Dağ Başında Aşk (Tamamlandı)

Bölüm 26/👨‍✈️👩‍💼

🌸
🌸
🌸

Bölüm ithafı- Zehraaslan11 / ZeynepyarenUygur2

Random, emoji kullanmadan en çok yorumu yapan iki kişi yarin ki bölüm ithafının sahibi olacak.

150 bini aşan büyük bir aile olduk❤

&

Boğazımın kuruluğuyla uykumun ortasında bir o yana bir bu yana döndüm. Kolumdaki serum çıkartılmıştı bitince. En sonunda su içmek için gözümü açtığımda karanlıkta birinin baş ucumdaki koltukta oturduğunu gördüm. Tam çığlık atıyordum ki korkuyla elini ağzına kapattı.

"Şşşşşştt" dedi.

Elini çekmesiyle derin bir nefes aldım ve yerinden çıkacak gibi atan kalbimin üstüne elimi bastırdım. Biraz daha sakinleşince kaşlarımı çatarak beni korkutan adama çevirdim.

"Ne yapıyorsun aklım çıktı!" dedim. Karanlıkta görünen belli belirsiz yüzünden tam olarak ifadesini çözemiyordum.

"İyi misin diye kontrol etmeye geldim" dedi. Adım sesleri kulağıma gelirken birden 'tık' sesiyle ışık açıldı. Gözlerimi ışığa alışana kadar sıkıca yumup açtım ve karşımda Emre'nin yüzü belirdi.

"Gecenin bu saatinde genç bir kızın odasına girmeniz hiç uygun bir davranış değil bayım" dedim.

Onu görmeyi istemiyor değildim ama kim ağzından sular aka aka uyurken birinin özellikle gözlerine minicik bir hayranlık duyduğu birinin onu izlemesini isterdi ki? Ah ben o prenses gibi uyuyup uyanan kızlardan kesinlikle değildim. Yatakta çok kez döner ve yorganı bu durumda pikeyi bacaklarımın arasına kıstırıp uyurdum.

"Hasta ve yaralı bir kızın yardıma ihtiyacı olduğunu düşündüm" dedi omuz silkerek.

"Ben hasta değilim sadece yaralıyım" dedim basitçe. Kendimi daha iyi hissediyordum açıkçası. Kolum sıkı bir şekilde sabitlenmişti ve çok fazla oynatmadığımda acımıyordu.

"Doktorunla konuştum. Askıyı bir hafta boyunca çıkartmaman gerekiyormuş. İlaçlarını da aldım nöbetçi eczaneden baş ucundaki şifonyerin çekmecesinde" dedi Emre oturduğu koltukta yerine yaslanarak. Bu kadar düşünceli olması gerçekten kendimi iyi hissettiriyordu.

"Teşekkür ederim" dedim. Başını kaldırıp bana baktığında yüzünde yorgun bir gülümseme belirdi. Üstüne daha dikkatli baktım o an. Üstünde krem rengi bir kazak ve gri-krem karışımı kaşe kabanı vardı. Altınada siyah kot pantolon giymiş, biçimli fiziğini tamamen gözler önüne sermişti.

"Beni mi inceliyorsun?" diyen sesiyle ona döndüm. Tam da öyle yapıyordum ama bunu ona söyleyecek değildim! Ve aklıma ilk gelen şeyi söyledim;

"Fermuarın açık"

Emre'nin gözleri büyürken birden ayağa kalkıp arkasını döndü bana. Elimi yüzüme kapatırken, çoktan utanmaya başlamıştım. Şu her heyecanlanmam da saçmalamam başıma birgün çok büyük bir bela açacaktı. Parmaklarımın arasından bakarken çoktan geri yerine oturmuş gülümseyerek bana baktığını gördüm.

"Bu arada galerin epey heyecan verici" dedi Emre. Anlamayarak boş boş baktım ona.

"Galeri derken?" dedim kaşlarımı kaldırırken. Başıyla şifonyerin üstünde duran telefonumu işaret etti. Gözlerim büyürken telefonumu elime aldım ve ekranın halen kilitli olduğunu gördüm.