Hoofdstuk 57 (A/C)

3.2K 37 31
                                    

Ik slik even en kijk hem in zijn ogen aan. 'Wat voor rol speel jij hier?' Vraagt hij terwijl dat hij tegen de muur aanleunt en mij geamuseerd aankijkt. 'Ik heb geen rol.'  Zeg ik koppig terwijl dat ik wegkijk. Hij zucht even en ik hoor zijn voetstappen naar me toe komen. 'O Summer. Kijk me aan als we met elkaar spreken.' Sist hij. Ik draai mijn hoofd met tegenzin naar hem toe en kijk hem weer aan. 'Dat is beter.' Zegt hij met een tevreden grijns. Hoe graag ik die grijns maar niet van zijn gezicht wil slaan.

'Geen rol hè?' Zegt hij terwijl dat hij met zijn vinger over het mes glijdt. 'Je weet vast wel iets.' Zegt hij schouderophalend. Hij komt achter me staan en buigt zich voorover 'Ergens heb je vast wel een gesprek opgevangen.' Fluistert hij met zijn lippen bij mijn oor. 'Wat wil je weten? Wat voor antwoord hoop je dat ik geef?' Vraag ik terwijl dat ik op wil staan. Maar zijn handen op mijn schouders duwen me terug naar beneden op mijn plek. 'Riven had duidelijk zijn ogen op jou. Hij wilde duidelijk wat van je. Ik wil weten wat jou nu bij iedereen o zo geliefd maakt.'

Ik kijk hem met een strak gezicht aan en schudt mijn hoofd. 'Riven deed alleen maar wat hem opgedragen werd. Hij deed niks voor zichzelf. Ze geloven dat ik een zwakke schakel ben voor Shane. Dat ze mij tegen hem kunnen gebruiken.' Leg ik eerlijk uit. 'Wat weet je allemaal van Riven?' Vraagt hij door. 'Dat het een sadistische zak is. En dat hij voor Eldorado werkt.' Ik zie Tayler even knikken en hij staat dan op. 'Oké.' Hij pakt me bij mijn arm en trekt me weer overeind. 'En onthoud ons gesprekje blijft tussen ons. Anders kan je je geliefde allemaal gedag zeggen. Één voor één.' Grijnst hij bij mijn gezicht.

Ik loop door naar de deur en loop snel de gang op. 'Dus ook Shane niet.' Roept hij me nog achterna. Mijn hoofd tolt van de gedachtes. Wat is er in hemelsnaam net allemaal gebeurd? Waarom moest hij deze informatie hebben?

Ik loop door en zie April zitten. 'Wat was er? Het lijkt wel alsof je een spook hebt gezien.' Lacht ze. 'Ja nee, er zat een spin. Je weet hoe groot mijn angst daarvoor is.' Lach ik nerveus. 'Touché.'

Er gaat een deur achter ons open en Shane komt samen met Jace, Nathan en Tayler binnen gelopen. 'Wow.' Zegt Shane onder de indruk terwijl dat hij zijn ogen over me heen laat glijden. 'Goedgekeurd?' Vraag ik blozend. 'Zeker.' Hij komt naar me toe gelopen en legt zijn handen op mijn heupen hij trekt me dichter tegen zich aan en brengt zijn lippen bij mijn oor. 'Hoe mooi die jurk je ook staat, ik kan niet wachten om hem van je af te trekken.' Ik merk dat ik rood word en kijk hem even aan. Hij moet lachen zodra dat hij mijn kleur ziet.

We horen een deur open gaan en Shane kijkt me even glimlachend aan terwijl dat hij zijn hand naar me uitsteekt. 'Dat zullen mijn ouders zijn.' Ik haal even diep nerveus adem en voel hoe dat Shane me een toemoedigend kneepje in mijn hand geeft. Niet veel later zie ik zijn ouders door de deur verschijnen.

'Shane.' Glimlacht zijn moeder terwijl dat ze hem in een omhelzing trekt. Zodra ze elkaar loslaten kijken zijn ouders naar mij. 'Mam, pap, dit is Summer. Mijn vriendin.' Zegt hij terwijl dat hij zijn arm rond mijn middel laat glijden.

'Aangenaam Summer, ik ben Julia, Shanes moeder.' Glimlacht ze naar me. Ik glimlach terug en kijk naar zijn vader. 'Ryan.' Zegt hij terwijl dat hij zijn hand uitsteekt. Ik weet niet wat het is maar er hangt een creepy vibe rond zijn vader. Ik pak zijn hand en glimlach naar hem. 'Zullen wij gaan zitten?' Vraagt Julia. We knikken en lopen naar de eettafel. Jace, April, Nathan en Tayler verlaten de kamer en wij nemen plaats aan tafel.

Shane komt naast mij zitten en zijn ouders nemen plaats tegenover ons. Ik zit recht tegenover zijn moeder en schuin tegenover zijn vader. 'Dus, Summer, Summer Watson.' Zegt zijn vader zodra hij een slok van bier neemt. Ik kijk op en knik. 'Luke is jouw broer?' Vraagt hij terwijl dat hij me strak aankijkt. 'Ja klopt.' Glimlach ik.  Hij knikt even en wilt nog iets zeggen maar sluit zijn mond weer zodra er het eten op tafel wordt gezet.

De maffiaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu