"A bully queen meet an ice king"

Suicidal

A/N:I can't lived without  her.

#########################################################################

"A bully queen meet an ice king"

##########################################################################

Clinton pov:

"Common let's move" aligagang utos ni zion. Para siyang commander to act that way "Ikaw sean sa kabilang side ka malapit sa tulay na yon." pagdidisisyon ni zion.

Tatakbo na sana ako ng..."Teka, were not yet pay the bills?" singit ni ate "Ow, yeah here... Get my card ikaw na magbayad. Pagkatapos hintayin mo nalang kami sa may kotse!".utos ni zion.

"Pero..." "Elena...pleased!" tumango nalang si ate saka ako tumakbo malapit sa tulay sa di kalayuan "Waaggggggg....."sigaw ng babae.

Napahinto kami ni zion "Teka narinig mo ba yon?" tanong nito "Mukhang sa bandang yon..." turo ko sa may bandang dulo ng kalsada "Tara dali!" patakbo naming tinutungo ang tulay.

Medyo madilim, may nakita akong babaeng nasa 40's na if i am not mistaken, sumisigaw, parang humihingi ng saklolo. Medyo madami na ang taong natatanaw ko.

Habang palapit ako mas lalong lumalakas ang tibok ng puso ko, inisip ko lang baka dahil sa kakatakbo ko "Ale, ano hong nangyari?" tanong ni zion sa ginang na sumisigaw.

"May babaeng gustong tumalon sa tulay... Mukhang ayaw namang magpapigil!" pagkarinig ko nun dali-dali akong lumapit.

Pagtingin ko, "Shit...si karen!" tumakbo ako palapit, tinulak ko pa ang mga taong nakaharang sa daanan . Kaya pala ang bilis ng tibok ng puso ko may hindi pala magandang nangyayari.

"Karen waggg..." natigilan naman ito ng akmang tatalon sa tulay. Huwag kang tatalon, i can't live w/out u! Gustong magwala ng utak ko.

"Nababaliw kana ba? Gusto mo bang magpakamatay?" sigaw ko habang palapit ako sa direksyon nito.

Imbis na magalit ako mas pinili kong maging kalmado, baka kasi magpanic ito kunting galaw lang niya pwede siyang mahulog masyado pa namang mataas ang tulay.

"Clint, ayaw ko na" umiiyak ito, sobra siyang nasasaktan? "shhsssss.....please don't cry..." "I'm so tired, no one can really understand, ganon ba ako kahirap mahalin?"

Hindi, ayaw mo lang talaga akong pansinin, ang sakit lang makitang nasasaktan siya. Mahal ko siya yon ang napatunayan ko ngayon.

"Karen, it's okay i'm here...plz bumaba kana diyan." umikot ito paharap samin "Ganyan nga, dahan-dahan lang!"inaamo ko ito, handa naman akong saluhin ito wag lang siyang mahulog.

Ano ba talagang naisipan nito? Gustong tumalon ng naka heels? Nakakainis, gusto kong magalit pero diko magawa mas nangingibabaw ng takot at kaba ko ngayon.

Bawat paggalaw niya parang slow mo sumusunod naman ito ng biglang....."Shiittttt.....shitttt...." tumakbo na ako palapit dito para hawakan ang kamay niya.

"No...no...no...karen hawakan mo ng maigi ang kamay ko. Wag kang bibitaw pleased..." nabibingi ako sa sigawan ng mga tao sa likod.

Update:

Nakakatrauma naman ang pangyayari? At talaga bang magpapakamatay si karen, kong ako nalang kaya ang pumatay sayo ng makita mo ang hinahanap mo.

Tingin niyo mas-save kaya siya ni sean??? O tuluyan ng mahuhulog si karen....???

...hmp, malalaman natin next chapter ulit.... Don't forget to follow me😍😘😘