De maffia

Hoofdstuk 43

Liam loopt weer weg en ik loop naar Shane en trek hem in een omhelzing. 'Wie was Marcel?' Vraag ik voorzichtig. 'Hij heeft ons van alles geleerd. Hij heeft ons leren vechten. Hij steunde ons altijd.' Ik kijk hem even aan en pak zijn hand. 'Hij was een goede familievriend.' Glimlacht hij. 

'Laten we maar beginnen.' Zegt hij terwijl dat hij even met zijn handen over zijn gezicht wrijft. 'Shane... als je niet wilt hoeft het niet hè.' 'Nee, ik wil het wel.' Zegt hij vastbesloten.'

Hij komt tegen over me staan en kijkt me even aan. 'Ben je er klaar voor?' Grijnst hij. 'Mhm.' Zeg ik niet zo zelfverzekerd als dat ik gehoopt had dat het zou klinken. 'Probeer maar wat.' Grijnst hij. 'Krijg ik geen opdracht om uit te voeren?' Vraag ik verbaasd. 'Nope.' Hij stapt op me af en haalt naar me uit. Ik kan hem net op tijd ontwijken en haal uit naar hem. Hij pakt mijn hand en draait mijn arm op mijn rug. 'Van proberen leer je vanzelf welke strategieën er wel en niet werken. Hij draait me in een soepele beweging om waardoor ik hem nu kan aankijken. Ik leg mijn handen op zijn borstkast en kijk hem aan. 'En met veel proberen kom je erachter wat voor volgende zet je tegenstander gaat zetten. Dan worden ze voorspelbaar.' Ik knik en zet weer een stap naar achteren. 

Deze keer zet ik de eerste zet en haal ik opnieuw naar hem uit. Hij slaat mijn arm weg en ik probeer het nog een keer. Opnieuw pakt hij mijn polsen vast. Hij houdt ze voor mijn gezicht en grijnst even. Ik zucht even en denk even aan wat ik nog kan proberen. 'Sla alsof je het meent. Niet bang zijn om me pijn te doen.' Ik knik en hij laat me weer los. Ik probeer het opnieuw en nu houden we het langer vol. Ik heb hem nog niet geraakt want hij weet nog steeds iedere keer mijn armen weg te slaan en te ontwijken. Ik besluit om er een keer en schop bij te doen maar ook dan weet hij mijn been te pakken. 

'Ik bak er niks van.' Zucht ik na het eerste half uur. Hij overhandigt me een flesje water en schudt zijn hoofd. 'Dat moet je niet zeggen. Wij zijn al jaren hierop getraind.' Zegt hij terwijl dat hij zelf ook een flesje water pakt. 'Mhm.' 'Wacht hier.' Zegt hij terwijl dat hij naar de deur loopt. 'Wat ga je doen?' Roep ik hem na, maar hij luistert niet en loopt verder. Ik drink even wat van mijn water en niet veel later komt Shane terug binnen gelopen met Jace. 'Oké, jullie gaan tegen elkaar. Summer, ik ga je proberen te helpen oké?' Stelt hij voor. Ik knik en richt me op Jace. 

Hij grijnst even en en kijkt dan naar Shane. 'Sum, ik roep waar dat je op moet letten bij hem.' Ik knik en haal naar hen uit, natuurlijk ziet hij het aankomen en slaat hij mijn arm weg. 'Linkerarm.' Hoor ik Shane zeggen. Ik sla zijn arm nu ook weg en geef hem een schop in zijn zij. 'Buk.' Ik doe wat hij zegt en buk voordat Jace me raakt. Ik geef hem een duw naar achteren en haal nog een keer naar hem uit. 'Linkerarm.' Ik ben te laat en Jace pakt mijn arm vast en heeft zijn andere arm om mijn keel gevouwen terwijl dat ik met mijn rug tegen hem aan sta. 'Niet slecht.' Zegt Jace onder de indruk terwijl dat hij me los laat. Ik glimlach en pak mijn flesje. 

'Ik denk dat het wel genoeg is voor vandaag.' Ze knikken instemmend en ik loop achter ze aan naar de kamer. 'Wil je anders eerst douchen?' Vraagt Shane. Ik knik en loop achter hem aan naar de badkamer. 'Blijf je vannacht ook hier slapen?' Vraagt hij. Ik schud mijn hoofd en kijk hem even aan. 'Ik ga zo terug naar huis.' Hij knikt even en overhandigt me dan een handdoek. 'Ik breng je wel.' 'Ik fiets wel, anders blijft die hier ook achter.' Glimlach ik. 'Shane! Laat de dame douchen!' Horen we Jace vanuit de kamer roepen. Ik moet even lachen en leg mijn spullen klaar. 'Misschien willen we wel samen douchen!' Roept hij terug. Ik kijk snel op naar hem en kijk hem even aan. Zodra dat hij mijn blik ziet moet hij lachen. 'Dat was maar een grapje. Tenzij je dat wel zou willen.' Grinnikt hij. 'Ik zie je zo weer.' Zeg ik terwijl dat ik hem de badkamer uitduw. 

Ik kleed me uit en ga onder de kraan staan. Na zo een 8 minuten zet ik de kraan weer uit en kleed ik me weer om. Ik loop terug naar de woonkamer maar ik zie niemand. 'Hallo?' Vraag ik opnieuw. 'Ja?' Antwoord Shane die van achter de deur komt. Ik slaak een klein gilletje en spring opzij. 'Jeetje.' Zucht ik zodra dat ik zie dat het Shane is. Hij moet lachen en loopt naar de bank. 'Kom je ook?' Vraagt hij. 'Nee. Ik ga naar huis.' Zeg ik terwijl dat ik mijn tas van de grond wil oprapen. Hij pakt me bij mijn heupen en trekt me naar zich toe op de bank. 'Na-ah. Je blijft nog heel even.' Zegt hij koppig. 'Shane.' Zucht ik. 'Nee. Luisteren.' Ik moet lachen en leg mijn hoofd dan op zijn borst. Hij gaat met zijn hand door mijn terwijl dat hij op zijn telefoon kijkt.

'Shane... Ik moet echt gaan.' Zeg ik uiteindelijk terwijl dat ik weer rechtop ga zitten. Hij zucht even en knikt dan. 'Moet ik je echt niet brengen?' Vraagt hij nog een keer. 'Nee, ik fiets wel.' Glimlach ik. Hij knikt even en staat dan op. 'Stuur me wel een berichtje zodra dat je thuis bent.' Zegt hij serieus. Ik knik even waarop hij de deur voor me opent. 'Byee!' Roep ik voordat ik naar buiten loop. 'Doei.' 

Ik pak mijn fiets weer en wacht totdat het hek weer open gaat. Ik stop mijn oortjes weer in en gooi mijn tas in mijn fietsmand.

Het is uiteindelijk nog ongeveer 5 minuutjes fietsen wanneer dat het begint te regenen. Fijn. Ik begin wat sneller te trappen en zet snel mijn capuchon op.

Zodra dat ik thuis kom open ik snel de garage en zet ik mijn fiets neer.

Ik loop naar binnen en zie dat mijn moeder al met het avondeten bezig is. 'Summer, je bent terug.'  Zegt ze opgewekt. Ik knik en gooi mijn tas neer. 'Zat je midden in die bui?' Vraagt ze zodra ze mijn doorweekte kleding ziet. 'Jep.' Antwoord ik zuchtend. 'Het eten is zo klaar. Kleed je snel om.' Ik knik even en ren de trap op.

Zodra dat ik in mijn kamer ben zet ik mijn capuchon af en doe ik een sjaal om. Ik wil namelijk niet dat mijn ouders de zuigzoen ook nog zien.

Zodra ik me heb omgekleed loop ik weer naar beneden en schuif ik aan aan tafel. 'Dus?' Vraagt mijn vader terwijl dat hij wat aardappelen opschept. 'Dus wat?' Vraag ik niet begrijpend. 'Wat hebben jij en April allemaal gedaan?' Vraagt hij door. 'O uhm... gewoon gewandeld en film gekeken.' Antwoord ik zonder oogcontact te maken. Ik kan helemaal niet liegen en al helemaal niet tegen mijn familie. 'Is dat alles?' Vraagt mijn vader fronsend. 'Je was namelijk behoorlijk lang weg.' Antwoord hij niet zo geamuseerd. 'Ja, we hebben vanmiddag wat gedronken bij Miranda's. En we hebben samen gesport.' Lieg ik verder. 'Sorry dat het zo lang was.' Verontschuldig ik me. 'Het is al goed. Zolang dat je het naar je zin hebt gehad.' Glimlacht mijn moeder. 'O dat heeft ze wel.' Zegt Luke hoofdschuddend. Ik geef hem een zachte schop onder tafel en kijk hem kwaad aan.

'Dus, morgen naar school. Ben benieuwd naar het nieuwe schoolhoofd.' Zeg ik snel zodra dat ik mijn ouders ons niet begrijpend aankijken. 'Ja, hopelijk is hij wel een beetje normaal.' Grinnikt Luke. 'We gaan het zien.'

Na het eten doe ik de afwas en loop ik de trap op. Ik kleed me alvast om in mijn pyjama en kruip mijn bed in. Ik besluit nog heel even een serie te kijken en ga daarna slapen.