ေကာင္းကင္ဘံုအား ဆန္႔က်င္၍ စာစဥ္(၁) မွ (၇)

အပိုင္း(၃၃)အသံုးမက်တဲ့ေကာင္

အပိုင္း(၃၃) အသံုးမက်တဲ့ေကာင္

က်န္းဂိုဏ္းတြင္ လူငယ္မ်ားစြာရွိသည္။ တိုက္႐ိုက္ဆင္းသက္သူမ်ားသည္ တိုက္႐ိုက္မ်ိဳးဆက္ မဟုတ္သူမ်ားထက္ အေယာက္ႏွစ္ဆယ္ခန္႔ပိုမ်ားသည္။ က်န္း႐ုဟူကဲ့သို႔ တိုက္႐ိုက္မ်ိဳးဆက္ မဟုတ္သူမ်ားသည္ အနည္းဆံုး အေယာက္တစ္ရာခန္႔ေက်ာ္ေလသည္။ အစစ္အမွန္ထူးခၽြန္ေသာ လူငယ္မ်ားသည္ သိုင္းပညာသ႐ုပ္ျပခန္းမတြင္ ေပၚမလာၾကေပ။

ဝိဥာဏ္သားရဲသင္တန္းေက်ာင္းႏွင့္ အေနာက္ဘက္ၿမိဳ႔ေစာင့္တပ္၏ လူသစ္လက္ခံပြဲအခမ္းအနားသည္ အၾကာခင္တြင္က်င္းပေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ က်န္းယြင္ရွန္သည္ စြမ္းအားအဆင့္အတန္းတစ္ခုရွိေသာလူငယ္မ်ားကို သိုင္းပညာႏွင့္စိတ္စြမ္းအင္ကို တံခါးပိတ္က်င့္ရန္ ၫႊန္ၾကားထားသည္။ သိုင္းညာသ႐ုပ္ျပေဆာင္တြင္ ေရာက္ရွိေနေသာ လူငယ္မ်ားအားလံုးသည္ စြမ္းရည္လံုေလာက္မႈ မရွိေသးသည္မွာ ထင္ရွားသည္။

သိုင္းပညာသ႐ုပ္ျပေဆာင္ခန္းမတြင္း႐ွိ လူငယ္မ်ားသည္ ထူးခြ်န္ေသာအဆင့္တြင္မရွိေသာ္လည္း သူတို႔အားလံုး၏အဆင့္အတန္းသည္ က်န္းရီထက္ျမင့္မားေပသည္။ အထူးသျဖင့္ က်န္းဟန္ေရႊႏွင့္ မ်က္ႏွာအမူအရာဆင္ေသာ လူႏွစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ တစ္ေယာက္သည္ က်န္းဟန္ေရႊ၏ ညီအရင္း က်န္းကူေရႊျဖစ္ၿပီး အျခားတစ္ေယာက္မွာ စည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရးေဆာင္မွ တာဝန္ရွိအႀကီးအကဲ က်န္းယြင္ရွစ္၏သား က်န္းယူလန္ ျဖစ္သည္။

က်န္းရီေျပာခဲ့ေသာ မိမိကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈရွိေသာစကားမ်ားသည္ ထိုႏွစ္ဦးကို သိသာစြာ ေဒါသထြက္သြားေစသည္။ သို႔ေသာ္ က်န္းရီေခၚထုတ္လိုက္ေသာသူသည္ က်န္းရုဟူသာ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ သူတို႔သည္ ႏႈတ္ေခါင္းရႈံ႔လိုက္ကာ က်န္းရုဟူကိုၾကည့္၍ ပြဲႀကီးပြဲေကာင္းတစ္ပြဲကိုသာ ေစာင့္စားေနလိုက္သည္။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ စိတ္ၿငိမ္ၿငိမ္ထားႏိုင္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ တံခါးဝတြင္ရပ္ေနေသာ သ႑ာန္သံုးဆင့္  အသြင္ေျပာင္းျခင္း တတိယအဆင့္ရွိ လူငယ္သည္ ေဒါသထြက္သြားခဲ့သည္။ က်န္း႐ုဟူသည္ စကားေျပာရန္ အခြင့္အေရးမရခင္မွာပင္ က်န္းရီကိုၫႊန္ျပလိုက္ကာ ေအာ္ဟစ္လိုက္သည္...