57.bölüm | Kaçınılmaz Son

3K 276 123
                                    

  Albina aynanın karşısına kendisini izliyordu. Bembeyaz gelinliği üstünde, özenle yapılmış saçlarının üstündeki taçla, o günün gerçekliğini sorguluyordu. Rodrigo ile evleniyordu. Hayatını onunla geçirmek için yemin edecek ve hep yanında olacaktı. Yansımadan, hemen yanında onu izleyen Hava'ya gülümseyerek baktı ve elini tuttu. Elleri titriyordu. Her an bir aksilik olacak gibi hissediyordu. Bu yüzden gergindi ama o anı hiçbir şeyin bozmasına izin vermiyor ve sürekli gülüyordu. "Gidelim mi?"

  Hava tek hareketle kapıyı Albina için açtı. Birlikte dışarıya çıktıktan sonra bembeyaz çiçeklerle süslenmiş saray içinde yürümeye başladılar. Saray sakinleri alkışlarla eşlik ediyordu adımlarına. Albina hepsine gülerek karşılık veriyordu. Merdivenlerden inerken ayaklarının bile titrediğini hissetti. Derin nefesler alıyordu. Bu kadar heyecanlanacağını tahmin etmemişti. Aşağıya bakıp avluyu seyretti. Görüşünü yaklaştırdığında gelenleri seçebilmişti ama aradığı kişiyi görememişti. Loras yoktu. Albina'nın gülüşü yavaşça soldu. Onu yeniden kaybediyordu.

  Merdivenlerin sonunda onu bekleyen Rodrigo'yu gördüğünde bile yüzüne tekrar o gülümsemeyi yerleştirememişti. Zaten Rodrigo da ona gülerek bakmıyordu. Daha avluya adım atamadan bir aksilik çıkmıştı. Bunun böyle olacağını biliyordu. Mutlu ve sorunsuz bir hayata sahip değillerdi. İnsanların olduğu yerde huzur yoktu onlar için. Rahat bırakmıyorlardı.

  Hava Albina'yı Rodrigo'ya doğru verirken Albina Rodrigo'nun koluna değer değmez sıkıca tutmuş ve direk gözlerine bakmıştı. Neler olduğunu bilmiyordu. Onu Loras ile konuştuktan sonra bir kere görmüş onda da konuşamamışlardı. Düğün gününe kadar birbirlerini görmemelerini Hava istemişti. Albina bir şey dememişti. Zaten yanında olsa Rodrigo'ya diyecek neyi vardı ki? Karıştırdığı dolapları anlatamazdı.

  Rodrigo da koluna girdiğinde insanların arasına alkışlar içinde yürümeye devam ettiler. Rodrigo Albina'nın aklına girerek konuştu: Bana o geceyi anlat Albina.

  Albina bunu beklemiyordu. Rodrigo'ya baktığında dümdüz bir ifade ile baktığını gördü. Bahsettiği şeyi fevkalade biliyordu. Beni mi takip ediyorsun?

  Rodrigo'nun çenesinin kasıldığını fark etti. Benden bir şeyler sakladığını bilirken bunu yapmam gayet doğal. Sadece bu değil. Loras'ın odasında, o saatte ne işin vardı?

  Albina yutkundu. O an etrafındaki herkesin oradan gitmesi ve Rodrigo ile yalnız kalmak için her şeyini verirdi. Çünkü uzun bir açıklama yapmalıydı ama zamanları yoktu. Adım adım yemin edecekleri yere ilerliyorlardı. Albina anlatmıyordu.

  Rodrigo'nun elinin altında yumruğunu sıktığını hissetti. Albina'ya çok sinirli olduğu belliydi. Oraya çıktığında bana yalan söylememeye, ve sır saklamayacağına dair yemin edeceksin. Yoksa benden tek kelime duymayı bekleme.

  Albina sona yürüyor gibi hissediyordu. Rodrigo'nun sabrı buraya kadardı. Onu tüketmişti. Bunu her zerresinde görebiliyordu. Artık zamanıydı. Ona gerçekleri vermeliydi. Babamın antlaşmasına göre bir katille evlenip çocuk yapmam lazım. Eğer seninle evlendiğim öğrenilirse seni öldürebilirler.

  Rodrigo uzun süre tepki vermedi. Bunu beklemediği açıktı. Albina'ya kısa süreliğine baktı. Verdiği savaşı anlamıştı. Ona kızmıyordu. Albina'nın kolunu sıkan ellerinin üstüne ellerini rahatlatmak için koydu. Çünkü rahatsız olacağı bir konu daha vardı. O zaman endişe etmek için bir sebep bulabiliriz çünkü avluda beş katil var.

GİRİFT 2 : KoruyucularHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin