De maffia

Hoofdstuk 56

'Ga je ons nog vertellen wat dat hij wilt gaan doen?' Vraag ik terwijl dat ik mijn gordel om doe. 'Nope.' Antwoord hij met een ploppende "P" 'Ik weet het zelf niet eens.' Zegt hij hoofdschuddend.

Zodra dat we uiteindelijk bij de Andersons hun huis aankomen rijd Jace de garage in. We stappen uit zodra dat hij ingeparkeerd is en lopen naar binnen. 'Hé Nathan.' Glimlach ik. 'Hé.' Glimlacht hij terug. 'Willen jullie wat drinken?' Vraagt Jace. Ik schud mijn hoofd en ga op de bank zitten. 'April?' Vraagt hij. 'Uhm een beetje water alsjeblieft.' Glimlacht ze. Hij knikt en loopt naar de keuken. 'Hij is wel heel laat hoor.' Zucht Nathan gefrustreerd terwijl dat hij naar de tijd kijkt. 'Hij had al lang terug moeten zijn. Ik kijk direct op en kijk naar Nathan. 'Denk je dat er iets is gebeurd.' Vraag ik terwijl dat ik rechtop ga zitten. 'Nee hoor.' Zegt Jace terwijl dat hij April haar haar water geeft en Nathan een waarschuwende blik geeft. 'Dat gebeurd wel vaker Sum. Soms heb je de situatie niet volledig in de hand.

Ik sta op en loop naar de keuken. Ik besluit hem te bellen maar hij gaat direct naar voicemail. Ik zucht gefrustreerd en probeer het nog een keer en opnieuw gaat hij naar voicemail. Ik loop terug naar de rest en sla mijn hand voor mijn mond zodra dat ik het nieuws zie. 2 gebouwen naast elkaar opgeblazen. 67 doden. 31 zwaar gewonden. 'Was Shane daar?' Vraag ik geschrokken. Nathan en Jace blijven beiden stil naar de televisie staren. 'Ik vroeg, was Shane daar.' Zeg ik nu wat harder. 'Antwoord me!' Roep ik nu harder nu zo nog steeds niet antwoordden. 'Ja, maar Summer misschien zit hij daar helemaal niet tussen.' Zegt Jace terwijl dat hij opspringt van de bank. Ik leg mijn gezicht even in mijn handen en kijk weer op. We kijken allemaal op zodra dat we een deur open gaan. We lopen ernaartoe en zien Shane binnen lopen. Ik ren op hem af en spring hem om de hals. Hij slaat verrast zijn armen om me heen en lacht even. 'Ik heb jou ook gemist.' Lacht hij. Ik laat hem even los en haal opgelucht adem. 'We dachten dat je daar nog was man.' Zegt Nathan doelend op het nieuws. 'Niet meer nee, maar ze waren goed voorbereid.' Gromt hij geïrriteerd.

'Ze weten dat we voor ze komen, natuurlijk hebben ze nu meer bewaking.' Zucht Jace geïrriteerd. 'Wij moeten ook meer mensen in ons team krijgen.' Zegt Nathan terwijl dat hij zijn armen over elkaar slaat. Ik kijk direct naar Shane die ook direct zijn hoofd schudt. Hij laat zijn hand van mijn middel naar mijn heup glijden en trekt me dichter tegen zich aan. 'Ik heb wel iets anders voor je.' Ik kijk hem niet begrijpend aan wat hem allen maar een grijns oplevert.

'Ik neem Summer even mee.' Zegt hij terwijl dat hij me me aan mijn hand meeneemt. 'April?' Vraag ik. 'Ik vermaak me wel met deze twee glimlacht ze. Ik grinnik even en knik.

Hij neemt me mee naar een deur waar ik nog nooit ben geweest. Zodra dat hij het opent zie ik een buiten schietbaan. Ik kijk hem aan en begin te glimlachen. 'Meen je dit?' Vraag ik opgewekt. Hij knikt en haalt een pistool tevoorschijn. Ik kijk hem even aan waardoor hij me even fronsend aankijkt. 'Wat is er?' Vraagt hij terwijl dat hij met mij naar de juiste plek loopt. Ik schudt mijn hoofd en wuif het weg. Ik had er gewoon niet bij nagedacht dat hij zo goed als altijd een pistool met zich meedraagt. Ik weet dat het logisch is, maar toch heb ik er nooit aan gedacht.

'Oké, kijk.' Begint hij terwijl dat hij me omdraait en op een doelwit doelt. Hij overhandigt me zijn geweer en gaat achter me staan. Hij ik voel zijn borstkast tegen mijn rug aan en zijn armen die om me heen slaan. Zijn handen zitten gevouwen om mijn handen en hij helpt me om het eerste schot te lossen.

Een tevreden zucht verlaat mijn mond wat dat Shane doet lachen. Hij zet een stap naar achteren en kijkt toe hoe ik het volgende schot los. Hij kijkt waar dat de kogel het doel heeft geraakt en knikt. 'Niet slecht.' Ik lach even sarcastisch en schudt mijn hoofd. Ik probeer het nog een keer en kijk opgewekt naar Shane. 'Wow.' Zegt hij onder de indruk zodra dat hij ziet dat hij zo goed als precies in het midden terecht is gekomen. Hij pakt zijn pistool terug van me af vergrendelt hem stopt hem weer weg. Hij trekt me in een omhelzing en draait ons in het rond. Ik moet even lachen en hij zet me weer neer. 'Badass.' Grijst hij breed.

'Straks wordt ze nog beter dan jij.' Ik draai me om en zie een grijnzende jongen staan met donkerzwart haar en groene ogen. Hij loopt naar ons toe en steekt zijn hand naar me uit. 'Tayler.' 'Summer.' Glimlach ik. Ik merk dat ik rood aanloop zodra dat Tayler zijn ogen over me heen laat glijden. Ik voel een hand om mijn middel glijden en kijk naar Shane die zijn grip verstevigd. 'Ik wilde even zeggen dat er een bericht voor je binnen is gekomen Shane.' Zegt hij terwijl dat hij mij nog blijft aankijken. 'Ik kom zo.' Antwoord hij stug. Tayler knikt even en loopt weer weg.

'Wie was dat?' Vraag ik terwijl dat ik op kijk naar Shane. 'Tayler. Mijn vader heeft hem ingehuurd als inner beveiliging. Omdat hij onze leeftijd is dacht hij dat we het "leuker" zouden vinden.' Zegt hij terwijl dat hij mijn hand vastpakt en we terug naar de rest lopen. 'Wij vertrouwen hem alleen niet helemaal.' 'Waarom niet?' Vraag ik. 'Hij is te-' 'knap.' Kapt April Jace af. 'Perfect, wilde ik zeggen.' Zegt Jace terwijl dat hij met zijn ogen rolt. 'Perfect is hij zeker.' Knikt April instemmend. 'Nee, je begrijpt het niet.' Zegt Nathan die ook op de bank komt zitten. 'Hij heeft niks vuils op zijn naam staan. Hij zit al jaren in het maffia wereldje, maar nergens iets van zijn verleden te bekennen. 'Dat is waarom dat we hem ook extra in de gaten moeten houden van mijn vader.' Vult Shane aan.

'Dus je vader regelt een inner beveiliger uit dit niet te vertrouwen is.' Zeg ik fronsend. 'Jup.' Antwoord hij zuchtend. 'Hij zal er wel een goede reden voor hebben.' Zegt hij schouder ophalend. 'Ik ga dat bericht bekijken.' Zegt hij terwijl dat hij een kus op mijn haar drukt en zijn hand van mijn middel laat glijden. 'Jace en Nathan volgen hem de kamer uit. Ik plof naast April op de bank neer. 'O my gosh die Tayler is zo hot.' Lacht April onder de indruk. Ik grinnik even en haal mijn schouders op. 'Wat? Je gaat me echt niet vertellen dat je Tayler niet knap vindt.' Zegt ze met een opgetrokken wenkbrauw. 'Nee dat niet. Hij heeft alleen een beetje een creepy vibe ofzo.' Zeg ik schouderophalend terwijl dat ik wat aan een kussen pluk. 'Hoezo?' Vraagt ze fronsend. 'Ik weet niet. Hij was gewoon, anders? Iets klopt er gewoon niet aan hem.' Zucht ik. 'We zullen het wel zien. De jongens houden hem strak in de gaten. Ik knik even en laat het dan rusten.

'We kunnen je alvast klaarmaken voor het etentje.' Zegt ze met wiebelende wenkbrauwen. Ik moet lachen en knik. We staan op en lopen naar een badkamer. Ik kleed me eerst om en ga dan zitten terwijl dat April mijn make-up begint te doen. We hadden wat muziek opgezet en zingen tegelijk wat mee.

Zodra eindelijk, met de nadruk op "eindelijk", mijn make-up klaar is begint ze om mijn haar lichtelijk te krullen. 'Weet je. Ik had nooit verwacht dat we hier zouden zitten.' Lacht April. 'Hoe bedoel je?' 'Bij de Andersons in hun huis.' Lacht ze. 'We bleven altijd zo veel mogelijk uit hun buurt. We hadden een hekel aan ze. En nu, nu zitten we hier.' Zegt ze ongelovig. 'Ze zijn veranderd.' Zeg ik schouderophalend. Er wordt op de deur geklopt en April stapt opzij en beoordeeld haar werk. 'Summer, ben je hier?' Hoor ik een stem aan de andere kant van de deur. Ik trek de hakken aan en open de deur.

'O, hé Tayler.' Lach ik een beetje ongemakkelijk. Ik had niet verwacht dat hij er zo staan. 'Wow. Je ziet er goed uit.' Zegt hij terwijl dat hij op zijn lip bijt. 'Dank, daarvoor moeten we April bedanken.' Glimlach ik naar April. 'Wat kan ik zeggen, ik ben goed.' Grinnikt ze. 'Daar kan ik je niet in tegen spreken.' Grijnst hij.

'Ik moest je halen.' Zegt hij terwijl dat hij doorloopt. Ik kijk even naar April die knikt. 'Ik zie je zo wel.' Ik knik en loop achter Tayler aan. Hij opent een deur voor me en ik loop naar binnen. 'Waar is de rest?' Vraag ik terwijl dat ik me omdraai. Ik zie dat Tayler de deur op slot draait en langzaam naar me toe loopt. Ik slik even en zet elke keer zodra dat hij een stap naar voren zet een stap naar achter.

Ik voel dat ik niet verder naar achteren kan en sta met mijn rug tegen de muur. 'Je hoeft niet bang voor me te zijn.' Zegt hij nu dat er nog maar een paar centimeter tussen ons in zit. 'Ik heb gewoon een paar vragen.' Zegt hij terwijl dat hij zijn handen naast mijn hoofd zet. Nu kan ik geen kant meer op. Ik merk dat ik langzaam aan verstijf en krijg geen geluid meer uit mijn mond. Dit is fout dit is heel erg fout.

'Maar eerst wil ik een paar afspraken maken met jou.' Grijnst hij. 'Wat er ook gebeurd tijdens onze gesprekjes, blijft ook tussen ons.' Ik slik even bij het horen van de toon zijn stem. 'Is dat duidelijk?' Vraagt hij geamuseerd. Ik knik langzaam wat hem een grijns doet opleveren. 'Mooi, je zou natuurlijk niet willen dat iemand waar je om geeft iets zou overkomen.' Zijn handen strelen mijn wang en hij zucht even diep in.

'Nou laten we beginnen.' Zegt hij terwijl dat hij me op een stoel duwt. Hij komt voor me staan en houdt een mes vast in zijn handen. Hij speelt er mee en draait het soepeltjes om in zijn hand. Opnieuw opnieuw en opnieuw. 'Als je niet antwoord, dan mag je hier mee kennis maken.' Zegt hij doelend op het mes.