CHAPTER 37

429 29 0
                                    


  ASHLEY POV'S

Halos natutulala pa rin ako, pagkatapos naming sumayaw ni jasper. Nasa isip ko pa rin ang sinabi ni ace sa akin kanina.

  Ashley, tandaan mo. Babawiin kita, magiging akin ka ulit. Kapag nangyare yun, hindi na kita papakawalan pa...

Ashley, tandaan mo. Babawiin kita, magiging akin ka ulit. Kapag nangyare yun, hindi na kita papakawalan pa...

Ashley, tandaan mo. Babawiin kita, magiging akin ka ulit. Kapag nangyare yun, hindi na kita papakawalan pa...

Para na ata akong mababaliw sa sinabi ni ace sa akin. Meron sa puso kona natutuwa na gaagwin niya iyon pero meron ding lumgkot dahil alam kong may fiancee na siya at ayokong maging dahilan ako para maghiwalay sila. Pero hindi ko parin nakakalimutan na isang black gang si lexi at kailangan kong malaman kung ano ba talaga ang balak niya.

  Pagkaupo namin sa upuan, si jasper ang kumuha ng pagkain ko. Isusubo ko na sana ang dalang pagkain para sakin ni jasper ng dumating si alex.

"Best, Maligayang kaarawan" aniya pilit na ngumiti.

"Salamat best" ngumiti ako sa kanya. "May problema ka na naman ba?" Dagdag ko. Pansin ko kasi na parang hindi siya okay. Siguro ay dahil na naman ito kay drix, yun lang naman ang nakikita kong dahilan kapag malungkot ang kaibigan ko.

"Hindi pa kami okay" nakapalumbaba siya at bagsak ang mga labi.

"Pagkatapos ng araw na ito, tutulungan kita. Para magka-ayos na kayo ni drix" inakbayan ko siya.

"Salamat best" nakangusong aniya sabay yakap sa akin.

"Kumain kana." aniya ko.

"Hindi na best, nandoon ang mga katrabaho ko. Puntahan ko lang" aniya. Tumango ako, tinuloy ko nalang ang pagkain ko. Lahat ng katrabaho at kakilala ng mga kaibigan ko ay inimbitahan ko din, kahit hindi ko naman ito kilala.

  Pagkatapos kong kumain ay inalalayan ako ni jasper, lahat ng bisita na nasa loob ay pinuntahan ko. Inaabot din nila ang kanilang mga regalo para sa akin. Pero kahit hindi naman sila magbigay ng regalo ay okay lang dahil kaya ko naman bilhin lahat ng binibigay nila kaya lang napakatipid ko. Ewan ko ba may pera naman ako pero hindi ako mahilig gumastos, pwera nalang kapag wala ako sa mood doon ako napapagastos.

Para na akong lantang gulay, napapagod na ako sa kakalapit sa mga bisita, paano ba naman bawat darating ay nilalapitan ko. Para akong waiter kumukuha ng order nila charrot. Ang taas pa ng pinasuot na heels ni mommy sakin.

  Pabagsak akong naupo sa upuan. Halos inabot kami ng ala-una ng madaling araw. Pagod na pagod na ako, buti nalang nag-uwian na ang iba.  Ang mga kakilala ko nalang ang natira, kaya naisipan ni kuya na maglaro. Nagpalit na ako ng suot dahil nahihirapan ako sa suot kong gown.

"Anong laro naman kuya jaxon?" Tanong ko, pagbaba.

"Truth game" aniya.

"Truth game na naman, nakakasawa na" angil ni alex.

"Pero mas maganda na laruin ito ngayon, lalo na marami tayo" aniya ni erwin.

  Pumwesto na kami, naupo kami sa pabilog na malaking mesa.

  Ganto ang pwesto namin. (Basta isipin niyo pabilog yan)

Kevin Ace ako harvey jasper ryan
Lesley                                Frank
Jaxon                                   Jonas
Chloe Lorraine Ethan Drix Alex Erwin

"Hindi lang basta ito truth or dare, dahil may twist ito" ngisi ni kuya jaxon.

"Ano namang twist yan?" Tanong ni doc. Lorraine.

THE FIVE GANGSTER AND METahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon