Ms.Kalokohan (Not An Angel Series #4)

Chapter: 22

"Hoy, nood ka sa amin ah!" Napatili agad ako nang bigla sundutin ni Clark ang aking tagiliran. "Kasama naman ang second lead mo." He came closer to whisper in my ear.

My face immediately changed when he whispered. Bigla ako kinalibutan sa sinabi niya, parang ang sarap hambalusin ng sapatos sa mukha.

"No one cares," My eyes rolled before taking vegieballs from Kuya's vendor again.

Isusubo ko palang sana ang tinusok kong vegieballs but Clark immediately grabbed my hand para ilapit sa kaniya ang vegieballs na kinuha ko.

Walang paalam niya ito kinuha, nakangisi pa siya pagkatapos kainin 'yon. "Naneto, oh. Kunwari kapa, alam ko namang tinatago mo lang 'yang kilig mo para hindi ako masaktan." He said after chewing the vegieballs he ate.

I frowned. Ano pinagsasabi ng hinayupak na 'to? Hindi ba pwedeng wala lang talaga akong pake sa kanila?

Malapit na ang intrams namin, so they thought of joining basketball. Green team kami, sila ang pambato namin sa basketball.  I even wondered how they forced Kevin. Siguradong tinakot nila 'yon.

"Sino ba may pake sa nararamdaman mo?" Sumingit si Creselia sa usapan pagkatapos niya ubusin ang binili niyang Hatdog, Fish balls, Kikiam, vegieballs, ice cream at palamig.

Ang dami diba? Kaya tahimik 'yan kanina kasi inuubos pa niya ang binili nitong pagkain. She couldn't talk sensibly when there was a lot of food in front of her. Ngayon lang nakasingit kasi ubos na ang pagkain na kanina pa niya nilalantakan.

"Wow, nag sasalita ka pala? Akala ko bumubuka lang 'yang bibig mo pag may pagkain nakasalpak sa bunganga mo." Clark burst out laughing before placing his arm on the vendor's table.

Padabog itinapon ni Creselia ang stick na balak niya itusok para kumuha ulit sa tinda ni Kuya vendor. Sinamaan niya ng tingin ang kalmadong na Clark, nakangisi lang siya.

"Oo nagsasalita ako," muli siya kumuha ng stick at mabilis itinusok sa vegieballs. Nagulat pa nga si Kuya Vendor pero hinayaan narin. "Hindi mo lang napapansin kasi wala naman akong balak kausapin ka." Inirapan niya ito at mabilis isinubo ang vegieballs.

Clark clutched his chest, looking hurt. "Sakit mo naman magsalita, Creselia." Umiling iling siya.

"Mas lalo ka masasaktan pag tinusok kita ng stick." Singit ko sa usapan. Tinulak ko siya palayo at muli kumuha ng bagong luto ni Kuya Vendor, nakaharang kasi.

"Mga demonyita talaga kayo!" He gave us both a dirty look as he walked backwards, pointing at us.

Creselia and I exchanged glances and shook our heads. We kept eating until Kevin came in.

As he approached us, his face was solemn. He had just returned from a meeting at SSG. He advised me to wait for him. Mukhang hindi niya ata ako kaya na hindi makita, choz.

I tutor niya kasi ako so he offered to go with him. It's okay because Kuya Erning doesn't pick me up anymore, they're too busy at the restaurant. Kaya ang Koyah niyong Kevin nag offer sa mga kuya ko na isabay ako sa pag uwi.

Ganiyan talaga pag mag mu na. Well, panis na naman kayo, mabilis siya naakit sa kagandahan ko. Choz, inakit ko lang talaga na may kasamang tutukan ng icepick sa tagiliran.

Hindi pa alam ng mga admirers ni Kevin na may something na sa amin ng ideal type nila. Syempre low-key muna kami. Para pag may umaway sa akin, biglang eeksena so Kevin. Tapos sabay sabi ng "What happened to my girl?" E' di maririnig ng mga marites at makarating kay Sunny. Iyak literal 'yon.