R Å E H | m y g × p j m

21| Part I | bir cihanı bizim cennetimiz yapardın.

İyi okumalar🌙

-

Gözlerimi büyük babamın bağırışları sayesinde aralamıştım. Kime konuşuyordu hiçbir fikrim yoktu ama bir hayli öfkeliydi. Böylece ben de yataktan bir anda fırlamış gözlerimi zar zor açar halde çıplak ayaklarımla bahçeye çıkmıştım.

"Verecek bir canım kaldı!" Diye bağırıyordu büyük babam.

"İhtiyar gerekirse canını alırız ama o borcu ödeyeceksiniz."

Siyah takım elbisesinin ceketini kenara çekip belindeki silahı gösterdiği sırada sinirle büyük babamın önüne geçtim.

"Az bir miktar borcumuz kaldı." Diye çıkıştım.

Kirli sakalı,siyah kundura ayakkabıları ve boynundaki altın zinciriyle borçlu olduğumuz adam bir kahkaha patlattı.

"Az miktar mı? Bana milyonlar borçlusunuz,sadece az bir miktarını ödediniz."

"Ne?! Saçmalamayın,her ay büyük babam maaşının yarısından fazlasını size veriyor zaten!"

Sinirim tepeme çıkmıştı. Ellerim hızla saçlarımdan geçirdim,az önce uyanmıştım.

"Demek ufaklık bilmiyor?" Dedi adam olduğu yerde yaylanarak.

"Neyi bilmiyorum?"dedim büyük babama bakarken.

Elini ağzına kapatmış,küçük gözlerini kısmış ve kel başındaki şapkasını göğsüne kapatmıştı.

"Borcu ödüyordun değil mi?"

Arkamda duran adama baktım. Ufacık vücudu sanki daha da küçülmüştü.

"Jimin,"Diye başladı ve devamını getirmeden durdurdum onu.

Başımdan aşağıya inen kaynar suları,gözlerimin doluşunu ve dizlerimdeki bağların çözülüp yere kapaklanmak üzere olduğumu hissediyordum.

"Bunu nasıl yaparsın?" Kısık gözlerine ardında kadar açılmış ve sinirden neredeyse kör olmuş gözlerimle bakıyordum.

"Şans oyunu oynadım daha fazla kazanabil-"

"Ne yaptım dedin?!" Vücudumdaki öfke büyük babamın üzerine akmak üzereydi ki adam bağırdı.

"Aile dramasına vaktim yok ufaklık,parayı vermek için üç günün var. Nasıl bulacağın umurumda değil. Bana o parayı getir yoksa..."dedi ve yavaşça belindeki silahını çıkarıp havaya bir el sıktı.

Korkuyla ellerimi başıma kapattım. Ayaklarımın altındaki zemine kadar titremişti tüm vücudum.

"İkinci kurşun beynine girer ufaklık? Anlaştık?"

Ve gitti.

Ardında beni, büyük babamı camdan bizi izleyen Iseul teyzeleri,silahın sesine çıkan komşuları ve havlayan Jjeonggu'yu bıraktı. Yutkundum.

Bütün küfürlerimi yuttum,yorgunluğumu yuttum öfkemi ve acımı da yuttum. Hiçbir şey demedim. Ağır ağır içeriye yürüyüp banyoya girdim. Ellerimi başımdan aşağıya geçirdim. Sakin olamıyordum. Sakin olamıyordum!