De maffia

Hoofdstuk 30

Ik word wakker en zie dat ik door mijn wekker heen ben geslapen. Ik kleed me zo snel mogelijk om en sprint naar beneden. 'Luke!' Roep ik uit. 'Wat?' Ik zie hem relaxed op zijn telefoon op de bank zitten en kijk hem even verontwaardigd aan. 'Ik heb me verslapen.' Zeg ik terwijl ik naar de klok wijs. 'Dat doe je zelf.' Lacht hij. 'Kon je me niet even roepen?'  Zeg ik terwijl ik mijn tas klaarmaak. 'Ik dacht dat je make-up aan het op doen was ofzo.' Zegt hij schouderophalend. 'Ik draag nooit make-up. En als ik dat doet is het amper iets en duurt dat niet zolang.' Zeg ik gehaast. 'Je hebt nog 5 minuten. Poets je tanden en doe je haar, dan ben je klaar.' Zegt hij simpel. Ik sprint naar de badkamer en poets mijn tanden. 'Kom op Summer, ik zei 5 minuten, niet 5 jaar.' Ik zucht geërgerd en doe mijn haar in een vlugge warrige knot. 'Zolang was ik nog niet eens bezig.' Zeg ik terwijl ik mopperend achter hem aan loop. 

'Volgende keer moet je me roepen.' Zeg ik zodra we in de auto zitten. 'Volgende keer moet je gewoon wakker worden.' Lacht hij. Ik rol even met mijn ogen en zet de radio wat harder. Ik zing wat mee en één maal aangekomen op school loop ik naar Tom.

'Hé.' Zegt hij vrolijk zodra hij me ziet. 'Hé.' Glimlach ik. 'En, ben je goed voorbereid voor de toets?' Vraagt hij. Ik stop even met lopen en sta stil. Ik kijk hem met grote ogen en schudt mijn hoofd. 'Nee!' Zeg ik gestrest. 'Ik ging bij Miranda's leren, maar we weten hoe dat afgelopen is.' Zucht ik. 'Ai, misschien als je uitlegt dat iemand een moordaanslag op je deed, misschien begrijpen ze het dan.' Zegt hij serieus. 'Na-ah. Dat ga ik niet als excuus gebruiken.' Zeg ik serieus. 'Waarom niet? Het is wel iets heftigs.' Zegt hij schouderophalend. Ik schud mijn hoofd en loop dan weer naar binnen. We nemen plaats in de aula waar de rest al zit.

'Sums, mag ik bij jou afkijken?' Vraagt April snel. 'Erm, dat denk ik niet.' Lach ik. 'Wa-?' 'Het mag wel, maar ik heb niet bepaald veel geleerd, dus dan is het je eigen risico.' Lach ik. 'Jade?' Vraagt ze daarna zo onschuldig mogelijk. We moeten lachen en lopen naar onze les zodra de bel gaat. 

Zodra we in het lokaal komen liggen de toets bladen al klaar. Ik kijk even naar Tom die me een beetje uitlacht. Ik steek mijn tong naar hem uit en neem dan plaats aan een tafel. 'Goeiemorgen iedereen. Zodra jullie jullie toets afhebben, verzoek ik jullie om naar de kantine te gaan. Daar wordt straks een aankondiging gemaakt die jullie allemaal aangaat. Dus na de toets steek je je hand op, dan kom ik je blaadje halen. En dan mag je weg naar de kantine. Daar blijf je wachten totdat er weer gezegd wordt dat je mag gaan. Is dat duidelijk?' Vraagt ze nog een keer. We knikken waarop ze de timer van de toets aanzet. 

Ik draai het papier om en kijk wat door de vragen heen. Ja, ik kan net zo goed mijn blad al inleveren. Na zo een 40 minuten is bijna iedereen al klaar en zit ik met nog twee anderen in het lokaal. Ik lees nog een paar vragen door en besluit om maar gewoon 4 keer B in te vullen. Het zal vast wel een keer B zijn. Dan heb ik er misschien nog eentje goed. 

Na nog zo een 10 minuten ben ik de laatste in het lokaal en kijk ik de docente even aan. 'Ik ben klaar.' Zeg ik terwijl ik even zucht. 'Vond je hem moeilijk?' Vraagt ze vriendelijk. Ik knik even en glimlach. 'Ik weet wel iemand die je bijles zou willen geven.' Glimlacht ze vriendelijk terwijl ze mijn blad aanpakt. 'Wie had u in gedachten?' Vraag ik terwijl ik mijn tas opraap. 'Riven Autumn.' 'O uhm, het lukt wel alleen. Bedankt voor het aanbod.' Glimlach ik voordat ik het lokaal uitloop. Ik loop naar de rest zodra ik ze aan de tafel zie zitten.

'Is de aankondiging nog niet geweest?' Vraag ik terwijl ik plaats neem. Nee dat zal zo wel komen. Zegt Olivia terwijl ze haar blik van Mats afwend. 'Waar is Tom?' Vraag ik zodra ik merk dat hij er niet is. 'Hij werd gebeld.' Zegt Mats. Niet veel later komt hij naar ons toegelopen. 'Vanwaar deze grote glimlach op je gezicht?' Vraagt Jade zodra ze hem ziet lopen. 'Ik word een oom.' Zegt hij vrolijk. 'Echt?!' Roepen we allemaal enthousiast uit. Ik spring op en trek hem in een omhelzing. Hij knuffelt me terug en lacht vrolijk. 'Het is een jongetje.' Zegt hij nog vrolijker. 'Dat is geweldig nieuws!' Zeg ik terwijl ik hem enthousiast. 

'Na zo een 20 minuten komt er iemand voor in de kantine staan met een microfoon. 'Hallo beste studenten.' Begint de directeur. 'Er is een klein probleempje voorgevallen, waardoor de school een paar dagen dicht moet.' Direct is de stilte uit de kantine verdwenen door enthousiast gepraat. 'Dit betekent niet dat jullie vrij zijn.' Gaat hij verder. Direct wordt er natuurlijk teleurgesteld in de rondte geroepen. 'Jullie gaan echter op kamp. We hebben op erg kort termijn en fantastisch kamp voor jullie kunnen regelen. Dit zal ook vrije tijd voor jullie bevatten. Jullie ouders zijn gemaild en op de hoogte gebracht. Morgen begint het kamp. Sorry voor het korte termijn, dit zou niet gebeuren als het niet uitermate noodzakelijk was. Voor meer informatie kunnen jullie de email bekijken. Hebben jullie daarna nog vragen, dan kunnen jullie altijd langskomen of mailen. Geniet van jullie pauze.' Zegt hij voordat hij wegloopt. 

'Dat is raar.' Zegt Mats fronsend. 'Boeie, we hebben een kamp in plaats van lessen.' Wie gaat daar nu weer over klagen?' Lacht ze. 'Lexi en Avery.' Zegt April terwijl ze naar hen wijst terwijl ze zitten te klagen. 'Die hebben op alles wat te zeggen.' Zegt Jade terwijl ze met haar ogen rolt. 

Mijn telefoon gaat af en ik zie dat het Shane is. Hij vraagt of dat ik naar de kluisjes kom. 'Ik ben zo terug, ik moet even iets uit mijn kluisje pakken.' Zeg ik terwijl ik opsta. Ze knikken even en ik loop door naar mijn kluisje. Zodra ik er ben en hem niet zie app ik hem nog een keer. Ik vraag waar hij is en hij antwoord met bezemkast. Ik grinnik even en duw de deur van de bezemkast open. Hij trekt me naar binnen en sluit de deur weer snel. Hij draait de deur op slot en trekt me dicht tegen zich aan.

'Een kamp dus hè.' Grijnst hij. 'Jup. Ik vraag me af wat er zo noodzakelijk is dat we zo ineens allemaal de school uit moeten zijn.' Zeg ik terwijl ik mijn handen op zijn borst leg. 'We kunnen ook niet gaan, dan kun je bij mij slapen.' Grijnst hij. 'Hmm, dat zou ook echt niet opvallen als iedereen er is behalve wij twee. En Luke zou dat al helemaal niet doorhebben.' Zeg ik sarcastisch. Hij zucht even en schudt zijn hoofd. 'Goed dan. Jij je zin.' Ik grinnik even en kijk hem kort aan. Hij trekt me nog dichter tegen zich aan en duwt zijn lippen op de van mij. Ik verplaats mijn handen van zijn borst naar zijn nek en voor ik het weet tilt hij me op. Ik sla mijn benen om zijn middel en hij duwt me tegen de muur. 

Na een tijdje stoppen we en komen we weer op adem. 'En dit op school? Misschien ben je toch niet zo braaf als ik dacht.' Lacht hij. 'Ik geef hem een speelse stomp en kijk hem even bedenkelijk aan. 'Wat?' Vraagt hij terwijl hij een plukje haar uit mijn gezicht haalt en achter mijn oor stopt. 'Mijn docente stelde voor om bijles te nemen bij iemand.' Begin ik. 'Bij wie?' Vraagt hij. 'Bij Riven.' Zeg ik nerveus voor zijn reactie. 'Nee, absoluut niet.' Antwoord hij direct. 'Je hebt nee gezegd toch?' Vraagt hij terwijl hij me doordringend aankijkt. 'Ik heb nee gezegd.' Hij haalt even opgelucht adem en kijkt me dan fronsend aan. 'Maar dat was niet wat je wilde zeggen.' Zegt hij terwijl hij me weer strak aankijkt. 'Misschien moet ik het wel doen. Bijles van Riven nemen.' Voeg ik toe. 'Nee, absoluut niet.' Zegt hij koppig. 'Shane misschien krijg ik dan meer informatie uit hem.' Probeer ik nog een keer. 'Het gaat niet gebeuren Sum. Wat als hij je direct naar zijn baas brengt. Nee echt niet.' Zegt hij vastbesloten. Ik zucht even en knik dan. 'Oké.' 'Ik ga terug  naar de andere.' Zeg ik zacht. Hij trekt me even in een omhelzing en zucht even diep in en uit. 'Ik wil het risico niet nemen om je kwijt te raken.' Zegt hij terwijl hij een kus op mijn haar drukt. 

Hij laat me weer los en ik loop terug naar de rest. 'Kon je het niet vinden?' Vraagt April terwijl ze me opmerkt. 'Wat?' Vraag ik verward. 'Je ging toch iets uit je kluisje halen?' Vraagt ze. 'O ja, ik heb het blijkbaar toch thuis laten liggen.' Verzin ik. Ze knikken en het verbaasd me dat ze me geloven. Of het maakt ze niks uit. Waarschijnlijk optie twee. Na de pauze lopen we weer naar de kleedkamers van de sportzaal en kleden we ons om. 

Zodra we de sportzaal inlopen beginnen we alvast met stretchen. 'Oké ik zal vandaag het simpel voor jullie houden, want jullie gaan veel activiteiten krijgen op het kamp.' Zegt Jason terwijl hij met hockeysticks komt aanlopen. We grinniken even en maken dan twee teams.

Na het sporten kleden we ons om en gaan we terug naar huis.