Villains Are Destined To Die

- 59. BÖLÜM: "Ödülün Senin Hayatın" -

Herkes masadan kalkıp sessizce odalarına çekildi. Bende bu sessizlik arasında bahçeye çıkıp temiz hava almaya karar verdim. Uzun zaman oldu. Böyle bahçeye çıkıp etrafı gezmeyeli... hep kitap okurdum burada? Ama şimdi bunu yapmam için bile bir saat belirlemeliyim. 1 yıl önce olayların böyle olacağını kim bilebilirdi ki..? Av yarışmasının hala bitmediğini biliyorum. O kadar olay yaşansa bile İmparator bu sefer suikastçıyı bulmak için herkesin kalmasını ve giden biri olursa bizzat suikastçı ilan edileceğini söyledi.

Tamam hak veriyorum. Oldukça mantıklı. Ama bu durumdan kaynaklı yanlış kişi suikastçı olarak öne atılabilir. Önümde duran çiçekli alanla durdum. Gene aynı sera ama şimdi benim girebileceğim ve bana özel olan bir sera. Ne kadar da korkunç. Hayatım boyunca bu kadar acı çektikten sonra mutlu olmamın anlamı tam olarak nedir? Seraya uzaktan bakarken aniden önümde parlayan parlak ilgi göstergesi ile şaşırdım. Bu saatte mi? Ağaçların arasından hafif hışırtılar gelmişti. En sonunda ise tam anlamıyla kendini gösterdi.

[İlgi %65]

Eclipse?

"Usta?"

Bana doğru yaklaşırken yüzünde şimdiye kadar hiç görmediğim bir ifade vardı. Bu da ne? Eclipse az önce karanlıktayken neredeyse beni öldürmek ister gibiydi. Ama şimdi gözleri neden bu kadar sevgi dolu bakıyor? Titriyorum.

>SİSTEM< Uzun zamandır görmediğin Eclipse [Erkek ana karakter] Seni Özledi!

>SİSTEM< Eclipse [Erkek ana karakteri] rahatlatman lazım! Sadece onu sevdiğini söyleyerek ona bunu inandır!

Ne? Bu sadece onun duyguları ile oynamak olur. Eclipse bana biraz daha yaklaşırken gri gözlerinde ki kırmızılığın yanında göstergede hafif kırmızı bir renk almıştı.

"Uzun zamandır neredeydin?"

[Ödül: HAYATIN]

Hayat mı?! Gözlerim şimdiye kadar hiç olmadığı kadar açılmıştı. Şimdi neden oyunun son günlerde bu kadar sessiz olduğu ortaya çıktı. Ama benim karşıma böyle bir şey ile çıkması...

"Penelope?"

"Ben-"

"Neden beni ziyarete gelmedin?"

"Gelmek istedim. Ama Av Yarışmasında çıkan olayları biliyorsun!"

"Evet. Ama o zaman neden, neden devamlı olarak başka erkeklere yanaşıyorsun? Yoksa başka bir şey mi oldu? Benden nefret mi ediyorsun?"

Gözleri iyice kızıllaşırken elleri saçlarıma kaydı. Saçımdan bir tutam alarak öpmeye başladı. Benim ise tek yapabildiğim sessizce donuk bir şekilde izlemekti. Eğer onu şimdi burada reddedersem en basitinden öleceğim. Ama neden bu kadar dengesiz?

"Usta."

"Cevap vermeyecek misin, Usta?"

Az önce bana bakarak Penelope dediğine eminim. Yoksa o çift kişilikli mi?! Aslında bu oldukça mantıklı olurdu. Adamları benim önümde rahatça keserken nasıl olur da olayların ucu bana döndüğünde yavru kedi numarası yapabilirdi? O en basitinden bana takıntılıydı. Her şeyin başında! Oyunun en başında! Yvona ile birlikte olsa da beni sevdi bunun nedeni tamamıyla bana olan saplantısıydı. Yvona bu yüzden Eclipse' nin rotasında Penelope' yi öldürmek yerine onu İmparatorluktan sürgün etti. Çünkü eğer Eclipse, Penelope' nin öldüğünü duyarsa kendini öldürürdü. Bütün gerçekler bir yapboz parçası gibi beynim de durmuştu. Artık seninle nasıl oynayacağımı çok iyi biliyorum.

"Ben gelir gelmez seni şövalyem olarak tekrardan atadım. Haklısın oldukça uzun zaman oldu!"

Tedirginlikle yaptığım hamleyi söyleyerek ondan bir kaç adım uzaklaştım.

"Sen beni özlemedin mi, Eclipse?"

Saçlarım artık onun ellerinde değildi. Ama eminim ki bana daha da yaklaşmaya çalışacak. Gözlerinde ki bakışlar beni kandırmak için masumlaşırken artık her şeyden daha da emindim.

"Elbete, Ustayı özledim."

"Yarın erkenden yanıma geleceksin değil mi?"

"Elbette!"

Arkadan ayaklarım yavaşça uzaklaşmaya çalışırken Eclipse bana doğru bir kaç adım daha yaklaştı.

"Usta? Neden kaçıyorsun?"

Ahhh-!

"Kaçmıyorum? Sadece çok yorgunum bu gün çok şey yaşandı."

"Anlıyorum. Size odanıza kadar eşlik edebilir miyim?"

>SİSTEM< Başarı!

>SİSTEM< Eclipse [Erkek ana karakter] Yorgun olduğunuza inandı!

>SİSTEM< Eclipse [Erkek ana karakterin] Endişesini kazandınız!

[Ödül: HAYATIN, Eclipse İlgi +%5]

Azda olsa rahatladım. En azından bu şekilde ölmeyeceğim.

"Elbette, bana eşlik edebilirsin! Benim korumamsın öyle değil mi?"

"Evet."

Hafifçe zoraki bir gülümseme ile koluna girdim.

[İlgi %71]

Durum şu anlık iyi gibi. Ama Eclipse' nin devamlı olarak değişen karakteri durumları tehlikeli kılıyor. Malikaneye girip odamın kapısına kadar bana eşlik etti. Nihayet ondan ayrılıp odamın kapısını açtığım da eli ile beni durdurdu.

"Usta biraz daha yanında kalamaz mıyım?"

Eğer her şeyin başında beni, Penelope' yi bu kadar saplantılı bir şekilde sevdiğini anlamasaydım. Belki de aptalca bir hata yapıp 'Evet' derdim. Ama şimdi her şeyin farkındayım. Ve sana vereceğim cevap hiç olmadığım kadar net.

"Hayır, Eclipse. Bir koruma yerini bilmelidir."

"Anlıyorum, Usta."

Bana aşırı derecede üzülmüş gibi bakarken bense ona karşı acımasızdım. Cidden mi? Bir zamanlar buna cidden kanıyordum. Ama şimdi hatamı biliyorum ve bunu çok net bir şekilde düzelteceğim. Bana olan bu bakış açısını düzelmeli..