De maffia

Hoofdstuk 25

Ik loop naar Miranda's en neem plaats aan een tafeltje. Ik leg mijn boek en schrift op tafel en begin wat te leren. 'Wilt u iets bestellen?' Ik kijk op en glimlach even naar de serveerster. 'Een warme chocomelk met slagroom alstublieft.' Zeg ik beleefd. 'Komt eraan.' Ik zucht even en stop mijn oortjes in. Het duurt niet lang voordat ik mijn chocolademelk krijg. Ik bedank de serveerster en richt me weer op het leren.

Na zo een 2 uur kijk ik naar de tijd en besluit ik om terug naar huis te gaan. Ik heb spijt van hoe ik reageerde. Ik weet ook wel dat ze me alleen maar willen beschermen, maar soms doen ze net wat te veel hun best. Ik stop mijn spullen in mijn tas en kijk op zodra ik gegil hoor. De deur zwaait open en er kom 3 mannen met geweren binnen gelopen. Iedereen duikt onder de tafel en veel beginnen er te gillen. Wat is dit voor een 48 uur? Ik wil mijn saaie oude leven terug.

Ze gooien bruut een aantal tafels omver en schieten in de lucht. 'Opstaan!' Ik knijp mijn ogen stijf dicht en hoor hoe mensen ruw weg worden geduwd. 'Summer Watson! Waar ben je?!' Mijn hart bonkt tot in mijn keel zodra ik voetstappen mijn kant op hoor komen lopen. Ik word ruw overeind getrokken en tegen de muur geduwd. 'Laat haar los!' Ik houd mijn ogen stijf dicht geknepen en houdt mijn adem in. Ik hoor verschillende harde schoten afgaan en ik word snel weggetrokken. Ik kom hard tegen een borstkast aan en kijk op. 'Shane?' Vraag ik met een trillende stem.

Hij trekt me mee naar buiten en ik kijk om naar twee van de mannen die op de grond liggen omringt door een plas bloed. Waar is de derde? Shane houdt mijn hand stevig vast. Ik volg hem naar zijn auto en stap in zodra hij de deur voor me opent. Ik ben nog in shock van wat er net gebeurde en doe zonder moeilijk te doen wat hij zegt. Hij stapt ook snel in en scheurt met piepende autobanden weg over de weg naar zijn huis.

Het is de hele autorit stil en zodra we bij zijn huis aankomen loop ik zwijgend achter hem aan. We lopen de gigantische woonkamer binnen en hij draait zich even naar me om. 'Gaat het?' Vraagt hij terwijl hij me onderzoekend aankijkt. Ik knik hoewel ik nog steeds niet helemaal besef wat er net gebeurd is. Ik neem plaats op de bank en staar wat voor me uit. Na een paar minuten komt hij terug met kop thee en neemt hij plaats naast me.

-----------------

Zodra het ongeveer vijf uur is hoor ik veel geluid in de keuken. Ik besluit om te gaan kijken en loop naar de keuken. Ik blijf even in de deur opening staan en kijk naar Shane die druk aan het koken is. 'Ben je al wat bekomen van de schrik.' Vraagt hij. 'Ik was vergeten dat je ogen in je achterhoofd had.' Zeg ik terwijl ik met mijn ogen rol. Hij grinnikt even en kijkt me dan serieus aan. 'Ik meen het.' Ik knik even en verander dan van onderwerp. 'Wat kook je?' 'Erm, spaghetti.' Zegt hij terwijl hij zich weer op het fornuis richt. 'Ik knik en dek alvast de tafel. In deze afgelopen 48 uur heeft hij me al twee keer geholpen. En wederom letterlijk mijn leven gered. Ik zucht even en ga met mijn hand door mijn haar.

Na een paar minuten komt Shane aangelopen met de pan en neemt hij ook plaats aan tafel. 'Zijn Jace, Nathan en Liam er niet?' Vraag ik. 'Jace en Nathan zijn nog wat dingen aan het afhandelen van daarnet en wat Liam allemaal doet, dat weet niemand.' Zegt hij schouder ophalend. 'Als ik jouw was zou ik maar vroeg slapen.' Zegt hij om de stilte weer te verbreken. 'Je mag hier slapen.' Stelt hij voor. Ik blijf even stil en eet mijn bord leeg. Na het eten help ik hem met de afwas en loop daarna naar de woonkamer.

'Wil je een film kijken?' Vraagt hij. 'Is goed.' Zeg ik zacht. Hij knikt en start netflix op. Ik weet niet of ik nog steeds boos ben op hem. Wat hij deed was niet oké, maar hij heeft nu wel letterlijk mijn leven gered. Zodra de film klaar is kijk ik hem even aan. Het is nu half tien dus ik zucht even. 'Staat het offer nog steeds om hier te slapen?' Vraag ik. Hij kijkt op en glimlacht even. 'Zeker.' Zegt hij met een grijns. Ik sta op en besluit om Luke even te bellen. 'Hé Luke?' Vraag ik zodra hij opneemt. 'Summer is alles oké? Je was toch bij Miranda's vanmiddag? We zien nu op het nieuws wat er is gebeurd.' Zegt hij paniekerig. 'Erm, ja, ik was erbij. Luke, Shane heeft me gered. Ik blijf vanavond hier slapen.' Zeg ik terwijl ik even diep in en uit adem. Nu pas begin ik een beetje te ontspannen. 'Weeral?' Zegt hij stug. 'Ik zie je morgen weer, ik ben in orde.' Zeg ik voordat ik ophang. Ik ben veel te moe om het hele verhaal uit te leggen of om een weerwoord van Luke te krijgen.

'Kom, ik laat je wel je kamer zien.' Ik knik en loop achter hem aan. 'Je kan hier slapen.' Zegt hij terwijl hij een deur opent. 'Dank je.' Glimlach ik. Hij knikt en loopt naar binnen. 'Hier.' Hij overhandigt me één van zijn joggingbroeken en een T-shirt. Hij wilt weer weglopen maar dit keer ben ik de persoon die hem tegenhoudt, in plaats van andersom.

'Wacht.' Zeg ik snel. Hij draait zich om en ik loop langzaam naar hem toe. 'Waarom doe je dit voor me?' Vraag ik. 'Zeker na wat je in de les over me zei.' 'Summer, dat meende ik niet. Iedereen moest dat geloven. Ik wilde je beschermen. Ik wilde je veilig houden, maar dat is mislukt.' Zucht hij geïrriteerd. 'En toen ik gister zag wat Riven deed... ik wilde hem wat aandoen, ik wist vanaf het begin dat er iets niet aan hem klopte.' Zegt hij terwijl hij de ruimte tussen ons verkleint door een paar stappen dichterbij te zetten. 'Ik wil niet dat iemand je iets aan doet.' Zegt hij terwijl hij zijn gezicht dichter bij die van mij brengt. Ik merk dat ik nerveus wordt en kijk hem recht in zijn ogen aan. Hij drukt zijn lippen op die van mij en trekt me dicht tegen zich aan. Het is een andere zoen als bij Riven. Met Riven was het geforceerd en oprettig. Met Shane voelt het alsof het klopt. Hij legt zijn hand op mijn rug en ik trek me dichter tegen hem aan. Ik leg mijn handen in zijn nek en zoen hem terug. Hij houdt zijn handen op mijn middel en zet een paar stappen naar voren waardoor ik een paar stappen naar achter moet zetten tot ik de muur raak. Hij pint mijn handen boven mijn hoofd tegen de muur. Hij blijft dicht tegen me aan staan en vraagt toestemming die ik geef door mijn mond een stukje te openen. Zijn tong glijd naar binnen en ik ga met mijn handen door zijn haar. Een warm gevoel vormt er in mijn buik en voor ik het weet grijpt hij me bij mijn benen. Ik snap zijn hint en zwaai mijn benen om zijn middel. Hij loopt richting het bed en komt boven me hangen zonder de zoen te verbreken. Ik trek me uiteindelijk terug en kijk hem even aan. Hij streelt met zijn hand over mijn wang en glimlacht even. 'Wauw.' Zegt hij terwijl hij zich naast me laat vallen. 'Was dat een goeie of een slechte wauw.' Zeg ik nerveus. 'Goed, heel goed.' Grijnst hij. Ik merk dat ik begin te blozen en ik hoor hem lachen. 'Maak ik je nerveus?' Grijnst hij. 'Nee.' Zeg ik koppig. Hij grinnikt even en gaat staan. 'Ga jij nu maar slapen.' 'Shane?' Vraag ik voordat hij de kamer verlaat. 'Hmm?'  'Zou je misschien hier willen slapen?' Vraag ik zacht en een beetje beschaamd. Hij kijkt me even aan en glimlacht dan. 'Krijg geen ideeën in je hoofd! Het is alleen omdat ik me nog niet helemaal fijn voel na vanmiddag.' Zeg ik zodra ik zijn blik zie. Hij knikt begrijpelijk en trekt zijn shirt en broek uit. Ik pak het setje dat hij daarnet gaf en wil me omkleden totdat ik Shane zie staren. 'Erm, privacy.' Zeg ik eisend. Hij grinnikt even en draait zich om. Ik kleed me zo snel mogelijk om en draai me dan om naar Shane die tot mijn verbazing nog steeds met zijn rug naar me toe staat. 'Je kan je omdraaien.' Zeg ik zodra ik zijn kleding aan heb dat voor mijn veel te groot is.

Ik kruip in bed en leg mijn telefoon weg. Shane kruipt naast me in bed en knipt het licht uit. Na zo een 40 minuten kan ik nog steeds niet slapen en zucht ik even diep. 'Nog wakker?' Hoor ik Shane vragen. 'Nee.' Zeg ik sarcastisch. Ik hoor hem zichzelf omdraaien en draai mezelf ook om zodat ik hem nu kan aankijken. Voor ik het weet trekt hij me naar zich toe en houdt hij zijn arm rond mijn middel. 'Wa-' ik stop omdat ik weet dat het toch geen zin heeft. 'Probeer nu maar wat slaap te krijgen.' Zegt hij kalm. Ik zucht en sluit dan toch mijn ogen en focus mezelf op zijn hartslag. Uiteindelijk val ik dan toch in slaap.