sa harap ng stove at abalang-abala sa pagluluto. Nakasuot lamang ito ng pantalon nito.
Ngumiti siya at humakbang palapit dito. Hindi pa nito napapansin ang presensiya niya kaya nagulat pa ito nang yakapin niya ito mula sa likod.
“Mmm,” sumilip siya sa niluluto nito. “Bacon and eggs.”
Tumawa ito.
“Bakit ka nagluluto? Dapat ginising mo na lang ako,” sabi pa niya.
“Gusto kong ipagluto ka tuwing umaga,” sagot nito. “Ito ang plano ko kapag ikinasal na tayo.”
Natigilan siya sa sinabi nito. Ang tanging naririnig niya na lang ay ang nakabibinging tibok ng puso niya. “Y-You still… w-want to marry me?” naiiyak na tanong niya.
“Of course, sweetheart,” puno ng kaseryosohang tugon nito.
Isinubsob niya ang mukha sa likod nito at doon umiyak. “But I don’t deserve it, Vincent. Pagkatapos ng lahat ng ginawa ko sa’yo.”
Bumuntong-hininga ito at pumihit paharap sa kanya. “Look at me, Sophia,” utos nito. Sumunod siya dito. “Stop blaming yourself anymore. Kalimutan na natin ang lahat, hindi na mahalaga sa akin iyon,” direkta itong tumitig sa mga mata niya. “I love you and I want to marry you. Hinding-hindi na iyon magbabago. So stop crying, sweetheart. Ang hihilingin ko lang sa’yo ay huwag na huwag mo na akong iiwanan. Stay by my side always.”
Tumango siya. “I will, Vince. I will.”
Ngumiti ito at muling humarap sa niluluto nito. Nakayakap pa rin siya dito. “I love you,” bulong niya.
Bumuntong-hininga ito. “I love you too.”
Kinagat niya ang pang-ibabang labi at pinaglandas ang mga kamay sa matipunong katawan nito. Marahas itong napahugot ng hininga sa ginawa niya. Ngumiti siya at ibinaba pang lalo ang mga kamay. Her hands went down to the swelling in front of his pants, caressing it tentatively.
“Darn it, Sophia,” he hissed. “Gusto mo pang mapaso ako sa niluluto ko?”
Tumawa siya ng nakakaloko. “Then stop it, hindi pa naman ako gutom,” she teased.
Narinig niya ang pagpatay nito sa stove at nakita nang bitawan nito ang hawak na spatula. Humarap ito sa kanya at pinakatitigan siya. They stared at each other for a long moment and then he laid her on the kitchen table. His hands started rubbing her thighs. Napaungol siya, ang sarili niyang mga kamay ay nagsimula na ring maglandas sa katawan nito.
Tinanggal nito ang suot niyang damit nito at sinimulang pugpugin ng halik ang buong mukha niya. When his lips touched hers, she hungrily kissed him with all her heart. Bumaba ang halik nito sa leeg niya patungo sa mga dibdib niya. It moved even lower to her stomach and she caught her breath as she realized where he was going.
Tiningnan niya ito, the sight of his face between her legs aroused her more. He held her eyes for a few seconds before he started kissing her there. Her head banged on the table as she threw her head back in pleasure but she was oblivious of the pain.
Tumigil ito sa ginagawa. “Are you hurt, sweetheart?” nag-aalalang tanong nito, his hot breath fanning on her femaleness.
She shivered. “N-No…” napaungol siya. Narinig pa niya ang pagtawa nito. Then he kissed her again there, kissing and licking that part of her like he was a starving man at a banquet table. Mahigpit na napasabunot ang kamay niya sa buhok nito at mariing napapikit ang mga mata.
All she did was moan out loud and thrust her hips against his mouth. “Vincent… Vincent…” she called his name over and over again as she shuddered in an incredible pleasure brought by him.
Marahas pa rin ang paghinga niya hanggang sa makatayo ito ng ayos. Tinitigan siya nito, a satisfied grin on his face.
“Mo-More…” she begged. Oh, she wanted more of him. Kumislap ang mga mata niya nang makita ang pagtanggal nito sa butones ng suot na pantalon. Bahagya nito iyong ibinaba, puno ng pagkasabik ang mga mata nila nang magtama ang mga iyon.
He held her legs. “Marry me, Sophia,” he proposed.
Sunod-sunod ang naging pagtango niya. “Yes, Vince. Yes,” buong pusong sagot niya.
“Oh, Sophia,” he growled and pushed inside her. She moaned at the feel of him, so hot and so huge. He gently pulled back and pushed again, and again and again, making her cried out in pleasure.
“Let’s get married next month, sweetheart,” he murmured, panting.
Napamulat siya ng mga mata. “Already?” she asked breathlessly.
Tumigil ito at napaungol siya ng protesta. Sinubukan niyang gumalaw pero pinigilan siya nito.
“Oh, Vincent… Please…” she begged for him to continue.
“Magpapakasal tayo sa susunod na buwan, Sophia,” mariing sabi nito. Pagkatapos ay ibinigay nito ang nais niya. He drove inside her, hard.
“Oh, yes! Yes!” she shouted and reached for him to hug him closer. He could control everything on her at wala na siyang pakialam doon. She loved him so much to even mind.