De maffia

Hoofdstuk 4

We lopen naar beneden en zien  April en Jade al. 'Dit is mijn favoriete dag.' Lach ik. 'Hoezo?' Vraagt Tom. 'Nou het is 2 uur en we zijn al uit.' 'Spreek voor jezelf.' Lacht hij. 'Ik heb nog techniek.' Zucht hij. 'Leuk!' Zegt Jade sarcastisch. Mats komt aangelopen en Olivia ziet hem. 'Ik ben zo terug.' Zegt ze. We knikken en ze loopt naar hem toe. 'Fingers crossed.' Zegt April hoopvol. 'Willen jullie dat ze terug samen komen?' Vraag ik. 'Ja, ze waren zo een leuk koppel. ze hebben ander half jaar wat gehad. Maar hij werd ineens zo kortaf en bot. Er kwamen steeds meer ruzies en na twee maanden hebben ze het toch maar uitgemaakt.' Legt Jade uit. Ik knik en kijk hun kant op. 'Ik ga naar mijn les.' We knikken en hij loopt door. 'Laten we onze spullen alvast pakken. 

Ik loop achter April en Jade aan naar onze kluisjes. Ik pak mijn jas uit mijn kluisje en loop terug naar de rest. 'Let's go!' Zegt Jade enthousiast. Olivia komt nu ook naar ons toegelopen. We pakken onze fietsen uit de fietsen stalling en fietsen de stad in. 'En? Waar wilde hij het over hebben?' Vraagt April nieuwsgierig. 'Hij heeft zich verontschuldigt en hij zei dat hij het nog een keer wilt proberen.' Glimlacht ze. 'En jij zei ja, toch?' Vraagt April door. Ze knikt en begint te lachen. 'Yes!' We stappen bij een knus Cafétje af en zetten onze fietsen op slot.

We lopen naar binnen en nemen plaats aan een klein tafeltje. 'Je moet de warme choco bestellen. Met slagroom!' Zegt Olivia snel. 'Oké deal.' 'Ik bestel wel.' Zegt Jade. Ze staat op en begint de bestelling af te nemen. Ze komt terug gelopen en neemt ook plaats aan tafel. 

'Dus, jij ging ons nog vertellen wat jouw in de middag pauze zo ophield. En waarom je daarna zo grumpy was.' Zegt Jade. 'Eén woord, Shane.' Zucht ik. 'Wat? Wat was er gebeurd?' Vraagt April bezorgt. 'Ik liep gewoon naar mijn kluisje om een paar boeken in mijn kluisje te leggen. Maar meneer vond het zo nodig om met een random grietje tegen mijn kluisje te staan zoenen. Hij stuurde haar weg, zij boos. En toen liet hij me niet weggaan en ik noemde hem misschien een jochie met een te groot ego. Toen werd hij nog bozer. En ik denk niet echt dat we goede vrienden zijn.' Zucht ik.

'Summer!' Roept Olivia uit. 'Wat?! Het is toch zeker zo. Ik zit nu twee dagen op deze school en ik heb hem al met minstens 7 meiden zien zoenen. Hij gebruikt meiden.' Zeg ik vol walging. 'Dat weten we.' Zucht Jade. Ik kijk haar met fijn geknepen ogen aan. 'Jij ook?' Vraag ik vol verbazing. Ze kijkt naar beneden en knikt. 'Ja. Het was na een feest. Ik was dronken en hij ook. Toen ben ik met hem naar bed gegaan. Hij gebruikt iedereen voor seks en dumpt ze dan weer.' Zegt zo vol schaamte en spijt. 'En iedereen weet het en toch blijft iedereen voor hem in de rij staan.' Zucht Olivia. 'Hij ziet er ook wel heel erg goed uit.' Zegt April dromerig. 'Dat weet hij zelf ook.' Merk ik op. We moeten lachen en onze choco's worden gebracht. 'Dank je.' Zeggen we beleefd en we beginnen te drinken.  

'Probeer hem een beetje te ontlopen. Als je echt aan zijn slechte kant staat kun je je sociale leven wel vergeten.' Zegt April nu weer serieus. 'Ik probeer hem te ontlopen maar hij duikt overal op.' Zeg ik hopeloos. 'Behalve in de les.' Grinnikt Olivia. 'Fijn, dan ga ik wel wonen in een klas lokaal.' We moeten allemaal lachen en na nog een paar minuten staan we weer op. 

We pakken onze fietsen uit de fietsen stalling en fietsen weer naar huis. April slaat als eerste af en wuift ons gedag. 'Hou je morgen middag vrij?' Vraagt Olivia nog als bevestiging. 'Ja, komt goed.' Zeg ik. 'Oké tot morgen!' Roept ze. 'Tot morgen!' Roep ik terug. Ik en Jade fietsen samen verder en kletsen nog wat. 'De volgende straat ben ik.' Zegt ze buiten adem. Er zit namelijk best wel veel wind. 'Echt? Dan wonen we best dicht bij elkaar. Ik ben twee straten verder.' Dat wordt vaak een meiden avond.' Grijnst ze. 'Deal.' Lach ik. 'Later!' Roept ze voordat ze de straat inslaat. 

Zodra ik eindelijk thuis aankom zet ik mijn fiets terug in de garage. 'Ik ben thuis!' Roep ik terwijl ik mijn schoenen uit trek. 'Summer!' Ik hoor Luke de trap af komen en zodra hij me ziet slaat hij zijn armen over elkaar. 'Waar was je?' Vraagt hij. 'Ik was met een paar vriendinnen naar een café. Hoezo?' Vraag ik. 'In je sportkleren?' Lacht hij. 'Ja, er was een incident gebeurd.' Zucht ik. 'Ja weet ik. Dat je niet even om nieuwe kleding bent gekomen voordat je naar dat café ging.' Lacht hij. 'Ja dag, dan blijf ik fietsen.' 'Luilak.' Ik geef hem een zachte stomp en plof neer op de bank, 'Is er voor de rest nog iets gebeurd?' Vraagt hij. Ik kijk hem even aan en schudt dan mijn hoofd. 'Nee.'

Ik werp een blik op de klok en zie dat het vier uur is. Ik spring op van de bank en pak mijn tas. 'Ik ga nog even hardlopen.' Zeg ik terwijl ik de trap oploop. 'Oké!' Roept Luke me nog achterna. Ik kleed me om en pak mijn oortjes.

'Ik ben zo terug.' Zeg ik tegen Luke. 'Is goed.' 'Ben komt straks, hij blijft eten.' Ik knik en begin te stretchen. Na een paar minuten zet ik mijn muziek aan en begin ik te lopen. Ik besluit om door een bospad te gaan en loop voor ongeveer drie kwartier. Daarna ga ik terug naar huis. Tegen vijf uur ben ik terug thuis en loop ik weer naar binnen. 

'Hey Sum.' Ik kijk op en zie Benjamin op de bank zitten. 'Hé Ben, lang geleden.' Zeg ik nog terwijl ik mijn oortjes uit mijn oren haal. 'Ja klopt.'  'Normaal zou ik je een knuffel geven. Maar ik ben vies  en bezweet dus ik sla over.' Lach ik. 'Dan houd ik er één tegoed van je.' Grinnikt hij. Ik glimlach even en ren de trap dan op. Ik pak wat comfortabele kleding en zet de kraan aan. Zodra ik klaar ben met douchen en me omgekleed heb kam ik mijn haar en loop ik weer naar beneden.

'Je komt op aardappel dag.' Lach ik zodra ik Luke en Ben op de bank zie zitten. 'Ik ben al begonnen!' Hoor ik mama vanuit de keuken roepen. Ik loop de keuken in en help haar met het koken. Na zo een twintig minuten is de tafel gedekt en roep ik de rest aan tafel. 

'Waar is papa?' Vraag ik. 'Hij moest overwerken.' Zegt mijn moeder terwijl ze opschept. Ik knik en schep ook wat op. 'Mag ik de maïs?' Luke geeft me de maïs en kijkt wat op zijn telefoon. 'Luke. geen telefoon aan tafel.' Zegt mijn moeder zonder op te kijken. 'Eng eigenlijk hoe je altijd alles ziet zonder te kijken.' Zeg ik hoofdschuddend. 'Dat is een gave die alleen moeders hebben.' We moeten allemaal lachen en eten verder.

Na het eten doe ik de afwas en luister ik zachtjes naar wat muziek. 'Luke kan ik morgen weer meerijden?' Vraag ik. 'Ja morgen kan wel.' 'Thanks.' Ik druk een kus op zijn wang en loop naar de woonkamer. 'Ik ga even naar het toilet.' Zegt hij. We knikken en hij loopt naar de gang. 'Volgens mij ben jij me nog een knuffel verontschuldigt.' Ik grinnik en loop naar hem toe. 'Het is goed om je weer te zien.' Glimlach ik terwijl hij me in een omhelzing trekt. 'Vind ik ook.' 'Handjes waar ik ze kan zien. Je mag dan wel men beste vriend zijn maar ze blijft mijn zusje.' Ik grinnik als ik Luke met  zijn armen over elkaar zie staan. 'Rustig maar we zijn gewoon vrienden.' Lacht hij.

Ik plof op de bank neer en kijk naar de deur zodra dat hij opengaat. 'Hé pap.' Hij kijkt even op en ploft naast me neer op de bank. Hij pakt de afstandsbediening uit mijn hand en zet de televisie op het nieuws. 'Tjonge jonge. Dit kan toch niet.' Ik kijk op van mijn telefoon en ik zie dat er 2 fabrieken zijn opgeblazen. 9 doden. 'Het neemt weer veel meer toe.' Zegt Luke zenuwachtig. 'Zolang het maar op die afstand van hier blijft.' Zucht ik. 'Laten we het hopen.' Zegt Ben. 'Maar ik moet toch echt terug naar huis.' We knikken en hij wuift ons gedag. Ik sta op en loop naar boven. Ik besluit wat te lezen en plof neer op mijn bed.

Mijn telefoon blijft af gaan dus ik besluit hem maar te pakken.

FUN PEOPLE🤗

Olivia: Hey, we kunnen misschien ook posters of flyers maken.

Olivia: Voor de carwash

Mats: Ja, goed idee. Hoe meer mensen het weten hoe meer er komen

U: Goed idee!😄                                                

April: Daar kunnen we van de week al aan beginnen

Ik kijk wat naar mijn andere appjes en leg mijn telefoon dan weer weg. Zodra het kwart over tien is besluit ik om te gaan slapen.