De maffia

Hoofdstuk 35

Ik neem plaats tussen Tom en Ben en kijk even om me heen. 'Waar is April?' Vraag ik zodra ik haar niet zie. 'Geen idee.' Antwoord Ben schouderophalend. Er komen steeds meer mensen bij zitten en besluiten dan met zijn allen om te beginnen. 

'Oké, de regels, als je een dare niet doet, of een truth niet wilt antwoorden, dan moet je een kledingstuk uittrekken.' Legt Micheal uit. Ik kijk even naar Luke en moet mijn lach inhouden zodra hij met een strak gezicht zijn hoofd naar me schudt. 

'Wie wilt er beginnen?' Vraagt Mika. 'Jannice, geef Jason jouw nummer.' Grinnikt Lexi. Op dat moment komt April net bij ons zitten. Ik kijk naar Jannice die snel opspringt en naar Jason loopt. Hij staat bij alle andere docenten die gelukkig ook wel zien dat het niet serieus is. Zodra ze terug komt gaat ze teleurgesteld zitten. 'Gelukt?' Vragen ze nieuwsgierig. 'Nee.' Zegt ze mokkend.

Ik kijk even naar April en zie dat ze toch wel opgelucht is. Jannice en Lexi lijken in druk overleg over wat de volgende vraag is. 'Sinds wanneer hoort zij nu weer bij Lexi haar groepje?' Vraagt Tom terwijl dat hij met zijn ogen rolt. 'Summer.' Zeggen ze grijnzend. Ik denk even na en besluit om het de eerste ronde nog even safe te spelen. 'Truth.' Zeg ik uiteindelijk. 'Ben je nog maagd?' Vraagt Lexi nu in plaats van Jannice.

Ik weet dat Lexi het me wilt horen zeggen. Dit maakt de verleiding alleen maar groter om niks te zeggen. Dat, en ik wil niet dat Shane weet dat ik nog maagd ben. Ik weet dat je je daar niet voor hoef te schamen. Maar hij heeft het al met zo veel meiden gedaan. Ik wil niet dat hij me als preuts ziet. Ik besluit daarom ook om niet te antwoorden en trek mijn schoenen uit. Ik merk dat Luke me nu verbaasd en wantrouwent aankijkt en moet zacht in mezelf lachen.

'Saai.' Zegt Lexi terwijl dat ze met haar ogen rolt. 'Riven.' Zeg ik terwijl dat ik hem strak aankijk. Hij lijkt een beetje verast maar zijn gezichtsuitdrukking veranderd al snel in een grijns. 'Dare.'  Zegt hij uitdagend. Ik krijg een idee en sta op en loop naar hem toe. Ik breng mijn mond naar zijn oor en grijns even voordat ik begin te praten. 'Kom naar me toe in het bos, zodra iedereen is gaan slapen.' Fluister ik. Ik loop terug naar mijn plek en kijk hem even aan. Hij grijnst vervolgens en knikt.

'Erm hallo. Wij willen de dare ook weten.' Zegt Luke serieus. Hij vertrouwt de situatie dus totaal niet. 'Jammer dan.' Zeg ik schouder ophalend. Iedereen heeft zich blijkbaar tegen mij opgeteamt en schiet de ene vraag na de andere op me af. 'Heb je een oogje op iemand op moment?' Vraagt Mika. 'Nee.' Lieg ik. Ik heb ondertussen 2 dares afgewezen en één truth niet beantwoord. Ik heb in totaal 3 opdrachten niet uitgevoerd nu. Dat was een andere regel, na 3 weigeringen ben je verplicht de eerst volgende opdracht uit te voeren. En volgens mij waren ze dit al de hele tijd van plan. Zodra dat Micheal aan de beurt is kiest hij mij. Opnieuw.

'Dare.' Zucht ik. Ik weet dat ik nu geen andere keuze heb. En wat de dare ook mag zijn, ik mag hem niet weigeren. 'Zoen Jace.' Grijnst hij. Ik kan Riven zien grijnzen en hij kijkt direct naar Shane. Dit is allemaal Riven zijn plan. Hij wilt kijken of Shane hierop reageert. Om te kijken of er iets tussen ons speelt. Hoe kan ik hier zo blind in zijn getrapt.

Ik zucht en wil eigenlijk naar Shane kijken, maar dat zou alles verraden. Ik kijk even naar Tom die me hoofdschuddend aankijkt. Ik sta dan op en loop naar Jace. Hij staat ook op en legt zijn hand op mijn middel. Hij weet natuurlijk ook niks van Shane en mij. Anders zou hij dit niet zo doen.

Hij legt zijn andere hand op mijn wang en en drukt zijn lippen op die van mij. Zijn andere hand verplaatst naar mijn rug en we horen allemaal gejoel van achter ons vandaan komen. Ik trek me terug en loop snel terug maar mijn plaats. Dat was verschrikkelijk.

Liam kijkt me aan en schudt zijn hoofd. 'Hoe is het toch mogelijk dat je altijd de maffia's krijgt.' Lachr hij. Ik geef hem een zwak lachje en richt me weer op de rest. Waarschijnlijk was dit echt wat Riven wilde zien. Want voor de rest van de avond laten ze mij met rust. Dan is het nu maar goed dat ik hem vannacht nog spreek.

Na het spel gaat iedereen de tent in en glip ik ongezien de tent uit. Ik loop het bos in en wacht op Riven. Ik merk dat ik nerveus ben en probeer me zo veel mogelijk te focussen.

'Dusss.' Ik draai me om zodra ik een stem achter me hoor. 'Waar wilde je het over hebben?' Vraagt Riven terwijl dat hij dichterbij komt staan. 'Wat was je doel?' Vraag ik. 'Mijn doel?' Vraagt hij zo onschuldig mogelijk. 'Doe niet zo dom. Je weet hartstikke goed waar dat ik het over heb.' Zeg ik ongeduldig. 'Leg het me anders eens uit.' Zegt hij grijnzend terwijl dat hij met zijn hand over mijn wang streelt. 'Je wilde stoken. Tijdens truth or dare.' Hij lacht even en kijkt me weer aan. 'Als er niks tussen jullie zou zijn, wat valt er dan te stoken?' Grijnst hij. 'Als je niet aan het stoken was, hoe wist je dan precies waar ik het over had.' Zijn geamuseerde blik veranderd nu in ergernis. 'Stop om te doen alsof. We hebben wel door dat jullie om elkaar geven.' Zegt hij nu dat hij me ruw tegen de boom duwt. 'Als dat zo is, waarom heb ne me dan nu nog niet naar je baas gebracht?' Vraag ik proberend de pijn te negeren zodra mijn rug hard tegen de boom knalt. 'Omdat dat nu niet zo een goed moment zou zijn.' Zegt hij simpel. 'Geen goed moment om iemand te kidnappen?' Lach ik onbegrijpelijk. 'Want daar zijn bepaalde momenten voor.' Lach ik. 'Als wij nu ineens verdwijnen, denk je niet dat dat vragen opwekt bij mensen?' Zegt hij stug. 'Wat maakt dat nu weer uit.' Zeg ik onbegrijpelijk. 'Of heb je soms nog een geheim waar niemand achter mag komen?' Vraag ik hoofdschuddend. Hij blijft even stil en kijkt naar beneden. 'O, je hebt dus een geheim.' Grijns ik. 'Je weet niet waar je in verzuild raak.' Sist hij. 'Leg het me dan uit.' Zeg ik zo onschuldig mogelijk. 'Ga nu maar terug naar de tent. Straks merkt je vriendje nog dat we beide weg zijn.' Zegt hij terwijl dat hij van voor me vandaan stapt.

Ik twijfel even of ik nu weg moet gaan of door moet vragen, maar besluit dan toch maar weg te gaan.

Na eventjes te lopen voel ik een hand op mijn mond en word ik achteruit getrokken. Ik probeer me los te krijgen uit de greep maar hij is te sterk. Ik word omgedraaid en kalmeer zodra ik zie dat her Shane is. Hij haalt zijn hand van mijn mond af en kijkt me even serieus aan.

'Moest dit.' Zegt hij stug. 'Moest wat?' Vraag ik. 'Summer kom op. Moest je nu echt helemaal alleen weggaan met Riven?'  Zegt hij geërgerd. 'Shane, ik kan voor mezelf zorgen.' Zucht ik. 'Ben je me gevolgd?' Vraag ik terwijl dat ik mijn armen over elkaar sla. 'Ja duh. Ik zie dat jij en Riven ineens tegelijk weg zijn.' Zegt hij ongelovig dat ik hem die vraag stelde. 'Hij verbergt nog iets. Iets wat hij totaal niet wilt dat iemand te weten komt.' Zeg ik zacht. 'We komen er wel achter.' Zucht hij. 'Maar, dit doe je nooit meer.' Zegt hij serieus. Ik knik even en hij trekt me dicht tegen zich aan. We blijven een tijdje in een omhelzing staan en ik sluit even mijn ogen. 'Je hebt wel met Jace gekust.' Zegt hij uiteindelijk. Ik moet lachen en knik. 'Volgnes mij was jij de persoon die mij vertelde om het spel mee te spelen.' Zeg ik terwijl dat ik hem aankijk. 'Mhm.' Zegt hij mokkend.

'We moeten wel nog heel veel aan je zelf verdediging werken.' Lacht hij kort om van onderwerp te veranderen.. Ik moet ook even lachen en knik. 'Dat kun je wel zeggen ja.' 'Laten we maar terug gaan.' Zegt hij uiteindelijk met tegenzin. Ik knik en loop achter hem aan naar het kamp. We lopen alle twee de tent in en gelukkig merkt niemand ons op.

'Ik pak mijn pyjama en loop weer terug naar buiten. Aangezien letterlijk iedereen in de tent is, kan ik me heel snel buiten omkleden. Zodra ik mijn pyjama aan heb loop ik weer terug de tent in en loop ik naar Liam. 'Jouw matras is nog ruimer.' Grinnik ik. 'Zie je wel, bij mij is het veel fijner dan bij Tom.' Lacht hij. Ik kruip naast hem onder de deken en klets nog wat. Ik kijk naar Shane, die aan de blik op zijn gezicht te zien, het niet zo leuk vindt. Ik geef hem een geruststellende glimlach en ga plat liggen. 'Nu al moe?' Vraagt Liam nep verontwaardigd. 'Mhm.' Mompel ik. Hij  moet nog een keer lachen en gaat ook plat liggen. 'Welterusten.' Zegt hij nog even. 'Welterusten.' Antwoord ik vermoeid.