De maffia

Hoofdstuk 52

Hij kijkt ons vuil aan en wilt naar ons toe lopen maar een omstander op straat komt naar ons toe gelopen. 'Valt deze man jullie lastig dames?' Vraagt de man. 'Nee hoor. Hij ging net weg.' Glimlach ik naar hem toe. Ik richt mijn blik even kort terug op Riven en na een tijdje knikt hij dan. De man neemt weer zijn afstand maar houdt het nog wel in de gaten. Riven komt nog een keer op me afgestapt en plaatst zijn gezicht dicht bij het mijne. 'Je bent nog niet van ons af. Ik zou maar altijd over je schouder kijken.' Grijnst hij voordat hij weer wegloopt. 

Ik blijf even verstijft staan en adem dan uiteindelijk even diep uit. Het voelt alsof ik de hele tijd mijn adem inhield. 'Gaat het?' Vraagt Olivia bezorgd. Ik knik en loop weer achter ze aan naar binnen. 'Uhm oké, fun thoughts nu.' Lacht Jade ongemakkelijk. 'Wat dachten jullie van dit jurkje?' Vraag ik terwijl dat ik een jurkje voor me houdt. 'Passen!!!' Roepen ze alle drie tegelijk enthousiast uit. 'Ik ga mee, ik wil deze jumpsuit passen.' Zegt April terwijl ze achter me aan komt lopen. 

Zodra dat ik het jurkje aan heb stap ik het pashokje uit. 'Summer deze moet je kopen!' Zegt Olivia bijna eisend. Ik moet lachen en knik. 'Bikini's!' Roept Jade enthousiast uit. Ik wacht even op April en loop dan samen met haar naar Jade en Olivia bij de bikini's. 'Oké, het zijn te veel leuke bikini's.' Zucht Olivia. Ik moet even lachen en kies er twee uit. We besluiten met zijn allen af te rekenen en lopen daarna weer naar buiten. 

'Oké, willen jullie nog iets doen?' Vraagt April terwijl dat ze haar portemonnee terug in haar tas stopt. 'Het is best wel al laat. Misschien is het beter dat we naar huis gaan.' Stelt Jade voor. Ik kijk even hoe laat dat het is en knik dan instemmend zodra dat ik zie dat het al half 7 is geweest. 

'Sum. Je gaat toch niet alleen naar huis lopen? Je bent één groot doelwit.' Zegt April bezorgd. 'Ik loop wel mee, ik woon toch in de straat daarachter.' Glimlacht Jade. 'Nou geregeld.' Lach ik. We wuiven elkaar gedag en ik loop weer met Jade richting huis. 'Weet je, ik kan proberen om Luke wat... accepterender tegen over jouw en Shanes relatie te laten zijn. Misschien kan ik hem wel overhalen dat het helemaal niet zo slecht is.' Glimlacht ze. 'Ik dacht dat jij ook tegen mij en Shane was.' Zeg ik met een opgetrokken wenkbrauw. 'Ik was tegen het idee van jou met de Shane die meisjes gebruikte. Van het idee van jou en Shane met die Shane die mij gebruikte.' Legt ze uit. Nu pas realiseer ik me hoe naar dit voor haar kan zijn. 'O mijn god, Jade ik heb er helemaal niet bij stilgestaan.' Begin ik. Maar al snel kapt ze me af. 'Dat is al lang geleden.' Zegt ze geruststellend. 'En hij is veranderd, plus ik heb Luke.' Ik glimlach en knik dan. Na een aantal minuten komen we dan bij mijn huis aan en wuiven we elkaar gedag. 

Ik loop naar binnen en zie alleen Luke zitten. 'Waar zijn mama en papa?' Vraag ik. 'Die zijn weg naar een vergadering ofzo.' Antwoord hij schouderophalend. Ik knik en zet mijn tassen neer. 'Luister het spijt me.' Zucht hij. 'Ik ben geen volle supporter, maar ik wil je gelukkig zien.' Zegt hij na een korte stilte. 'Maar beloof me dat je geen gevaar loopt.' Zegt hij serieus. 'Ik beloof het.' Zeg ik met een brede glimlach. 'Nou laat zien wat je gekocht hebt.' Zegt hij om even van onderwerp te veranderen. Ik laat hem de bikini's en het jurkje zien en stop ze daarna terug in de tas. 'Leuk.' Zegt hij goedkeurend. 'En wat zit er in die tas?' Vraagt hij terwijl dat hij naar de tas wijst. 'O nee niks.' Lach ik nerveus terwijl dat ik naar de tas loop. Hij springt op en grist de tas uit mijn handen. Hij haalt de lingerie setjes eruit en knijpt zijn ogen samen terwijl dat hij me aankijkt. Ik pak snel de setjes af en prop ze terug in de tas. 'Rustig maar Lukie, jij hoeft ze niet aan!' Roep ik terwijl dat ik de trap op ren. 

Ik leg de tassen op de grond naast mijn bed en trek een topje en een joggingbroek aan. Ik verander mijn haar in een knot en ga even op mijn bed zitten. 'Summer?!' Hoor ik Luke vanaf beneden roepen. Ik loop mijn kamer uit en sluit de deur weer achter me. 'Ja?' Vraag ik terwijl dat ik weer naar beneden loop. 'Heb je toch wel iets gegeten?' Vraagt hij. 'Nee nog niet, ik pak straks wel wat soep ofzo.' Antwoord ik simpel. 'Hier.' Ik draai me om en zie dat hij een bord macaroni op tafel neerzet. Ik pak een kop thee en ga dan aan tafel zitten. 'Thanks Luke.' Glimlach ik. 'Ik had nog wat gemaakt voor het geval je niet had gegeten.' Glimlacht hij terwijl dat hij zich weer voor de tv op de bank laat vallen. 'Goed gedacht.' Grinnik ik. 

Zodra dat ik mijn bord leeg heb gegeten was ik het af en gaat de bel. 'Mama en papa?' Vraag ik. 'Die zouden niet aanbellen.' Zegt Luke fronsend. 'Verwacht je iemand?' Vraag ik zodra dat hij opstaat en naar de deur loopt. Niet veel later hoor ik de deur open gaan. Ik zet mijn bord neer op het aanrecht en loop naar Luke toe. 'Shane?' Vraag ik zodra dat ik hem aan de andere kant van de deur zie staan. 'Summer ik moet je echt even dringend spreken.' Zegt hij direct zodra dat hij me ziet. 'Oké, kom binnen.' Zeg ik terwijl dat ik knik. 'Luke, laat hem binnen.' Zeg ik bevelend. 'Ik weet niet of dat dat zo een goed idee is.' Zegt hij rustig. 'Hij is al eerder hier binnen geweest.' Zeg ik terwijl dat ik me voor Luke duw en Shanes hand pak. Ik trek hem mee langs Luke en neem hem mee naar boven. 

Ik sluit mijn kamerdeur achter ons en kijk hem even aan. 'Wat is er zo dringend?' Vraag ik terwijl dat ik hem aankijk. 'Ik kreeg een foto, van Eldorado. Het was een foto van jou en Riven. Daarbij stond. "Verstandig, je vriendin alleen laten shoppen".' Zucht hij bezorgd. 'Hé, het is oké.' Zeg ik terwijl dat ik naar hem toe loop. 'Nee Summer, dat is het niet. Als hij je wat had aangedaan, dan had ik mezelf dat nooit vergeven.' Zegt hij terwijl dat hij gefrustreerd met zijn hand door zijn haar gaat. 'Maar ik ben oké. Ondertussen kan ik wel al voor mezelf zorgen.' Grinnik ik. Hij kijkt me even ongelovig aan maar moet dan toch ook wel even lachen.

'Wel heel gewaagd om hier naartoe te komen als Luke thuis is.' Lach ik terwijl dat ik mijn handen op zijn borst leg. 'Ik kan hem wel aan. En ik moest weten of dat je oké was.' Ik glimlach even en knik. 'Ik ben oké.' 

'Waar ging je eigenlijk voor shoppen?' Vraagt hij terwijl dat hij zich op mijn bed laat vallen. 'Zomaar, wij hebben geen reden nodig om te gaan shoppen.' Hij lacht even en kijkt dan naar de tassen. 'Wat heb je gekocht?' Vraagt hij nieuwsgierig. 'Een jurk en twee bikini's en ...' Ik blijf even stil en kijk hem dan grijnzend aan. 'En wat?' Vraagt hij nu nog nieuwsgieriger. 'En iets wat later nog een verassing is voor jou.' 'Waarom niet nu een verassing?' Vraagt hij terwijl dat hij me aan mijn heupen naar zich toe trekt. 'Omdat we hier niet alleen zijn.' Zeg ik terwijl dat ik op zijn schoot gaat zitten. 'Ik kan Luke wel wegsturen.' Grinnikt hij. Ik moet lachen en schudt mijn hoofd. 'We gaan Luke niet wegsturen. Dit is ook zijn huis.' Lach ik. Hij brengt zijn gezicht dichter bij het mijne en drukt zijn lippen zacht op die van mij. 'Misschien gaat hij zelf wel weg willen.' Lacht hij zachtjes. Ik moet ook opnieuw weer even lachen en schudt mijn hoofd. 

Ik sluit heel even mijn ogen en adem even diep in en uit. 'Hé, gaat alles goed?' Vraagt hij bezorgd terwijl dat hij zijn hand op mijn wang legt. Ik open langzaam mijn ogen weer en knik dan. 'Ja, alleen een beetje draaierig.' Antwoord ik met een zwak glimlachje. 'Ga even liggen.' Zegt hij terwijl dat hij me op bed neerlegt en de deken over me heen schuift. 'Als je wilt dat ik weg ga moet je het zeggen.' Zegt hij terwijl dat hij me een kus op mijn voorhoofd geeft. 'Nee, blijf alsjeblieft.' Vraag ik terwijl dat ik zijn hand pakt. Hij knikt en glimlacht even en komt dan naast me op bed liggen. Hij slaat zijn arm om mijn middel en ik voel zijn borstkast tegen mijn rug aan. Ik moet even glimlachen en sluit dan mijn ogen. 'Ga maar alvast slapen Sum. Je hebt het even nodig.' Hoor ik hem fluisteren.