ေကာင္းကင္ဘံုအား ဆန္႔က်င္၍ စာစဥ္(၁) မွ (၇)

အပိုင္း(၆)ညိွနိွုင္းစကား

အပိုင္း(၆) ညိွနွိုင္းစကား

"အြတ္႐ွ္"

က်န္းရီသည္ ေ႐ွာင္ႏူႏွင့္ တိုက္မိသြားခဲ့သည္။ သူမ၏ ေနာက္ေစ့သည္ ၾကမ္းျပင္ႏွင့္ ေဆာင့္မိေသာေၾကာင့္ နာက်င္စြာ ေအာ္ဟစ္သံထြက္လာခဲ့သည္။ ကံေကာင္းေထာက္မ၍ သူမ၏ တံု႔ျပန္မႈသည္ ျမန္ဆန္သြားခဲ့သည္။ အေစာင့္သည္ ေ႐ွ႕ဆက္တိုးလာၿပီး က်န္းရီကို ထပ္မံတိုက္ခိုက္မည့္ဟန္ကိုျမင္လ်ွင္  သူမသည္ ေ႐ွ႕ကို ခုန္ဝင္သြားၿပီး အေစာင့္၏ ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကို ခိုင္ခိုင္ျမဲျမဲ ဆြဲထားခဲ့ေလသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ သူမေအာ္ေျပာလာခဲ့သည္

"သခင္ေလး...ကြၽန္မကိုမစိုးရိမ္နဲ႔... ေျပးပါေတာ့"

"ေ႐ွာင္ႏူ''

က်န္းရီ တုန္လႈပ္သြားခဲ့သည္။ က်န္းေ႐ွာင္ႏူသည္ အင္အားကင္းမဲ့လံုးဝေနေသာ္လည္း သူမတတ္ႏိုင္တာထက္ပို၍ ေမ်ွာ္လင့္တႀကီး ႀကိဳးစားေနသည္။ အေစာင့္သာ သူမကို ကန္ထုတ္လိုက္လ်ွင္ သူမ အကန္ခံရၿပီး အဆံုးသတ္သြားလိမ့္မည္။

သူ၏ စိတ္အစံုသည္ အႏၱရာယ္မ်ားေသာ တစ္ခဏတြင္ လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ လႈပ္႐ွားသြားခဲ့သည္။ သူသည္ ႐ုတ္တရက္ အၾကံရသြားခဲ့သည္။ ေန႔လည္က သူေလ့လာမႈ လုပ္ေနစဥ္ အေတာအတြင္း အနက္ေရာင္အတြင္းအားအခ်ိဳ႕သည္ သူ႔မ်က္လံုးကို ပို႔ေဆာင္လိုက္စဥ္တြင္ အခ်ိန္သည္ အလြန္႔အလြန္ ေႏွးေကြးသြားသည္ဟု ထင္ခဲ့ရသည္။

ငါ ႀကိဳးစားၾကည့္မယ္

ထိုအေတြးႏွင့္ သူသည္ အနက္ေရာင္အတြင္းအား အမ်ွင္တစ္ခုကို ႏွလံုးေသြးေၾကာမ်ားဆီ ပို႔ေဆာင္လိုက္ၿပီး အျပာေရာင္အတြင္းအားမ်ားႏွင့္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ေရာေႏွာခဲ့လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ၎တို႔ကို လွည့္ပတ္ေစၿပီး သူ၏ ဘယ္ဘက္မ်က္လံုးေထာင့္႐ွိ ေ႐ွာင္ယင္းအမွတ္႐ွိရာ ေနရာကို ပို႔ေဆာင္ခဲ့လိုက္သည္။

တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ သူသည္ သူ၏ဒန္တ်န္းထဲတြင္ ေနာက္ဆံုးက်န္ရစ္ေသာ အနက္ေရာင္အတြင္းအား အမ်ွင္ေလးကို ညာဘက္လက္ဆီ ပို႔ေဆာင္ခဲ့လိုက္သည္။

သူ ယေန႔တြင္ က်င့္ၾကံထားခဲ့ေသာ အနက္ေရာင္အတြင္းအား အကုန္လံုးကို အသံုးျပဳလိုက္ၿပီ ျဖစ္သည္။ သူသည္ သ႑ာန္သံုးဆင့္  အသြင္ေျပာင္းျခင္း တတိယအဆင့္႐ွိ စြမ္းအားႏွင့္ ဤအေစာင့္ကို ျပန္မ႐ိုက္ႏိုင္ေတာ့လွ်င္ က်ေရာက္လာေသာ တိုက္ခိုက္မႈမ်ားကို ၿငိမ္ခံေနရံုမွတစ္ပါး ေ႐ွာင္ႏူႏွင့္ လုပ္ႏိုင္တာ ဘာမွမ႐ွိေတာ့ေခ်။