De maffia

Hoofdstuk 32

Ik kijk op zodra ik geluid vanuit de gang hoor komen. De deur gaat open en Luke komt binnen gelopen. 'Jij bent vroeg wakker. Vandaag dus niet door je wekker heen geslapen.' Lacht hij. 'Nee.' Gaap ik. 'Ik heb niet geslapen.' Zucht ik terwijl ik even in mijn ogen wrijf. 'Helemaal niet?' Vraagt hij fronsend. 'Nee.' Zeg ik hoofdschuddend. 'Probeer een beetje om in de bus te slapen.' Zegt hij terwijl hij het brood uit de keukenkast pakt. 'Mhm.' Ik sta nu ook op en pak een kop thee zodra het water gekookt is.

Na het ontbijt strompel ik moe de trap op en poets ik mijn tanden. Zodra ik mijn tanden gepoetst heb, borstel ik mijn haar en stop ik mijn tandenborstel, tandpasta en mijn haarborstel in mijn toilettas.

Ik kleed me even om en loop met mijn koffer en rugzak naar beneden. 'Luke, ik leg mijn spullen alvast in je auto oké?' Vraag ik. Hij knikt even en gooit zijn autosleutels naar me toe. 'Is goed.'

Ik loop naar buiten en haal zijn auto van slot. Ik leg mijn spullen in zijn kofferbal en loop terug naar binnen. Zodra we klaar zijn trekken we onze ouders om de beurt in een omhelzing en wuiven we ze gedag.

Ik stap bij Luke in in de auto en rijden naar school. Zodra we aankomen wachten we met zijn tweeën op de rest. 'Hé!' We draaien ons beide om en zien Jade en April aankomen lopen. 'Hé.' Antwoorden we vrolijk. Jade laat haar koffer los en loopt naar Luke toe. Ze trekken elkaar in een omhelzing en zodra ze elkaar los laten houdt Luke zijn arm om haar middel heen. 'Erm. Waar is mijn welkoms knuffel?' Ik kijk op en glimlach zodra ik Ben zie staan. 'Jaloers?' Vraagt Luke lachend. 'Enorm.' Zegt hij terwijl hij met zijn handen bij zijn gezicht wappert alsof hij de tranen tegen moet houden. 'Dramaqueen.' Lach ik.

We wachten nog even op Mats, Tom, Olivia en Liam en lopen dan naar de bus. 'Presentie tijd!' Wordt er om geroepen. 'Iedereen pak jullie koffers, kom naar de bagage bus en daar word je presentie afgevinkt, zodra je je koffers hebt ingeladen.' Deelt één van de docenten mee. We lopen op ons gemakje naar de bus en wachten op onze bus. 'Iemand heeft er niet goed geslapen.' Lacht Ben. 'Klopt.' Zeg ik gapend. Hij grinnikt even en loopt dan naar de docent zodra hij aan de beurt is. Zodra hij klaar is loop ik naar de docent. 'Naam?' Vraagt hij gestrest terwijl dat hij op zijn horloge kijkt. 'Summer. Summer Watson.' Hij kijkt snel op van zijn klembord en kijkt me kort aan. 'Ken ik u ergens van?' Vraag ik verward. 'Waarschijnlijk heb je me al eerder zien rondlopen hier.' Lacht hij. Hij vinkt mijn naam af en helpt me mijn koffer de bus in te tillen. Ik neem mijn rugzak mee in de bus en loop naar Ben. 'Dat was raar.' Zeg ik terwijl ik nog even een blik op de buschauffeur werp. 'Wat?' Vraagt hij niet volgend. 'Wie is die man? Ik heb hem nog nooit eerder gezien.' Zeg ik fronsend. 'Hij zal nieuw zijn.' Antwoord Ben schouderophalend. Ik zucht even maar laat het er dan bij zitten.

Ik loop achter Ben aan de bus in. Ik kijk even naast wie ik ga zitten en neem vervolgens plaats naast Tom. 'Ik ga veel slapen.' Waarschuwt Tom me alvast. 'Maak het je niet te cozy naast elkaar.' Lacht Liam die nu ook de bus binnen loopt gevolgd door Shane, Jace en Nathan. 'Maak je maar geen zorgen Liam. Plus we hebben het bed al eerder gedeeld. Dus dit is niks.' Grinnikt hij. 'Wat?!' Hoor ik Jade en April tegelijk roepen. 'Nee! Dat- ach laat ook maar.' Lach ik terwijl ik Tom een stomp geef.

We zijn als volgt gaan zitten:

Ben en Luke
Olivia en Mats
April en Jade
Tom en ik
Jace en Nathan
En Liam en Shane. Al zien die twee er daar niet al te blij over uit.

Ik sluit mijn ogen even en luister wat muziek. Tom is ondertussen al lang vertrokken. Na zo een halfuurtje haal ik mijn oortjes uit mijn oren zodra ik iemand op mijn schouder voel tikken. Ik draai me om naar Liam die me wat chocolade overhandigt. 'Thanks.' Glimlach. Ik kijk even naar Shane maar went mijn blik snel terug af op Liam. 'Negeer hem maar gewoon. Dat doe ik ook.' Zegt hij terwijl hij zijn rug wat meer naar Shane toe draait. 'Slaapt Tom nog?' Vraagt hij terwijl hij zijn mond vol propt. Ik kijk even naar Tom en lach dan. 'Als Doornroosje.' Ik ga terug recht zitten en kijk wat op mijn telefoon.

Shane: Hoelang duurt deze rit nog

Ik grinnik even en wil me omdraaien maar besef me op tijd dat dat niet kan.

Ik: 2,5 uur.

Shane: Veel te lang

Ik luister weer wat verder naar de muziek en staar wat uit het raam.

Zodra we eindelijk aankomen maak ik Tom wakker en pak ik mijn rugzak. 'Wakker worden sleeping beauty.' Hij zucht even en komt dan moeizaam overeind. 'Dat was snel.' Zucht hij. 'Spreek voor jezelf.' Moppert Liam die snel opstaat. 'Ja, maar ik had een leuke stoelpartner.' Zegt Tom opnieuw gapend. 'Mhm, alsof jij daar wat aan had, je hebt de hele rit geslapen.' Lach ik. 'Nou en.' Zegt hij koppig. Ze lopen alle twee snel de bus uit en ik loop ze snel achterna.

Zodra we allemaal buiten staan kijken we een beetje verbaasd om ons heen. 'Dit is de geweldige kampeer plek?' Vraagt Olivia met een opgetrokken wenkbrauw. 'Oké, studenten, het is nu nog zo ongeveer 3 tot 4 kilometer lopen!' Roept Jason enthousiast. 'Natuurlijk vindt hij dat leuk.' Lacht Jade. 'En onze koffers dan?!' Wordt er geroepen. 'Die worden gebracht, maar wij zijn lekker sportief.' Lacht Jason. 'Fijn.' Zegt Olivia sarcastisch.

Iedereen begint te lopen en ik loop even snel naar Liam. 'Oké, gaan er alleen bij mij alarmbellen af?' Vraag ik terwijl ik rondom kijk. 'Hoezo?' Vraagt hij. Ik blijf even stil en kijk naar Riven die ons grijnzend aanstaart. Hij draait zich om en loopt achter de rest aan. 'Waar denk je aan Summer?' Vraag Nathan geïnteresseerd. 'Zo plotseling moet iedereen de school uit. De camping is super afgelegen, en ineens een nieuwe docent?' Zeg ik zenuwachtig. 'Hé, we houden alles in de gaten. Niemand gaat je iets kunnen doen.' Zegt Shane geruststellend. 'Hij heeft gelijk.' Zegt Liam met tegenzin. Ik zucht even en knik dan.

We lopen achter de rest aan en na iets minder dan een uur gelopen te hebben komen we aan op een hele mooie plek in het bos. Er ligt een grote rivier naast een lange open vlakte. 'Dit lijkt er al meer op!' Zegt Mats enthousiast.

'Oké, iedereen even verzamelen!' Roepen de docenten. Zodra iedereen bij elkaar is begint één van de docenten te praten. 'De heren hebben hun eigen tent en de dames hebben hun eigen tent. Op dit kamp worden er onderlinge wedstrijden gevoerd. De persoon met de meeste punten op het einde krijgt een hele mooie prijs. Deze prijs is voor één persoon. Maar in als je samenwerkt met je team verdien je sneller punten. Als jouw team wint krijg je individueel ook punten. Dus nu gaan de heren en de dames zelf hun tenten opzetten. Wie er als eerste klaar is krijgen punten.'

We kijken elkaar allemaal even aan en kijken dan naar twee zakken die op de grond liggen. '3,2,1!' Iedereen begint te rennen en al snel beginnen we met de tent. Dit is een tent voor elk meisje, moet je nagaan hoe groot dat deze tent is. En ik heb al moeite met kleine tenten.

Na een half uur staat die van ons het eerste en beginnen we te juichen. 'De dames winnen!' Roept Jason uit. We pakken onze koffers en besluiten om alvast onze luchtbedden op te pompen. 'Oké, tot nu toe niet slecht.' Grinnikt Jade.

'We gaan eerst even lunchen!' Roept onze Nederlands docente uit. We gaan even allemaal zitten ik pak mijn lunch uit mijn tas. 'Oké, hoe ben jij nu nog moe?' Lacht Mats zodra hij Tom ziet gapen. 'Hé, ik heb maar 3 kleine uurtjes bijgeslapen.' Zegt hij verontwaardigt. 

'Wij staan in ieder geval al voor.' Zegt Olivia zelf prijzend. 'Dit was opdracht één, de rest verliezen jullie.' Zegt Mats uitdagend. 

Zodra het half twee is staan we weer op. 'Nu dan maar de luchtbedden?' Vraagt April. We knikken en staan dan op. We pompen onze luchtbedden op en claimen snel een plekje in de tent zodat we met zijn allen bij elkaar kunnen liggen. Ik trek mijn koffer achter me aan en pak mijn slaapzak en kussen eruit. 

April loopt naar buiten om haar koffer te pakken dus ik loop haar snel achterna. 'Hé April.' Ze tilt haar koffer uit de bus en draait zich daarna naar me om. 'What's up?' Glimlacht ze. 'Ik moet je even spreken.' Zeg ik wat zachter. Ze knikt en kijkt me even bedenkelijk aan. 'Oké, kom.' Ik volg haar en we lopen de menigte uit. Zodra we wat afgezonderd staan kijkt ze me nieuwsgierig aan. 'Hoe doen jullie het?' Vraag ik. 'Hoe doen we wat? En wie is we?' Vraagt ze, mij niet volgend. 'Jij en Jason, zien jullie elkaar nu gewoon niet of hoe doen jullie het nu?' Vraag ik. 'We zien elkaar in het bos. We spreken om een bepaalde tijd af.' Legt ze uit. 'Hoezo? Wil je soms met Liam weg sluipen?' Vraagt ze grijnzend.