It's A Mistake ❢ Vkook

✘p21✘

سر میز صبحانه نشسته بودن و جونگکوک حتی یه لحظه هم سرش رو بالا نمیاورد تا یه وقت نگاهش به تهیونگ نیفته.

وقتی بهش نگاه می‌کرد، اتفاقات دیشب یادش میومد و گرمش میشد. می‌خواست که فراموشش کنه چون اولین بار نبود که لب های تهیونگ روی لب هاش میلغزیدن و این دفعه از روی مستی پسر بزرگ‌تر بود پس چرا مغزش انقدر علاقه داشت تا اتفاقات دیشب رو مرور کنه؟

با صدای تهیونگ از افکارش بیرون اومد و با هول سرش رو بالا آورد.

"قرار بود امروز بریم فرانسه اما به خاطر قراری که داشتی افتاد برای فردا..هنوزم می‌خوای بری؟"

جونگکوک سعی کرد نگاهش رو از لب های تهیونگ که حرکت می‌کردن بگیره و تک سرفه ای کرد. چش شده بود؟

"آره امشب قرار دارم"

"کجا؟"

"باید بدونی؟"

تهیونگ به صندلیش تکیه داد و به لب هاش لیسی زد. اما همین حرکت باعث بالاتر رفتن دمای بدن جونگکوک شد. کاملا داشت لب‌های تهیونگ رو که شب قبل روی لب هاش میرقصیدن بدون اینکه بخواد تصور می‌کرد.

"اره باید بدونم..جاهایی که میری باید برای من مشخص باشه"

جونگکوک هوفی کشید و با فرو کردن ناخون هاش تو کف دستش سعی کرد افکارش رو کنترل کنه.

"شهربازی"

ابروهای تهیونگ به بالا پریدن.

"انگار با یه دختر قرار داری"

جونگکوک آروم سرش رو تکون داد و به غذاهای روی میز زل زد. احتمالا آخرِ قرارشون باید حسش رو برای ریوجین روشن تر می‌کرد.

"خوش بگذره"

جونگکوک با تعجب سرش رو بالا آورد. نمی‌دونست چرا اما انتظار چنین حرفی رو از تهیونگ نداشت.

انتظار داشت ‏تهیونگ اشاره‌ای به دیشب بکنه اما پسر بزرگ‌تر در کمال تعجب چیزی نمی‌گفت و جونگکوک نمی‌دونست باید خوشحال باشه یا عصبی.

شاید این خوب بود که تهیونگ چیزی نمی‌گفت و دوباره به جونگکوک حس‌های عجیب دست نمی‌داد اما نمیشد که هر بار پسر بزرگ‌تر اینطوری و با این کارها فکر اون رو مشغول کنه.

هوفی کرد و بیخیال شد. داشت زیادی این مسئله رو برای خودش بزرگ می‌کرد. هر چی که بود بالاخره تموم شده بود.

تلفن تهیونگ زنگ خورد و پسر بزرگ‌تر با دیدن اسم افتاده روی صفحه اخمی کرد و بلند شد.

"چیزی پیدا کردی؟"

جونگکوک با کنجکاوی به تهیونگ نگاه کرد که کنار میز قدم بر‌می‌داشت و عقب و جلو می‌رفت.

"رفت و آمد های چند وقت اخیر رو چی؟"

جونگکوک نمی‌دونست کسی که پشت تلفن بود چی بهش گفت اما اخم‌های پسر بزرگ‌تر شدید توی هم رفت.