De maffia

Hoofdstuk 51

We lopen naar de tafel en blijven even stil. 'Summer. Kan ik jou heel even spreken?' Sist Luke met op elkaar geklemde tanden. 'Wat je tegen mij wilt zeggen kun je ook tegen hem zeggen.' Zeg ik zo kalm mogelijk terwijl dat ik mijn armen over elkaar sla. Hij kijkt ons één voor één met een strak gezicht aan. 'Ik wil je niet bij hem in de buurt hebben.' Zegt hij serieus. Ik kijk even naar Shane en kijk dan terug naar Luke. 'Sorry Luke, maar hier heb jij niks over te bepalen.' 'Summer, begrijp het dan. Ik wil alleen maar wat het beste is voor jou.' Zegt hij terwijl dat hij naar me toe loopt. 'Gun me dit dan.' Zeg ik geïrriteerd. 'Wat is.' Hij duwt mijn haar naar achter en staart met een open mond naar alle zuigzoenen in mijn hals. Ik sla mijn ogen even neer, wetend dat dit de situatie niet gaat helpen. 

Hij kijkt Shane aan en zijn ogen spuwen vuur. 'Heb je enig idee in wat voor positie dit haar heeft gebracht!' Roept Luke kwaad uit. 'Luke! Rustig.' Roep ik nu ook. 'Summer, begrijp je het gevaar dan niet?' Probeert hij nog. 'Nu is ze juist veiliger.' Zegt Shane rustig. 'Ze heeft nu Jace, Nathan mij en Liam die voor haar uitkijken.' 'Liam?' Vraagt Olivia verward. We kijken Liam even aan die even zucht. 'Shane is mijn neef.' Biecht hij eerlijk op tegen de anderen.  'Wat?' Zegt Jade verward. 'Ze was nog veiliger geweest als jij haar met rust had gelaten.' Sist Luke. 

Ik pak Luke zijn hand en trek hem mee, weg van de rest. 'Luke, ik weet dat je me wilt beschermen, maar het is allemaal echt oké.' Zeg ik geruststellend. 'Dat is het niet. Van elke jongen, moet je perse met Shane gaan.' Zegt hij boos. 'Luister, jij en Shane kunnen dan wel een verleden hebben, maar hij is goed tegen mij.' Zeg ik nu ook boos. 'Ik ben oud genoeg om mijn eigen keuzes te maken.' 'Je snapt het niet Summer, hij gebruikt je waarschijnlijk gewoon.' Ik draai me om en zie Jade en Ben aankomen lopen. 'Hij wacht gewoon totdat hij je in zijn bed heeft gekregen en dumpt je dan als een stuk vuil.' Zegt Jade terwijl dat ze naar beneden kijkt. 'Als dat zo was dan had hij me al gedumpt.' Zeg ik boos terwijl dat ik mijn tas weer van de grond op pak. 'Jullie hebben wat?!' Ik kijk naar Luke die ik nog nooit zo kwaad heb gezien. 

Ik negeer hen en loop terug naar Shane. 'Laten we gaan.' Zucht ik. Hij kijkt me even bedenkelijk aan en knikt dan. Ik loop achter hem aan naar de kluisjes en zucht even. 'Dat ging beter dan verwacht.' Lacht hij zacht. Ik kijk hem even aan en moet ook kort lachen. 'Ze draaien wel bij.' Zegt hij met een zwak glimlachje. Hij trekt me in een omhelzing en ik begraaf mijn gezicht in zijn shirt. 'Ik weet dat jij een Luke vroeger met elkaar omgingen. Maar wat is er gebeurd waardoor jullie elkaar nu zo slecht kunnen uitstaan?' 'Geen idee. Het verleden is het verleden.' Zucht hij. 

'Summer?' Ik kijk op en zie Olivia staan. 'Wat?' Vraag ik zodra dat ze naar ons toe komt gelopen. 'Ik wil alleen maar zeggen dat ik blij ben voor jullie.' Glimlacht ze. Ik kijk haar even verbaasd aan en kijk dan naar Shane. 'Luister, ik weet dat niet iedereen even enthousiast reageerde, maar Luke is gewoon bang om je kwijt te raken.' Glimlacht ze zwakjes. 'Daarom wil ik wel tegen jou zeggen dat als je haar pijn doet, haar hard laat breken of wat dan ook, ik maak je af.' Zegt ze serieus. 'Het maakt me niet uit dat je een maffia baas of wat dan ook bent, Summer is veel te goed voor deze wereld, dat mag jij niet kapot maken.' Zegt ze terwijl dat ze haar armen over elkaar sla. 'Dat zou ik nooit doen.' Glimlacht hij naar me. 'Mooi.' Knikt ze tevreden. Ik trek haar even in een knuffel en loop weer met haar naar de les. 

Ik ga naast April zitten en haal mijn spullen uit mijn tas. 'Iedereen gaat wel bijdraaien.' Glimlacht ze naar me. Ik zet ook even een fake glimlachje op en kijk naar de deur zodra dat die opnieuw opengaat.

'Slet.' Kucht een meisje die langs ons loopt naar haar tafel. Ik zucht even en open mijn boek. 'Trek je er niks van aan. Ze zijn gewoon jaloers.' Probeert april me gerust te stellen. Ik zucht even en knik. 'Mhm.' Mompel ik zacht terwijl dat ik wat naar beneden staar.

Na de les loop ik naar het toilet en hoor ik Luke en Ben samen praten. 'Geef het gewoon een kans.' Ik kijk om het hoekje en zie ze staan. 'Misschien is hij wel echt veranderd.' Zegt Ben hoopvol. 'En wat als dat niet zo is hè?! Het is wel mijn zusje. Wat als hij terug in zijn oude gewoontes valt.' Zegt hij terwijl dat hij gestrest met zijn hand door zijn haar gaat. 'En wat als zij hem er juist vanaf houdt. Heb je daar al over na gedacht. Dan is dit goed voor beide.' Kapt Ben hem af. 'Als of het mij wat kan schelen wat er met die jongen gebeurd.' Snuift Luke boos. 'Ja dat doe je. Nu is jet misschien niet meer zo, maar vroeger waren we allemaal heel close. Toen waren jij en Shane nog beter bevriend dan wij twee.' Valt Ben hem in de reden. 'Zo een vriendschap vergeet je niet zomaar.' Ik zucht even en loop weer terug naar de kantine.