Dağ Başında Aşk (Tamamlandı)

Bölüm 9 / 👨‍✈️👩‍💼

Bölüm ithafı- KadriyeetinklKl / Yasasin42

Bölümü şarkıyı açıp okumanızı tavsiye ediyorum. 🙈

&

"Eee başbaşa kaldık artık. Başlayalım mı alışverişe hanımefendi?" dedi Emre gülümseyerek.

"Başlayalım" dedim. Elimde ki listeye bakarak eksikleri market arabasına attım. Ben nereye gitsem Emre'de peşimden ilerliyordu. Orkid almam gerekiyordu ve onunla birlikteyken mümkün değildi. Tanımadığım bir adamla, böyle bir anı paylaşmak istemiyordum. Arkamı dönüp;

"Sen kasaya git ben geliyorum" dedim. Tek kaşını kaldırıp sorgular gibi baksa da;

"Tamam o zaman" dedi. Derin bir nefes alıp hızla sanki birşey çalıyormuş hissiyle paketi market arabasına atarak üstüne başka malzemeleri koydum. Sağ sola baktım etraf temizdi. Operasyon başarıyla tamamlandı. Market arabasını kasaya doğru sürdüm. Emre çoktan poşetleme işlemine başlamıştı. Kasada kız olduğu için rahattım. Hemen arabayı boşaltıp diğer tarafa geçtim.

"Bitti mi?" dedi Emre son poşetini doldururken bizim ürünler kasadan geçiyordu.

"Bitti" dedim.

"589 tl 70 kuruş" dedi kasiyer.

"Yuh marketi almadık bu ne böyle" dedim.  Kasiyer kız yapacağım bir şey yok der gibi omzunu silkti. Tabi o çalışan sonuçta patron olucak şerefsize söylemeli bunları. Şehir merkezi uzak olduğu için mecbur alacaktım. Tutarı ödeyip hızla poşetlerim. Aldığımız da hiçbir şey yoktu. Yağ, şalca, çay, şeker ve un. Hepside 2 kiloluktu. Birazda atıştırmalık bisküvi türü, kahvaltılık peynir, zeytin bir de çikolata. Ankara da alsak en fazla 350 tl tutacak miktar çok fazla gelmişti bana. Poşetleri yüklenip dışarı çıktık.

"Araba hemen şurada" dedi Emre marketin önündeki siyah Volvo"yu göstererek. Oldukça güzel bir arabaydı. Alışveriş poşetlerini bagaja yerleştirdik.

"Ben bir abimi arayayım." dedim. Seda her ne kadar beni sınır etse de endişelenmiştim. Arabaya geçtiğimiz de Emre ısıtıcıları açtı ve içerisi yavaş yavaş ısınmaya başladı. Telefonumu çıkartıp abimi aradım. Telefon uzun bir süre çaldı ama açan olmadı bu sefer Seda'yı aradım aynı şekilde açmadı telefonu. Biraz sonra Seda'dan mesaj geldi.

'Hastaneden çıktık. Tatlı istedi canımız bizi rahatsız etme.'

Sinirle elimi dizime vurdum. Bu kızdan gerçekten hoşlanmıyordum. Tekrar ve tekrar abimi aradım ama telefon açılmadı.

"Bir sorun mu var?" diye sordu Emre.

"Abimi arıyorum ama telefonu açmıyor. Anahtarım yok." dedim.

"Bir de ben arayayım." dedi. Sanki beni açmayan abim onun telefonunu açacaktı. Telefonunu çıkartıp aradı, uzun süre çalan telefona onada yanıt gelmedi.

"Biz gidene kadar onlar da dönmüş olur belki" dedi arabayı çalıştırıp. Yola çıktığımız da sinirden dudaklarımı kemiriyordum. Bu ne biçim düşüncesiz bir kız. Ama bu sefer sınırı aştı abime söyleyecektim yaptığını. Beni ne hale düşürmüştü, kapıda kalmıştım resmen.

"Bozmayın sinirinizi eninde sonunda eve gelecekler" dedi Emre. Halen sizli bizli konuşuyor! Abime gelince abi Seda'ya gelince bana gelince siz!

"Ne zaman bırakacaksın?" dedim sıkıntıyla nefes vererek.

"Neyi?" dedi bana bir bakış atıp önüne dönerek. Kaşları kalkmış ne dediğimi merak etmişti.

"Şu hanımefendi mevzusunu. Seda'ya bile yenge diyorsun ben alışık değilim sürekli karşı karşıya geldiğim biriyle sizli bizli konuşmaya. İş yerim değil sonuçta burası" dedim.