Villains Are Destined To Die

- 61. BÖLÜM: "Mahkemeye Hazırlık" -

"İmparator, cevap mı verdi?"

"Evet, yarın bir duruşma olacak. Dahası Veliaht Prens hala uyanmadığı için gerçekleri bilmek onlar için çok daha zor olacak."

"Aynı şey bizim içinde geçerli."

Masasına oturmak için tekrar ilerlerken masayı es geçip cama doğru ilerledi. Elini yavaşça cama yaslayıp iki kere cama vurdu.

"Bir sürü delil topladım. Eğer bir şey ters giderse en iyi ihtimalle kendimizi savunmalıyız değil mi?"

Soğuk maviye dönük gözler ilk defa bu kadar çok derin bir şekilde Dük Eckart' ı anımsatmıştı.

"Evet, öyle."

Aramızda geçen konuşmaların ardından akşam yemeğinde bütün olaylar Reynold' a anlatıldı. Pekala artık en azından ne yapacağımızı biliyoruz. Yarın Eckart ailesi için oldukça zor bir gün olacak. Dün Eclipse ile yaşadığım gerginlikten sonra akşamları bahçeye çıkma konusunda oldukça kötü düşüncelerim var. Bunun hiç kimse tarafından değiştirilemeyeceğine eminim. Gecenin geç saatine kadar uyanık olmam bir kenara Emily dün benim hiç yatmadığımı öğrendi. Yani başımda dikiliyor. Bu oldukça korkutucu ama ne yapabilirim ki..? 

Uykum gelmiyor. Gelene kadarda neler olacağını Yvona' yı ve lanet oyunu düşünüyorum. Şimdi fark ettim de ödüller bölümünde sürpriz karakter vardı. Bu da ne demek? Yvona 2 hafta erkenden mi gelecek ve ortalığı karıştırmaya başlayacak?! Ahh, başım ağrımaya başlarken ansızın geriye doğru adım atıp yatağıma gittim. Bu hareketimle şaşıran Emily geri çekilmişti.

"Leydim?"

"Yatıyorum. Yani ayrılabilirsin."

"Elbette. Size iyi geceler diliyorum, Düşes Eckart."

Kapı sessizce kapandı.

* * *

Üstüme giydiğim siyah kıyafet ile resmen cenazeye gider gibiydim. Elbette üstümde siyah bir kaban olduğundan böyle yoksa gerçek de oldukça açık. Sadece üzerimde ki bu kalın örtüyü kaldırmam yeter. Ama neden şimdi yapayım ki? Fayton yavaşça ilerlerken ben Derrick' e Derrick' de bana bakıyordu. Elbette gergindik. Ama belli etmeyecek kadar asil olmalıydık. Sonuçta babam bir şey yapmadı. Aynı zamanda Leydi Estelle' de.. Ama ya işler ters giderse? Elimizde bir sürü delil olsa da bunlar sadece babamın hayatını ve İmparatorluğa olan sadakatini kurtarır.

İstemsizce düşünmeye başlamıştım. Bu tür durumlarda ne olmasın dediysem her zaman olur. Bu yüzden de derin bir pişmanlık hissetmeye başladım. Her zaman ki gibi...

Reynold bizimle değildi. Bunun nedeni oraya gittiğimizde sakin kalamayıp birde onunla uğraşmak istememizden kaynaklıydı. O da bizimle aynı fikirde olduğundan hemen kabul etmişti. Gidip ona kızamam ama onu azda olsa tanıyorum. Kendini tutamayıp birkaç saat içerisinde burada olur. Fayton durduğunda, faytoncu konuşmaya başladı.

"Geldik!"

Derrick ve ben bir birimize gergin bir şekilde bakarken o benden erken davranıp kapıyı açtı. Ellerinden bir tanesini bana uzatarak inmem de yardımcı olurken iğneleyici gözlerin bize nasıl baktığını hissetmem gerçekten de tam bir fiyaskoydu. Madem böyle bir şey yapacaksınız, neden kendinizi gizleyerek yapmıyorsunuz? Ellerim sinirle titrerken benim ellerimden bir tanesini Derrick tuttu.

"Sakinleş."

[İlgi %96]

Pekala, aşk neredeyse %100 olmak üzere. Beraber görkemli şatoya doğru ilerlerken aniden etrafta heyecanlı çığlıklar duyuldu. Ne oldu?

"Ekselansları uyandı-!"

"Veliaht Prens uyanmış mı?"

"Amanın-!"

Bu gerçekten de iyi. Çünkü onun verdiği bir ifade ile her şey değişecek! Ama neden bu kadar geç uyandı. Onun gibi bir savaş canavarının daha dayanıklı olması gerekirdi. Başka bir şeyi mi gözden kaçırıyorum? Evet, yoksa başka bir yanıtı olamazdı. Derrick bana parıldayan gözlerle bakarken bende ona gülümsemiştim. Normalde oyunda olan erkek ana karakterlere pek gülümsemeyi sevmem. Ama bu gülümsenmesi gereken önemli bir an. Hayat kurtarıcım olan canım babam hayatta kalacak ve beni korumaya devam edecek!

Beni daha ne mutlu edebilir ki! Fazlaca kaba düşünebilirim. Ama Yvona' nın yaklaştığı her saniye benim için bu savaşla olan ölümüme eş. Bu yüzden sadece normal moda geçtiğimizde erkek karakterlerden biri ile mutlu sona ulaşmazsam mutlu olmam. Kısaca en azından birinin %100 olup beni koruması gerek, en azından biri bunu yaparsa hayatta kalabilirim! 

İmparatorluğun görkemli koridorlarında ilerlerken resmen Derrick' e yapışmıştım. Ah, o karmaşanın arsına girmek istemiyorum. Lütfen gitmeyelim. Ne kadar bağırmak istesem de imkansız yani üzgünüm. Duvarlar üstüme üstüme gelirken bir sürü insanın giriş yaptığı yere gelerek hızlıca adımlarımızı atmaya başladım.

Yargılanacak kişilerden biri bizim ailemizden yani, biz hiç kimsenin oturmak istemeyeceği o alanda oturacağız. Salonun ortasında ki geniş alanın yan koltuklarına. Bu da herkesin gözü benim ve Derrick' in üstünde demek. Ahh, ağlamak istiyorum. Oturmadan önce üzerimde ki kalın paltoyu üstümden atmamla gözler bana dönmüştü. İnsanlar bana bakıyordu. Erkeklerin bakışları kesinlikle ne kadar güzel gibiyken kadınlar resmen kendinden binlerce kat güzel birinin görünmesinin verdiği utançla bunu kötülemeye başladılar. 

Ama işe yaramadı. Normalde bunlar söylendiğinde adım Leydi Penelope Eckart olsaydı, anında kötülenir ve küçük düşerdim. Ama şimdi olaylar oldukça farklı. Ben Düşes Penelope Eckart' ım ve etrafımda ki herkes bana yanaşmaya çalışacak. Bu süreç -Düşes olma süresi- her ne kadar kısa olsa da onların gözündeki Düşes olma ihtimalim yükseldikçe bana yanaşacaklar.