ေကာင္းကင္ဘံုအား ဆန္႔က်င္၍ စာစဥ္(၁) မွ (၇)

အပိုင္း(၅၁)ေတာင္ကုန္းထက္ဝယ္

အပိုင္း(၅၁)ေတာင္ကုန္းထက္ဝယ္

"အမ်ားနဲ႔တစ္ေယာက္ ၿပိဳင္ပြဲ စတင္ပါၿပီ!"

က်ီထ်န္းႏွင့္ဆရာသံုးေယာက္ ထိုင္ၿပီးသည္ႏွင့္ လူအိုႀကီးသည္ ၿပိဳင္ပြဲစတင္ေၾကာင္း ေၾကျငာေလသည္။

"က်န္းဟုန္?...သူက ဘာလို႔ စင္ေပၚေရာက္ေနတာလဲ?''

က်န္းယြင္႐ွန္သည္ က်န္းဟုန္ကို သိသည္။ က်န္းယြင္႐ွဲသည္လည္း က်န္းဂိုဏ္း၏ အတြင္းေရးကိစၥမ်ားကို ကိုင္တြယ္ရေသာ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးၾကပ္သူ ျဖစ္ေလရာ က်န္းဟုန္ကို သိေလသည္။ က်န္းယြင္႐ွဲသည္ သံသယျဖစ္စြာပင္ က်န္းယြင္႐ွန္ႏွင့္ အၾကည့္ခ်င္းဖလွယ္လိုက္သည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ႀကီးမားေသာ ကိစၥတစ္ခု ျဖစ္ပ်က္ေတာ့မည္ဟု ခံစားလိုက္ရသည္။

"ဝွစ္!"

က်န္းဟုန္၏ စကားဆံုးသည္ႏွင့္ က်န္းရီသည္ လႈပ္႐ွားလာခဲ့သည္။ သူ႔လက္မ်ားသည္ ေႁမြတစ္ေကာင္ႏွယ္ ဆန႔္ထြက္လာကာ က်န္းဟုန္၏ လက္ကို ဆြဲလိုက္ၿပီး သူ႔လက္သည္ လက္မွ လည္ပင္းသို႔ ေရြ႔သြားကာ က်န္းဟုန္၏ လည္ပင္းကို ညႇစ္လိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ သူသည္ က်န္းဟုန္ကို မကာ ေလထဲတြင္ ေျမႇာက္ထားလိုက္သည္။ သူ႔ကိုယ္မွ ျဖာထြက္လာေသာ သတ္ျဖတ္ခ်င္စိတ္တို႔သည္ စင္အနီး႐ွိ လူမ်ားကို အသက္႐ွဴ ၾကပ္ေစသည္။ သူသည္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး အသံကို ထိန္းလိုက္ကာ ေျပာလိုက္သည္...

"မင္းဘာေျပာတာလဲ?...ျပန္ေျပာစမ္း!"

"အဟြတ္...အဟြတ္!"

က်န္းဟုန္သည္ လည္ပင္းအညႇစ္ခံထားရေသာေၾကာင့္ အသက္ပင္ေကာင္းေကာင္း မ႐ွဴႏိုင္ေပ...သူဘယ္လိုစကားေျပာရမည္နည္း?...သူသည္ ေခ်ာင္းအဆက္မျပတ္ဆိုးရင္း က်န္းရီ၏ လက္ကို ၫႊန္ျပကာ ေလ်ွာ့ေပးရန္ ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။

က်န္းရီသည္ လက္ကို ေလ်ွာ့မေပးဘဲ က်န္းဟုန္၏ ကိုယ္ကို စင္ေပၚသို႔ အညႇာအတာမဲ့စြာ ပစ္ခ်လိုက္သျဖင့္ ခိုင္ခံ့ေသာ စင္ႀကီးပင္ အနည္းငယ္ လႈပ္ရမ္းသြားရသည္။ ထို႔ေနာက္ က်န္းရီသည္ က်န္းဟုန္၏ မ်က္ႏွာကို အဆက္မျပတ္ လက္သီးႏွင့္ထိုးေနသည္မွာ ႏွာေခါင္းေသြးမ်ားပင္ စီးက်လာေလသည္။ ထို႔ေနာက္ သူသည္ အသံနက္ႀကီးႏွင့္ ေအာ္ေျပာလိုက္သည္...