De maffia

Hoofdstuk 31

'Mam, pap, we zijn thuis!' Roept Luke terwijl hij zijn jas ophangt. Ik hang mijn jas ook op en loop achter hem aan, naar de woonkamer. 'Hebben jullie de mail van school gelezen?' Vraag ik terwijl ik een glas uit het keukenkastje pak. 'Ja, ik moet wel zeggen dat het heel erg kort dag is.' Klaagt mijn moeder. 'Klopt, ik snap ook niet waarom we per direct uit school moeten.' Zeg ik schouderophalend. 'Ik vraag wel aan April of ze iets weet.' Zeg ik terwijl ik met mijn glas naar de bank loop. 'Hoezo April?' Vraagt Luke fronsend. 'Misschien weet Ja-.' Ik stop zodra ik besef wat ik wilde zeggen. 'O uhm, zei staat als hoofd bij de vrijwilligersgroep. Dus ze heeft het meeste inzicht op de schoolzaken.' Verzin ik maar. Het slaat nergens op maar met een beetje geluk laat hij het erbij.

'Misschien kunnen jullie beter jullie spullen alvast inpakken.' Zegt mijn moeder terwijl ze de televisie uit zet. Luke en ik moeten beiden even lachen en lopen dan de trap op.

Ik sluit mijn kamerdeur en kijk even op mijn telefoon zodra ik hem voel trillen. Ik neem op en hoor al snel Jade door de telefoon.

Jade: 'Wat moeten we allemaal meenemen??? '  Ik moet lachen zodra ik de wanhoop in haar stem hoor.

Ik: 'Misschien beginnen met wat broeken? En wat tops.'  Lach ik.

April: 'We gaan een de rest van de schooldagen. En aangezien het best wel koud weer is zou ik wat warmere kleding meenemen.'

Olivia: 'Meiden, heeft één van jullie de mail gelezen? Want moeten we nu zelf een tent meenemen?'  

Jade: 'School regelt twee grote tenten. Eén voor de jongens en één voor de meiden.'  

April: 'Ben jij je kast aan het plunderen?'  Lacht April.

Jade: 'Ik hoop gewoon dat ik niks vergeet.' 

April: 'Rustig, als het gezamenlijke tenten zijn ga je toch niks kunnen uitspoken met Luke. Dus je kan je condooms en lingerie thuis laten.'  Grinnikt ze.

Ik: 'Iewl, dat is mijn broer, daar wil ik geen beeld bij.'   Lach ik.

We moeten allemaal even lachen en niet veel later hangen we weer op. 

Ik controleer even wat ik nu allemaal op mijn bed heb liggen en besluit om maar wat extra's mee te nemen. Je weet maar nooit. 

Ik neem een paar lange broeken mee, een paar truien en T-shirts. Ik pak wat ondergoed in en nog even een lekkere joggingbroek. 'Vergeet je je sportkleding niet?' Ik kijk op en kijk naar Luke die zich op mijn bed laat vallen. 'Vind je het ook niet raar?' Vraag ik terwijl ik mijn bikini en een handdoek er nog bij in mijn koffer gooi. 'Jawel, maar alles is laatste tijd raar en verdacht.' Zucht hij. Ik kijk even op en zucht even. 'Alles is oké.' Zeg ik om hem gerust te stellen. 'beloof me dat je Shane EN Liam nu niet meer ziet. Je hebt nu zelf gezien wat er van komt. Als hij iets later was geweest bij Miranda's, dan had ik nu misschien geen zusje meer gehad.' Zegt hij gestrest. 'Maar hij was wel op tijd.' Zeg ik terwijl ik naast hem kom zitten. 'Beloof het me.' Zegt hij nors. 'Ik beloof het.' Zeg ik terwijl ik hem aankijk. Ik krijg een knoop in mijn maag. Ik loog nooit tegen Luke. En nu is het haast een gewoonte geworden. 

'Ben jij al klaar met inpakken?' Vraag ik om van onderwerp te veranderen. 'Ja zo goed als. Sommige spullen moeten nog, zoals mijn tandenborstel etc, maar dat kan morgen pas.'

Ik knik en voordat we nog iets kunnen zeggen worden we onderbroken door mijn moeder die ons naar beneden roept voor het avondeten. 

We lopen de trap af en schuiven aan aan tafel. 'Hebben jullie alles al ingepakt?' Vraagt mijn vader. 'Ja, zo goed als alles. Ik moet nog wel onze luchtbedden vinden.' Zeg ik terwijl ik nadat ik een hap van mijn eten heb genomen. 'Heb je al op zolder gekeken?' Vraagt mijn moeder. 'Nee, ik zal zo kijken.' Ze knikken en na het eten loop ik naar boven. Ik loop naar de zolder en schijn wat met mijn zaklamp rond aangezien de zolderlamp kapot is. Ik verschuif een aantal dozen en zoek verder zodra ik het nog niet kan vinden. 'Heb je ze al?!' Hoor ik Luke naar me roepen. 'Nee!' Roep ik terug. Ik kijk nog even verder en zie ze dan liggen. Ik pak ze op en slaak een enorme gil. 'Summer wat doe je?' Ik spring snel achteruit en sprint naar beneden. 'Wat doe je?' Vraagt Luke geschrokken. 'Er zit daar een spin!' Roep ik paniekerig uit. 'Jezus. Ik dacht dat er heel wat gebeurde.' Zegt hij terwijl hij met zijn ogen rolt. 'Dat gebeurde er ook.' Zeg ik verontwaardigd. 'Heb je ze wel gevonden?' Vraagt hij. Ik knik en overhandig hem de zaklamp. 'Ik ga niet terug naar dat spinnenhol.' Zeg ik vastbesloten. Hij roltopnieuw met zijn ogen en loopt de ladder op. 

Ik loop mijn kamer in en pak mijn laatste spulletjes in. 'Hier.' Ik draai me om en Luke gooit een luchtbed naar me. 'Thanks.' Hij loopt weer weg en ik kruip mijn bed in. Ik pak mijn laptop even en start Skype op. Ik bel iedereen op en na een paar keer overgaan neemt Tom op. 

'Wazzupp.' Zegt hij vrolijk. 'Hé.' Zeg ik vrolijk. Liam duikt nu ook op in het scherm en Tom en ik wisselen even een blik zodra we hem zien roepen. Hij rolt even met zijn ogen en zet zijn microfoon dan aan. 'Met wie heb jij ruzie?' Lacht Tom. 'Dat wil je niet weten.' Lacht hij. Ik krijg een appje en kijk even wie het is. Het is Shane en ik moet lachen zodra ik zijn appje lees.

Shane: Dat was ik. 

Ik: Nu al weer in de ruzie? Volgens mij kan ik jullie niet alleen laten.

Shane: Klopt, misschien moet je dan maar weer langskomen😉

Ik: Leuk geprobeerd xx

'Wat denken jullie dat we morgen allemaal moeten doen?' Vraagt Tom. 'Geen idee, maar het is ongeveer 3 uur rijden. Dus ik weet niet hoe het met jullie zit maar ik ga slapen in de bus.' Zegt Mats gapend. 'Sinds wanneer ben jij erbij gekomen?' Vraagt Tom lachend. 'O, ik wil wel weer gaan hoor.' Lacht hij. 'Nee, als je het zo sneeky voor elkaar gekregen heb, dan blijf je maar ook.' Zegt hij eisend. We moeten even allemaal lachen en kletsen nog wat verder. 'Waar blijven de meiden?' Vraag ik zodra de rest alleen maar over sport blijven praten. 'Hier!' Ik kijk verward naar het scherm zodra ik Jade, Olivia of April niet zie. 'Wat?' Lach ik. Mats draait zijn scherm en ik zie Olivia in het scherm verschijnen. 'Ze is aan het oefenen met gamen, ze beweert dat als ze een paar keer oefent, dat ze me dan kan verslaan.' Zegt Mats ongelovig. 'Hé! Dat denk ik niet. Dat weet ik.' Zegt ze trots. Ik grinnik even en na nog ongeveer een uur gekletst te hebben hang ik op.

Ik loop naar Luke zijn kamer en duw zijn deur langzaam open. 'Alles goed?' Vraagt hij zodra hij me opmerkt. Ik kijk hem even stil aan en zwaai mijn armen open. Hij glimlacht even en staat op van zijn bureau. Hij loopt naar me toe en trekt me in een omhelzing. 'Wat zit je dwars?' Vraagt hij. Eerlijk, dat ik laatste tijd zoveel tegen je moet liegen. Denk ik bij mezelf. Maar dat kan ik je natuurlijk niet zeggen. Ik zucht even en kijk dan even op naar hem. 'Niks hoor.' Zucht ik. Hij laat me weer los en gaat op zijn bed zitten. Hij klopt naast zich op zijn bed als teken dat ik daar mag zitten. 

'Sums, ik ken je wel al langer dan vandaag. Zeg het eens, wat zit je dwars.' 'We hebben laatste tijd gewoon zo vaak ruzie.' Zucht ik. Hij zucht ook even en kijkt me dan even aan. 'Ik wil gewoon het beste voor je. En ik wil je gewoon beschermen.' Legt hij uit. 'Dat weet ik, maar je moet weten dat ik ook voor mezelf kan zorgen. Ik kan mijn eigen beslissingen maken.' Zeg ik serieus. 'Dat weet ik.' Glimlacht hij naar me. 'Ga nu maar slapen, we moeten morgen om half 8 op school zijn.' Ik knik en sta op. 'Tot morgen.' Glimlach ik voordat ik zijn deur uitloop. Ik loop mijn kamer terug in en trek mijn pyjama aan.

Ik kijk nog wat naar mijn gemiste appjes en kruip daarna onder mijn deken. Na zo een 50 minuten lig ik nog klaar wakker en kijk ik even op mijn telefoon. Half twaalf. Dat valt nog wel mee. Ik leg mijn telefoon weer weg en probeer weer te slapen. Zodra dit na een lange tijd weer niet lukt besluit ik even naar beneden te gaan. Ik pak een glas water en ik besluit om even op de bank te gaan zitten. Ik zet de televisie even aan in de hoop snel moe te worden. 

Ik ben zo erg in mijn gedachten verzonken dat ik niet veel van het programma meekrijg. Ik kijk uiteindelijk op de klok en zie dat het ondertussen kwart over vijf is. Fijn, over driekwart hoorde ik eigenlijk op te staan. Ik zucht even en kijk dan maar wat verder naar de televisie en wacht op Luke.