Dağ Başında Aşk (Tamamlandı)

Bölüm 21/👨‍✈️👩‍💼

🌸
🌸
🌸

Bölüm ithafı-  beysronald

&

"Ne oldu?" dedim endişeyle.

"Gamze sakin ol ve bana güven. Etrafımızı sarıyorlar baskın var!" dedi Emre.

Kalbim hızla atmaya başlarken panikle Emre'nin kolunu tuttum.

"Ne yapacağız şimdi?" dedim. Ellerim istemsizce titremeye başlamıştı. Emre elimi tutup beni kendine çevirdi. Yüzünde sakinlik vardı ve bu bana iyi gelmişti.

"İlk önce sakin olacağız. Derin derin nefesler al ve bir önce sakinleş Gamze" dedi güvence vererek. Sonrada ellerimi bırakıp, cebinden telefonunu çıkarttı ve birini aradı. Kulağına koyduğu telefonla bir yandan da arabanın farlarını kapatıp, çalıştırmadan boşa alarak yol kenarına çekti. Bulunduğumuz yer dağlık olduğu için arabanın engebeli arazide aşağı doğru inmesi zor olmamıştı.

"Kahretsin duymuyorlar!" diye telefonu kapattı ve tekrar başka birini aradı. Uzun süre çalan telefona yine cevap yoktu. Sonra başka birini daha aradı ve telefon bu sefer kısa sürede açıldı.

"Gediz herkese haber ver saldırı var! Acele edin kadınlar ve çocuklar sığınağa indirin. Ben geri dönemeyeceğim çoktan sarıldı etrafımız Cahit Komutanıma ilet Gamze' de yanımda" dedi bana bir bakış atarak. Karşıdan gelen sesle kaşları çakılırken;

"Sana ne diyorsan onu yap hemen!" diyerek telefonu kapattı sinirle az önce bana sakin ol diyen adam.

"Onlar iyi olacak değil mi?" dedim endişeyle.

"Merak etme onlar tecrübeli askerler asıl bizim için burada olmak zor ama sen bunada endişe etme bende tecrübeli bir askerim" dedi Emre kendinden emin bir şekilde. Başımı sallayıp onayladım onu.

"Peki kim şimdi ne yapacağız?" dedim aldığım derin nefesi bırakarak.

"İlk önce arabadan ayrılmamız lazım bizi bulmaları uzun sürmez. O yüzden yakınlarda bir yerde Asker Nöbet yeri olması gerekiyor oraya gideceğiz. Gece görüş dürbünü ve elimde fazladan tabanca olmadığı için fazla dayanamayız. Tek olsam neyse de seni riske atamam kaç kişiler onu bile bilmiyoruz" dedi gözleri üzerimdeyken.

"Tamam ne yapmam gerekiyor?" dedim artık daha sakindim.

"Elimi sakın bırakma" dedi Emre sonrada arabayı yavaşça açıp, dışarı çıktı ve benim olduğum tarafa döndü.

Yavaşça açtığı kapıdan elini bana uzattı. Sımsıkı tuttum sıcacık elini, gecenin karanlığı bizi sararken. Kapıyı çok ses çıkacağı için kapatmayıp aralık bıraktı. Hava gecenin etkisiyle buz gibiydi ve ben malesef ki elbise giyiyordum! Titrememek için kendimi kastım, Emre'nin elini sıkarken yavaş ve sessiz adımlarla ilerledik.

Yol yerine ağaçlık olan alanları tercih edip, kendimizi olabildiğince saklayarak gidiyorduk. Ayağım dala takılınca az daha düşüyordum ama Emre'nin beni sıkıca tutan eli ben düşmeden çekti beni. Kalbim güm güm diye atarken arkamızdaki çalılıklardan hışırtı sesi geldi. Gözlerim korkuyla büyürken Emre elini ağzına götürüp, sessiz işareti yaptı. Başımı yavaşça sallayıp onayladım onu.

"Uzağa gitmiş olamazlar araba yakında" dedi çokta uzağımızda olmayan bir ses. Yutkunurken, gözlerimle etrafı taradım. Olduğumuz yerden kıpırdamıyor, nefes dahi almıyorduk neredeyse.

"Şu taraftan ses geldi" dedi başka birisi. Gözlerim panikle Emre ye dönerken elimi bıraktı ve sessiz bir şekilde kemerinde asılı duran tabancasını çıkarttı. Emniyet kilidini açıp, sesizce mermiyi şarjöre sürüm ateşe hazır hale getirdi. Adım sesleri daha yakınımızdan gelmişti ki iki el silah sesi duyuldu.