Saving Draco Malfoy (Draco x Harry)

ကိုယ္ေပ်ာက္ျခံဳထည္ေအာက္က ကိုယ္ေတာ္ႏွစ္ဦး

ပတ္ဝန္းက်င္ တစ္ခုလံုးေအးစက္ေနသည္ကို ဟာမြန္နီပင္ သတိထားမိလာသည္။
ဟာမြန္နီသည္ ဟယ္ရီတို႔နားလာရပ္ကာ ေမးသည္။

''ဘာျဖစ္ေနတာလဲ?သူက ဘယ္သူလဲ?"

"သူက စေလးသရင္းရဲ႕ သူရဲေကာင္း ေဒမီယန္ ေကာ္ဘရာ။မက္ဖိြဳင္းနဲ႔ ဘာရန္ၿငိဳးရွိ
လဲ မသိဘူး။''

ရြန္က ဟာမြန္နီကို တိုးတိုးေလးကပ္ေျပာသည္။ေဒမီယန္က လက္ကိုအရင္လႊတ္ အရင္လႊတ္လိုက္ျပီး ဖတ္လက္စ စာအုပ္ကို ကိုင္ကာ ေျပာသည္။

''ကိုယ္သြားဦးမယ္ ဟယ္ရီ၊ရြန္၊ဂရင္းဂ်ာ၊မက္ဖိြဳင္း။ ဂရင္း ေစာင့္ေနလို႔။''

ခပ္လွမ္းလွမ္း မွာေစာင့္ေနတ့ဲ ဂရင္းဆီ ထြက္သြားသည္။ရြန္က ေတာင့္ေတာင့္ႀကီး
ရပ္ေနေသာ ဒရက္ကို႔ ကိုလွမ္းစသည္။

''မင္းက စေလးသရင္း မင္းသား?သူရဲေကာင္းက မင္းထက္ပိုေခ်ာေနပါလား?"

"ပိတ္ထား ဝီစယ္ပ်ား!!!!မင္းကေရာ ဘာအျဖစ္ရွိလို႔လဲ?ေခါင္းနီေကာင္ကမ်ား…''

''ရြန္…ဒရက္ကို…ေတာ္ၾကေတာ့!!ရြန္ကလည္း မစနဲ႔။သူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္းကိုကြာ''

ဟယ္ရီက ရြန္႔ကိုဆူေတာ့ ဒရက္ကိုက ျပံဳးရင္း ဟယ္ရီ႕နားဝင္ထိုင္သည္။မၾကာပါ။
ဟယ္ရီသည္ ဒရက္ကို႔ဘက္ကို လွည့္လာကာ ဒရက္ကို႔ကိုပါ ဆူလာသည္။

''ျပီးေတာ့ ဒရက္ကို…ငါတို႔ေလးေယာက္ဟာ အႏၲရာယ္ ႏွစ္ခုေတာင္ တူတူေက်ာ္ျဖတ္ခ့ဲၿပီးၿပီ။ေသြးသန္႔မ်ိ ဳးရိုးျမင့္ဆိုၿပီး မေမာက္မာစမ္းနဲ႔။အျမင္ကတ္စရာ ေကာင္းတယ္။''

ဟာမြန္နီက ေဘးကျပံဳးစိစိႏွင့္ ရပ္ေနသည္။ဒရက္ကိုသည္ သူပါအဆူခံရေသာ ေၾကာင့္မ်က္ႏွာျပံဳးေနရာက မ့ဲသြားကာ ဟယ္ရီ႕ကိုၾကည့္သည္။ဟယ္ရီက အမွန္ပဲ
ေလဟူေသာ မ်က္ႏွာထားျပန္လုပ္ျပေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းဆူကာ တျခားတစ္ဘက္ကို ၾကည့္သည္။ရြန္ကေတာ့ ဒရက္ကို႔ကို လွမ္းေျပာင္ျပေန၍ ဟာမြန္နီကနားရြက္ကိုဆြဲ
လိုက္သည္။

''ေတာ္ျပီ!!ျပန္ေတာ့မယ္။မင္းတို႔ဘာသာေဆာ့!!!"

ဒရက္ကို စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးႏွင့္ ထရပ္ကာ ကိုယ့္အေဆာင္ဘက္ကို ဦးတည္ေတာ့
ဟယ္ရီက ေနာက္ကလွမ္းေအာ္သည္။